헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́176́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:)

ἡ μὲν γὰρ γυμναστικὴ καὶ ἰατρικὴ οὐκ ἀρεταὶ δή που τοῦ σώματόσ εἰσιν, ἀλλ’ ἐπιστῆμαι περὶ τὴν τοῦ σώματοσ χρείαν, ἡ δὲ δικαιοσύνη τῆσ περὶ τὴν ψυχὴν ἀρετῆσ ἄντικρυσ μόριόν ἐστιν. οὐδὲν οὖν ἄλλο ἢ σοφίζεται κατ’ ἐπωνυμίαν ὥσπερ παῖδα Σωκράτησ τὸν Πῶλον. καὶ οὔπω ταῦτ’ ἐστὶ τὰ κάλλιστα, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὴν σοφιστικὴν τῆσ ῥητορικῆσ ἀμείνονα λέγει, ὥσπερ τὴν γυμναστικὴν τῆσ ἰατρικῆσ καὶ τὴν νομοθετικὴν τῆσ δικαιοσύνησ, φυλάττων μὲν οἶμαι τὸν αὐτὸν ἐφ’ ἅπασι λόγον, τὸ δ’ αὐτὸ πταίων περὶ ἅπαντα, ὥσπερ οἱ τὸ πρῶτον σφαλέντεσ ἐν τοῖσ διαγράμμασι, χρῶμαι δ’ αὐτοῦ Πλάτωνοσ τῷ παραδείγματι· καὶ τοτὲ μέν γέ φησι ταυτόν ἐστιν, ὦ μακάριε, ῥήτωρ καὶ σοφιστὴσ, τοτὲ δ’ αὖ τὴν σοφιστικὴν κρεῖττον εἶναι τῆσ ῥητορικῆσ καὶ διαφέρειν. ἀλλ’ ἵνα μὴ πάντα ἀκριβολογεῖσθαι δοκῶ, συγχωρήσωμεν τὸ αὐτὸ λέγειν αὐτὸν ἀεὶ, κρεῖττον τὴν σοφιστικὴν εἶναι. σκεψώμεθα δὴ πρὸσ τί ποθ’ ἡμᾶσ οὗτοσ ὁ λόγοσ προάγει. φανήσεται γὰρ ἐνταῦθα δὴ καὶ καθαρῶσ πᾶσα ἡ ὕβρισ, εἰ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν. οὐκοῦν σοφισταὶ μὲν Πρωταγόρασ καὶ Ἱππίασ καὶ Πρόδικοσ καὶ οἱ περὶ τούτουσ, ῥήτορεσ δ’ αὖ Μιλτιάδησ καὶ Κίμων καὶ Περικλῆσ καὶ Θεμιστοκλῆσ. φαίνεται δ’ αὖ τοὺσ σοφιστὰσ κατὰ τοὺσ ἐν Αἵδου κολαζομένουσ τιθεὶσ καὶ καταλέγων, Καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον καὶ τὸν δὲ μετ’ εἰσενόησα τοῖσ ἐκ Νεκυίασ αὐτοὺσ κόσμοισ τιμῶν, Πρόδικον μὲν ὡσ Τάνταλον ὄντα, Ἱππίαν δὲ ὡσ τὸ εἴδωλον τοῦ Ἡρακλέουσ. Πρωταγόρασ δ’ αὖ μετὰ τούτων διαιτᾶται, μέροσ τι τῆσ οἰκίασ κατειληφὼσ καὶ τούτοισ ἐνδείκνυσθαι βούλεται, καὶ ἔστι θαυμαστὸσ καὶ οὗτοσ τὴν φρόνησιν. ἐρωτᾷ δὲ Σωκράτησ Ἀπολλόδωρον εἰ οὐκ αἰσχύνοιτο σοφιστὴν ἐθέλων παρέχειν ἑαυτὸν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ. καὶ τί ἄν τισ ἀγωνίζοιτο; ῥᾴδιον γὰρ καὶ τῷ τυχόντι γνῶναι τοῦτό γε, ὁπόσον τι Πλάτων ἀεὶ τῶν σοφιστῶν καταγελᾷ καὶ ὁπόσου τινὸσ ἀξίουσ αὐτοὺσ ἡγεῖται. ὅτε τοίνυν κρείττων μὲν ἡ σοφιστικὴ τῆσ ῥητορικῆσ, σοφισταὶ δὲ οὓσ εἶπον οὗτοί εἰσι κατὰ τὸν Τάνταλον, καὶ τὸ γενέσθαι τούτων ἕνα καὶ τὸ λαβεῖν τὴν τούτων προσηγορίαν αἰσχύνη σαφὴσ, ποῖ ποτε ἐκπίπτει τῆσ ῥητορικῆσ τὰ πράγματα, ἢ τί τῷ Μιλτιάδῃ καὶ τῷ Κίμωνι καὶ τῷ Περικλεῖ καὶ τῷ Θεμιστοκλεῖ καταλείπεται;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION