헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́127́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:)

οὕτω πάντων ἥκιστα ὅ γε Περικλῆσ ὑπεύθυνοσ ἦν, ὃν σὺ μάλιστα πάντων ᾐτιάσω καὶ τοῖσ κακοῖσ ἐπιμεληταῖσ τῶν ὄνων τε καὶ βοῶν ἰδίᾳ τῶν ἄλλων εἴκασασ. ἐνθυμηθῶμεν τοίνυν καὶ περὶ ὧν ἀρτίωσ ἐλέγομεν, τῆσ πρὸσ τὸν Διονύσιον αὐτοῦ Πλάτωνοσ ὁμιλίασ. εἰ γὰρ αὕτη μία ἐστὶ καὶ ἀληθὴσ καὶ δικαία καὶ ἀποχρῶσα μόνη πασῶν ἀπολογία καὶ παραίτησισ ὑπὲρ Πλάτωνοσ, περὶ ὧν ὁ τύραννοσ ἐπλημμέλει, καὶ συνὼν ἐκείνῳ καὶ πάλιν καθ’ αὑτὸν γενόμενοσ, ὅτι καὶ πρὶν ἰδεῖν Πλάτωνα καὶ τῶν ἐκείνου λόγων ἀκοῦσαι πολλὰ καὶ παντοῖα ἐδεδράκει, τί κωλύει καὶ ὑπὲρ ἐκείνων τὸ μὲν ἐξ ἴσου τὰ τοῦ δήμου τοῖσ τῶν τυράννων εἶναι, μὴ λέγειν, ἀλλὰ καὶ τὰ πρὸ τῆσ ἐκείνων πολιτείασ ἐλάττω τῶν ὑπὸ τῶν τυράννων ἐξ ἀρχῆσ ἡμαρτημένων εἶναι, καὶ τὰ παρ’ αὐτὴν τὴν πολιτείαν μὴ τῆσ ἴσησ ἄξια μέμψεωσ, ὅσησπερ τὰ τοῖσ τυράννοισ, ἀφ’ οὗ Πλάτωνα προσίεντο· αὐτὸ δὲ τοῦτ’ ἐξεῖναι κοινὸν εἰπεῖν, ὅτι καὶ πρὶν ἐκείνουσ ἐγχειρεῖν λέγειν, ἦν Ἀθήνησιν ἁμαρτήματα, εἰ δ’ ἐλάττω τῶν Διονυσίου, οὐδὲ τὰ ὕστερον δή που τοῖσ ἐκείνου παραπλήσια, ἀλλ’ εἰσ ὅσον εἰκὸσ ἁμαρτεῖν ὄντασ ἀνθρώπουσ. φέρε δὴ καὶ περὶ τῶν συμβεβηκότων αὐτῶν τοῖσ ἀνδράσι σκεψώμεθα καὶ διέλθωμεν. οὐ γὰρ ἁπάντων ὁ δῆμοσ οὑτωσὶ κατεψηφίσατο, οὐδ’ ἀπὸ κοινοῦ δόγματοσ ταῦτ’ ἔπαθον, ἀρχὴν δὲ οὐδὲ ταὐτὰ πάντεσ. πόθεν; ἀλλὰ Θεμιστοκλῆσ μὲν καὶ Κίμων ἐξωστρακίσθησαν. τοῦτο δ’ ἦν οὐ μῖσοσ οὐδ’ ἀλλοτρίωσισ τοῦ δήμου πρὸσ αὐτοὺσ, ἀλλ’ ἦν νόμοσ αὐτοῖσ περὶ ταῦτα, ἔχων μὲν ὁπωσδήποτε ‐ ἐῶ γὰρ εἰ μὴ σφόδρ’ ἄν τισ ἐπαινέσαι τὸν νόμον ‐ τὸ δ’ οὖν ἁμάρτημα οὐκ ἀπαραίτητον αὐτῶν, ἀλλ’ ἔχον ὡσ ἐν τούτοισ εὐπρέπειαν, νόμῳ γὰρ, ὥσπερ εἶπον, ἐγίγνετο. ἦν δ’ οὗτοσ ὁ νόμοσ· ἐκόλουον τοὺσ ὑπερέχοντασ μεθιστάντεσ ἔτη δέκα, ἄλλο δ’ οὐδὲν ἔγκλημα προσῆν, οὐδ’ ὡσ ἐπ’ ἐλέγχῳ πραγμάτων ὀργή. καίτοι πῶσ οὐ δεινὸν, εἰ οὓσ οὐδ’ αὐτοὶ οἱ μεθιστάντεσ εἶχον αἰτιάσασθαι, τούτουσ αἰτιασόμεθ’ ἡμεῖσ διὰ τοὺσ μεταστήσαντασ; ὥσπερ οἱ βέβαιον μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν ἐπιστάμενοι, ἀκοὴν δέ τινα κατηγοροῦντεσ, καὶ ταῦτ’ οὐδ’ αὐτὴν σαφῆ τὴν ἀκοήν. ἀλλ’ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι ὑπὲρ τοῦ τὰ φρονήματα ἐπισχεῖν τοῦτο τὸ εἶδοσ τῆσ φυγῆσ ἐνόμισαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION