Aristides, Aelius, Orationes, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ)

Ὁμήρῳ μὲν εἰσ τὴν σύνοδον τῶν χειμάρρων εἴρηται τῶν δέ τε τηλόθι δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν· καὶ φρίξαντα δή φησιν αὐτὸν εἰσ τὸ σπήλαιον εἰσελαύνειν τὰσ ὀί̈σ· ἐγὼ δὲ καίτοι τοσοῦτον ὑμῶν ἀπέχων τὸ νῦν ἀκούσασ τοῦ ὕδατοσ τὴν εἰσβολὴν καὶ ὅσον τι κόσμου προσγέγονε τῇ πόλει, οὐχ οἱο͂́σ τε ἦν ἡσυχάζειν ὑφ’ ἡδονῆσ, ἀλλ’ ἐφθεγγόμην τε ἃ ἐφθεγγόμην καὶ τοῦ σώματοσ ᾐσθανόμην ἐλαφροτέρου καὶ χαρᾶσ ἀπῆν οὐδέν, δυοῖν δ’ ἡμέραιν πρότερον πρὶν ἀκοῦσαι· οὐ γὰρ χεῖρον ἴσωσ πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν· ἀκούσεσθε γὰρ ἡδέωσ τοῦ θεοῦ χάριν τοῦ προδείξαντοσ καὶ ἅμα τῆσ εὐφημίασ· ὄψισ ὀνειράτων γενομένη μοι ὡσπερεὶ διπλασίαν ἐδείκνυε τὴν πόλιν, χωρίον τε δή τινοσ προσθήκῃ πεπορισμένου συνεχῶσ πρὸσ αὐτὴν καὶ δημοσίων δὴ κόσμων προσγενομένων παραπλησίων μάλιστά πωσ τοῖσ περὶ τὸν φίλιον. διὰ ταῦτ’ οὖν ὄναρ τε ἐγανύμην καὶ ἐπειδὴ ἀνέστην, ἐλάμβανον εἰσ ἀγαθὸν τῇ τε πόλει καὶ ἐμαυτῷ. τριταία δὲ ἐπὶ τούτοισ ἀγγελία παρὰ ἀνδρὸσ τῶν ἐπιτηδείων ἀφικνεῖται φράζουσα καὶ δὴ πᾶσαν ὑμῖν τὴν Ἀσίαν συνεορτάζειν τῆσ περὶ πάντα ἀγαθῆσ τύχησ. εἶναι γὰρ τὸ ὕδωρ πλήθει τε πλεῖστον καὶ κάλλει κάλλιστον ὅσων ἔλαχον πόλεισ. ἦγον οὖν οὐχ ὅσον ἠρινὴν ἡμέραν, ἀλλ’ οἱάν εἰκὸσ ἄγειν Διόσ τε εὐαγγελίου καὶ Ἀσκληπιοῦ σωτῆροσ πανταχῆ τιμῶντοσ. καὶ συνέχαιρον δὴ τῇ πόλει μὲν τῶν προσγεγονότων, ἐμαυτῷ δὲ ὡσ ἠξιώθην προακοῦσαι, δῆλον ὅτι ὡσ οὐδενὸσ ἧττον ἐμοὶ τῆσ πόλεωσ προσῆκον. μετὰ δὲ τοῦτο ἐλογιζόμην ὡσ τὸ μὲν χαίρειν κοινὸν ἁπάντων καὶ ἀνδρῶν καὶ παιδαρίων καὶ γυναικῶν, ἅτε τῆσ ὄψεωσ προξενούσησ τὴν ἡδονὴν, λόγῳ δὲ ἐπικοσμῆσαι τὴν τῶν Νυμφῶν δόσιν τάχα ἄν τινοσ εἰή τῶν περὶ τὸν Παιᾶνα διατριψάντων καὶ τῶν ἐπιταχθέντων τῶν ἐν λόγοισ. ἀνεμιμνησκόμην δὲ τῶν ποιητῶν, ὅτι Νύμφασ καὶ Μούσασ ἀεί πωσ συνάγουσι. καὶ τὸν Ἑρμῆν ὡσ χορηγὸν ἀεὶ προσαγορεύουσι τῶν Νυμφῶν· καὶ πάλιν γε Ἀπόλλωνα χορηγὸν Μουσῶν· ὁ δ’ αὐτὸσ οὗτοσ ὑμῖν θεὸσ καλλιτέκνου προσηγορίαν εἶχε, τοῦ πατρὸσ ἕνεκα. ἁπανταχῆ δὴ πρέπον τε καὶ οὐκ ἀώρον ἐφαίνετο τῇ τῶν Νυμφῶν χάριτι συγκεράσαι τὴν παρὰ τῆσ μουσικῆσ. πᾶσι γὰρ ἂν προσήκοντα πράττειν οἷσ εἶπον θεοῖσ. ἐξ ἀρχῆσ δ’, ὡσ ἐοίκε, τὰ κάλλιστα ἐδόθη τῇ πόλει καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρὰ ἀνθρώπων. τοῦτο μοι πρεσβύτατοι δαιμόνων ἐνταῦθα λέγονται γενέσθαι Κάβειροι, καὶ τελεταὶ τούτοισ καὶ μυστήρια, ἃ τοσαύτην ἰσχὺν ἔχειν πεπίστευται ὥστε χειμώνων τε ἐξαισίων . . . . . .

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION