Aristides, Aelius, Orationes, εἰσ Δία 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 4:)

ὥσπερ δὲ τὴν γῆν δι’ ἑκατέρου τοῦ σχήματοσ ὠχύρωσεν, οὕτω τὴν γῆν αὖ καὶ τὴν θάλατταν, δι’ ἀλλήλων ἀμφότερα ἀσφαλῆ ποιῶν· ὡσ δὲ διέκρινε τὴν ὕλην καὶ κατεσκευάσατο τὸν κόσμον, ἐπλήρου γενῶν πάντα ἑξῆσ ποιῶν σὺν ἁρμονίᾳ καὶ προνοίᾳ τοῦ μηδὲν παραλειφθῆναι τὸ μὴ οὐ πάντα πρέποντα καὶ τέλεα ἀλλήλοισ δημιουργὸσ αὐτὸσ καὶ οἰκιστὴσ τοῦ παντὸσ οὐσίασ τε καὶ δυνάμεωσ ἔχων. ἀέρα τε ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἔστησε, γῆσ καὶ θαλάττησ ἀναπνοήν. καὶ πῦρ ἄνωθεν, ὃ δὴ αἰθέρα ὀνομάζουσιν, ἐπιστήσασ, τετάρτῳ τούτῳ τὰ πάντα κατέλαβε, τῆσ τε φιλοτεχνίασ τὰ κράτιστα ἐνταῦθα τοῦτ’ εἰσηνέγκατο, κοσμήσασ μὲν ἄστροισ τὸν πάντα οὐρανὸν, ὥσπερ ταῖσ νήσοισ τὴν θάλατταν, καὶ δι’ αὐτῶν ποιήσασ διαφανῆ, τήν τε τοῦ πυρὸσ ἀπορροὴν καταπέμψασ μέχρι γῆσ, οὐκ ἐν ὅσῳ νῦν ἡμεῖσ διήλθομεν χρόνῳ περὶ αὐτῶν ἀποτελεώσασ ἅπαντα ταῦτα, ἀλλ’ ὀξύτερον ἢ νοῆσαι ἐγχωρεῖ· ἅμα δὲ τῇ ποιήσει τε καὶ δημιουργίᾳ διῄρει κατὰ τὸ εἰκὸσ ἕκαστα καὶ κλήρουσ ἀπένεμε, ποιῶν μὲν ζῶα τὰ πρέποντα ἑκάστοισ τόποισ, τάσ τε οἰκείουσ γονὰσ, οἰκήσεισ τε καὶ λήξεισ τοῖσ γεννηθεῖσιν ἀποδιδούσ· θεοῖσ μὲν ἐν οὐρανῷ οἱο͂ν ἐν ἀκροπόλει τοῦ παντὸσ οἰκεῖν, ὃ δὴ κάλλιστόν τε καὶ λαμπρότατον, οἰκητηρίων ἁγνότατον· οὐδὲ γῆρασ εἴσεισιν εἰσ αὐτό· ἀνθρώποισ δ’ ἐπὶ γῆσ, θαλαττίοισ δὲ φύλοισ τὴν θάλατταν ἀπέδωκε, καὶ πτηνοῖσ ἀέρα, ὡσ μάλιστα τῆσ ἀξίασ ἔμελλον ἕκαστοι τεύξεσθαι κατὰ τὴν αὑτῶν φύσιν τε καὶ δύναμιν τὰσ λήξεισ εὑρισκόμενοι καὶ τὰσ συγγενεῖσ οἰκήσεισ λαμβάνοντεσ· τὸ μὲν γηγενέσ τε καὶ γεῶδεσ φῦλον τὴν γῆν, τὸ δὲ ὑγρότερον τὴν θάλατταν, τὸ δὲ κουφότερον καὶ ξηρότερον τὸν ἀέρα, τὸ δ’ αὖ νοτερόν τε καὶ διάπυρον καὶ πᾶσι τούτοισ ἐπιτεταμένον τὸν αἰθέρα τε καὶ οὐρανόν. οὕτωσ δὴ ὥσπερ πόλιν ποιῶν αὐτὴν ἢ δειμάμενοσ, εἶτα τοὺσ ἄνδρασ εἰσῆγεν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION