Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 29

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 29)

μετὰ ταῦτα ἀναστάντεσ κατεκλίνθημεν ὡσ ἕκαστοσ ἤθελε, οὐ περιμείναντεσ ὀνομακλήτορα τὸν τῶν δείπνων ταξίαρχον. ὅτι καὶ τρίκλινοι οἶκοι καὶ τετράκλινοι καὶ ἑπτάκλινοι καὶ ἐννεάκλινοι καὶ κατὰ τοὺσ ἑξῆσ ἀριθμοὺσ ἦσαν παρὰ τοῖσ παλαιοῖσ, Ἀντιφάνησ · συναγαγὼν τρεῖσ ὄντασ εἰσ τρίκλινον ὑμᾶσ, Φρύνιχοσ· ἑπτάκλινοσ οἶκοσ ἦν καλόσ, εἶτ’ ἐννεάκλινοσ ἕτεροσ οἶκοσ. Εὔβουλοσ· θὲσ ἑπτάκλινον. β. ἑπτάκλινοσ οὑτοσί. α. καὶ πέντε κλίνασ Σικελικάσ. β. λέγ’ ἄλλο τι. α, Σικελικὰ προσκεφάλαια πέντε. Ἄμφισ· οὐχ ὑποστρώσεισ ποτὲ τρίκλινον; Ἀναξανδρίδησ·

τρίκλινον δ’ εὐθέωσ συνήγετο καὶ συναυλίαι γερόντων. ‐ ἀλλὰ ξενῶνασ οἶγε καὶ ῥᾶνον δόμουσ στρώννυ τε κοίτασ καὶ πυρὸσ φλέξον μένοσ κρατῆρά τ’ αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION