헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́03́0́007́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 7:)

πάντα τε δεῦρο φοιτᾶν τὰ πανταχόθεν κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ τοῦτ’ εἶναι ὑφ’ οὗ καὶ ἐκ παλαιοτάτου ἀφνειόν τε ὕμνηται χωρίον ὑπὸ τῶν ποιητῶν, ἅμα μὲν διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν παρόντων ἀγαθῶν, ἅμα δὲ καὶ διὰ τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν ἐν αὐτῷ. καὶ περὶ μὲν τοῦ εἴδουσ τῆσ πόλεωσ τί ἄν τισ καὶ λέγοι, ὅ γε οὐδὲ οἱ πάντων ὀφθαλμοὶ χωρεῖν εἰσιν ἱκανοί; ἔστι γὰρ οἱο͂ν ἀγορά τισ καὶ αὐλὴ κοινὴ τῶν Ἑλλήνων καὶ πανήγυρισ, οὐχ ἣν διὰ δυοῖν ἐτοῖν συμπληροῖ αὐτῇ τὸ Ἑλληνικὸν, καθάπερ ἡ παροῦσα αὕτη, ἀλλ’ ἣν διὰ παντὸσ ἔτουσ καὶ καθ’ ἡμέραν ἑκάστην. εἰ δὲ ἦν ὥσπερ ἀνδράσιν, οὕτωσ δὴ καὶ πόλεσι προξενία πρὸσ ἀλλήλασ, τοῦτ’ ἂν εἶχεν ἡ πόλισ τοὔνομα καὶ τὴν τιμὴν ταύτην ἁπανταχοῦ· ὑποδέχεται γὰρ ἁπάσασ εἰσ ἑαυτὴν καὶ προπέμπει πάλιν ἐξ αὑτῆσ, καὶ κοινὴ πάντων ἐστὶ καταφυγή· καθάπερ τισ ὁδὸσ καὶ διέξοδοσ ἁπάντων ἀνθρώπων, ὅποι καὶ μόνον πορεύοιτό τισ, καὶ κοινὸν ἄστυ τῶν Ἑλλήνων, οἱο͂ν μητρόπολίσ τισ ἀτεχνῶσ καὶ μήτηρ αὐτὸ τοῦτο. τά τε γὰρ ἄλλα καὶ οὐκ ἔσθ’ ὅπη τισ ἀναπαύσαιτο καθάπερ ἐν μητρὸσ κόλποισ οὔτε ἥδιον οὔτε προσφιλέστερον, οἱο͂ν αὐτὴ ἀνάπαυλά τέ ἐστι καὶ καταφυγὴ καὶ σωτηρία πᾶσι τοῖσ ἐντυγχάνουσιν. ἀλλὰ δῆτα τοῦ κάλλουσ αὐτῆσ καὶ τῶν ἱμέρων καὶ τῶν ἐρώτων ὅσον ἐξῆπται τὸ πλῆθοσ, ὡσ πάντασ μὲν ἀναδήσασθαι τῷ ἡδεῖ, φλέγεσθαί τε ἅπαντασ ἐπ’ αὐτῇ ὁμοίωσ, ἔχειν δὲ ἐν ἑαυτῇ φιλότητασ, ἱμέρουσ, ὀαριστὺν, πάρφασιν, ὡσ κλέψαι τὸν νοῦν καὶ τῶν μέγα ἐφ’ ἑαυτοῖσ φρονούντων, καὶ εἰ δεῖ τι ἄλλο πρὸσ τούτοισ πάντα ὅσα λέγεται τῆσ θεοῦ φάρμακα, ὡσ εἶναι σαφῶσ τε Ἀφροδίτησ τὴν πόλιν, ἣν ἐμοὶ ἐπονομάζειν ἔπεισιν· ὅστισ ποτὲ οὗτοσ ὁ κεστόσ ἐστιν, ᾧ πάντασ ἡ θεὸσ ἀναδεῖται πρὸσ ἑαυτὴν, καὶ καθάπερ τινὰ ὁρ́μον καὶ περιδέραιον συμπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ τοῦτ’ εἶναι, καὶ τέμενοσ Νυμφῶν, Ναί̈δων ἁπασῶν ἐνταυθοῖ ναουσῶν, καὶ θάλαμον Ὡρῶν, ᾧ πάντα τὸν χρόνον ἐγκάθηνται καὶ ὅθεν προέρχονται ἀνοιγνῦσαι τὰσ πύλασ εἴτε Διὸσ σύ γε βούλει καλεῖν εἴτε Ποσειδῶνοσ. εἰ δὲ καὶ ἔρισ ποτὲ περὶ κάλλουσ ἐνέπεσε ταῖσ πόλεσιν, ὥσπερ ταῖσ θεαῖσ λέγεταί ποτε γενέσθαι ἐν ἀλλήλαισ, μετὰ Ἀφροδίτησ ἂν ἦν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 7:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 7:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION