Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 27

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 27)

ἤτοι ἀναβαλλομένων. ὅτι τὸ ἄνηστισ ἡ νῆστισ πλεονασμῷ τοῦ ᾱ, ὡσ στάχυσ ἄσταχυσ, παρὰ Κρατίνῳ κεῖται οὐ γάρ τοι σύ γε πρῶτοσ ἄκλητοσ φοιτᾷσ ἐπὶ δεῖπνον ἄνηστισ. τὸ δὲ ὀξύπεινοσ παρὰ Διφίλῳ· καὶ γὰρ ἀξιωτέρουσ πωλοῦσιν, ὡσ ἐοίκε, τοὺσ ἄρτουσ ἐκεῖ· τέρπομαι γυμνοὺσ ὁρῶν τοὺσ ὀξυπείνουσ καὶ πρὸ τῶν καιρῶν ἀεὶ πάντ’ εἰδέναι σπεύδοντασ. καὶ Ἀντιφάνησ· ἓν νόσημα τοῦτ’ ἔχει· ἀεὶ γὰρ ὀξύπεινόσ ἐστι. β. Θετταλὸν λέγει κομιδῇ τὸν ἄνδρα. καὶ Εὔβουλοσ· Ζῆθον μὲν ἐλθόνθ’ ἁγνὸν ἐσ Θήβησ πέδον οἰκεῖν κελεύει· ὁ δὲ ὀξύπεινοσ.

τὸν δὲ μουσικώτατον κλεινὰσ Ἀθήνασ ἐκπερᾶν Ἀμφίονα· οὗ ῥᾷστ’ ἀεὶ πεινῶσι Κεκροπιδῶν κόροι κάπτοντεσ αὔρασ, ἐλπίδασ σιτούμενοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION