헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́191́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:)

οὐ γάρ πω καὶ τούτῳ διακονία τισ πρόσεστιν ἀγεννὴσ οὐδ’ ἀνελεύθεροσ. θαυμάζω δὲ Πλάτωνοσ εἰ χοὰσ μὲν ἀποστερῆσαι τοὺσ ἄνδρασ οὐκ ἄν ποτ’ ἠξίωσεν ἑκὼν εἶναι, τὴν δὲ μνήμην καὶ τὴν ὑπὸ πάντων εὐφημίαν συγκεχωρημένην αὐτοῖσ ἀφανίζων ἑαυτοῦ τὸ ἑρ́μαιον ἡγήσατο. καὶ μὴν εἰ τὸ συμμέτρουσ τὰσ τιμωρίασ ποιεῖσθαι πολιτικὸν, ἥ γ’ ἀτιμία τοῖσ ἀνδράσιν αὐτὴ τὸ σύμμετρον παρελήλυθεν. οἶμαι γὰρ, εἴ τισ ἐστὶν αἴσθησισ τοῖσ τελευτήσασι, μὴ ὅτι τῶν νομιζομένων, ἀλλὰ μηδ’ αὐτῶν τῶν μνημάτων ἀποστερηθέντασ ἂν αὐτοὺσ μηδ’ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ τὰ ἔσχατα πάντων ἀτυχήσαντασ τοσαύτην ἂν ποιήσασθαι τὴν συμφορὰν, ὅσην περ εἰ κολακείαν αὐτῶν οἱ Ἕλληνεσ καταγνοῖεν, καὶ ἃ ζῶντεσ ἔφυγον καὶ ὑπὲρ ὧν ὅπωσ αὐτοῖσ μὴ ἔνοχοι γένοιντο πάντα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ὑπέστησαν, ταῦτα τεθνηκότεσ καὶ ἐπ’ ἐξειργασμένοισ οἷσ διενοήθησαν φέροιντο τὰ τῆσ δουλείασ ὀνείδη, ὁ δὲ ταῦτα πείθων εἰή Πλάτων, ὁ μόνοσ κοσμῆσαι τὰσ ἐκείνων ἀρετὰσ κατ’ ἀξίαν δυνάμενοσ, καὶ μέντοι καὶ κεκοσμηκώσ. ἀλλὰ μὴν εἴ γε τοῦθ’ ἕπεται φύσει τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσι, τὴν ἀγαθὴν δόξαν διώκειν, πῶσ οὐκ ἀδικεῖσθαι φαίη τισ ἂν αὐτοὺσ, εἰ κινδυνεύειν μὲν καὶ πάσχειν ὁτιοῦν ᾤοντο δεῖν ἐπὶ τῷ καλλίονι τῶν λόγων, εἰ δὲ μὴ, μέροσ γέ τι καὶ διὰ τοῦτο, ἐχόντων δὲ πέρασ καὶ τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων αὐτοῖσ καὶ προσέτι καὶ τοῦ βίου, τὴν ἐναντίαν δόξαν οἴσονται, καὶ πῶσ ἂν μᾶλλον ἀποστεροίημεν τὸν μισθὸν αὐτοὺσ, ὃσ μόνοσ τοῖσ ἐπιεικέσι παρὰ τῆσ φύσεωσ ὑπάρχει, καὶ ταῦτα συμφάσκοντεσ εἶναι δεῖν τοῖσ ἀγαθοῖσ καὶ ζῶσι καὶ τελευτήσασιν. ἐξῆν γὰρ, ὦ γενναῖε, καὶ τοὺσ νέουσ δικαίουσ εἶναι προτρέπειν καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ τὰ πρέποντ’ ἀποδοῦναι. καὶ γὰρ εἰ μηδὲν εἴχομεν ἐπαινεῖν αὐτοὺσ, ἀλλ’ ἐξῆν γε δή που παρελθεῖν σιωπῇ, καὶ οὐκ ἔμελλεσ ὀφλήσειν ἀλογίου. ἀλλὰ γὰρ οὐκ εἰ Πλάτων ὁ τῶν Ἑλλήνων τοσοῦτον ὑπερφέρων καὶ δικαίωσ μέγιστον ἐφ’ ἑαυτῷ φρονῶν κατηγορῆσαι τινῶν ἠξίωσε μεγέθει τινὶ καὶ ἐξουσίᾳ φύσεωσ, τοῦτο καὶ μάλιστ’ ἄν τισ ἀγανακτήσειεν, ἀλλ’ ὅτι καὶ τῶν κομιδῆ τινὲσ οὐδενὸσ ἀξίων ἀφορμῇ ταύτῃ χρώμενοι μελέτην ἤδη τὸ πρᾶγμα πεποίηνται καὶ τολμῶσι καὶ περὶ Δημοσθένουσ, ὃν ἐγὼ φαίην ἂν Ἑρμοῦ τινοσ λογίου τύπον εἰσ ἀνθρώπουσ κατελθεῖν, ὅ τι ἂν τύχωσι βλασφημεῖν. καίτοι τίσ ἂν εἰσ ζῶντασ τελῶν τούτων ἀνάσχοιτο, οἳ πλείω μὲν σολοικίζουσιν ἢ φθέγγονται, ὑπερορῶσι δὲ τῶν ἄλλων ὅσον αὐτοῖσ ὑπερορᾶσθαι προσήκει, καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐξετάζουσιν, αὑτοὺσ δὲ οὐδεπώποτ’ ἠξίωσαν, καὶ σεμνύνουσι μὲν τὴν ἀρετὴν, ἀσκοῦσι δ’ οὐ πάνυ, περιέρχονται δὲ ἄλλωσ βροτῶν εἴδωλα καμόντων, Ἡσιόδου κηφῆνεσ, Ἀρχιλόχου πίθηκοι, δύο μορφὰσ ἔχοντεσ ἀντὶ τριῶν, τῆσ τραγικῆσ βοὸσ τῶν ἱματίων τῶν ἠπημένων οὐδὲν διαφέροντεσ, τὰ μὲν ἔξω σεμνοὶ, τὰ δ’ ἔνδον ἄλλοσ ἂν εἰδείη τισ, οὐδὲ μεθ’ ἡμέραν σώφρονεσ, ὡσ Δημοσθένησ φησὶν, ἀλλ’ αὐτοῖσ καὶ ἡμέρα καὶ νὺξ ταυτόν ἐστι δυνηθεῖσιν·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION