헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́52́0́004́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:)

σὺ δ’ οὐκ ἀπέστησ πρὶν ἐπράχθη τὸ δέον. οὐκοῦν ἄτοπον ὑπὲρ ὧν ἵνα σωθῶσι τότε ἤρω τὴν ἔχθραν, τούτουσ νῦν διὰ τῆσ ἔχθρασ διαφθεῖραι, καὶ τὰσ μὲν παρὰ τῆσ τύχησ συμφορὰσ ἀξιοῦν ἐπανορθοῦσθαι, αὐτὸν δ’ ἐξεπίτηδεσ πράττειν ἐξ ὧν ἀπολούμεθα καὶ περὶ ὧν τότε ηὔχου τοῖσ θεοῖσ, περὶ τούτων νῦν οὐ βούλεσθαι διαλεχθῆναι σεαυτῷ· καὶ ὑπὲρ μὲν τοῦ ἱερέωσ τοῦ βαρβάρου τὸν θεὸν ἀξιοῦν αἰδεῖσθαι, ὑπὲρ δὲ τῶν ὁμοφύλων τοσούτων τὸ πλῆθοσ μήτε θεοὺσ τοὺσ κοινοὺσ μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰσ ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι· καὶ τότε μὲν προέσθαι τὴν σαυτοῦ γνωρίμην, ἵνα σωθῇ τὰ τῶν Ἀχαιῶν, νῦν δὲ ἀντὶ ταύτησ αὖ πανστρατιᾷ τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἐκτρῖψαι. καὶ μὴν εἰ δυοῖν αἱρ́εσισ ἦν, καί μοι πρὸσ Διὸσ ἔστω παρρησία, δίκαιον γὰρ, ἄλλωσ τε καὶ παρ’ ἀνδρὶ τιμῶντι τἀληθὲσ, πότερον δεῖ τὴν παῖδα σώαν εἶναι ταύτην, ἢ τὸ στρατόπεδον καὶ τὰ τῶν Ἀχαιῶν πράγματα; οὐκ ἂν οὔτε τὸν Δία τὸν σαυτοῦ πρόγονον τοῦτ’ ᾔτησασ οὔτ’ ἄλλον θεῶν οὐδένα ταύτην ἀντὶ πάντων λειφθῆναι· τί οὖν; εἰ ταύτην τε ἔξεστι κομίσασθαι καὶ σῶσαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ, αἱρήσει ταύτησ τε ἀφεστάναι καὶ τούτουσ ἀπολωλεκὼσ εἶναι; καὶ πῶσ οὐκ ἄτοπον συμφορὰν μὲν ἐπίστασθαι συμφορᾶσ ἀνταλλάξασθαι, ἄμφω δὲ ἐξὸν ἔχειν ἄνευ ζημίασ, εἶτα ἀμφοῖν δέξασθαι στέρεσθαι; οὐ γὰρ μόνων τῶν Ἀτρειδῶν ἦν τὰσ ἑαυτῶν γυναῖκασ φιλεῖν. τίσ δ’ ἂν εἴποι ταῦτα; ἀλλά τοι καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτο ἡ τοῦ πολέμου φύσισ ἀξία θαυμάσαι. εἰ γὰρ ἑκάστῳ τοῦτο παρέστη τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὐθὺσ ὅτι νῦν Μενέλαοσ συλλέγει στρατιὰν τῆσ γυναικὸσ τῆσ ἑαυτοῦ χάριν, πῶσ οὖν ἐμέ γ’ εἰκὸσ καταλιπόντα τὴν ἐμαυτοῦ γυναῖκα καὶ πρὸσ τῇ γυναικὶ παῖδασ καὶ γονεῖσ ἐν γήρᾳ καὶ χρήματα καὶ οἰκέτασ πλεῖν ἔξω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ πρὸσ τούτοισ ἔτι κινδυνεύειν ἐπὶ στρατείασ περὶ ψυχῆσ, ὃ πᾶσιν ἁπάντων κτημάτων τιμιώτατον εἶναι συμβέβηκε καὶ πρῶτον ὁ τῶν Ἑλλήνων ἄριστοσ ὁρίζεται, εἰ τούτοισ ἕκαστοσ ἐχρήσατο τοῖσ λογισμοῖσ, οὐδ’ ἂν συνελέγη δή που τὸ στράτευμα τὴν ἀρχήν. νῦν δὲ οἶμαι δύο ταῦτα ἦν τὰ κινοῦντα, τό τε τοῖσ ὁρ́κοισ πάλαι προκατειλῆφθαι θεῶν τινοσ, οἶμαι, προνοίᾳ καὶ τὸ κοινῇ πάντασ ὑβρίσθαι δοκεῖν ὑπὸ τῶν ἀλλοφύλων καὶ μὴ δεῖν ἐπιτρέπειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION