Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 126:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 126:)

εἰ δὲ μὴ, τῶν ὄνων μᾶλλον ἢ τῶν ἐπιστατῶν κατηγορεῖσ. εἰ μὲν γὰρ οὐκ ἦν ἁμαρτήματα, πρὶν ἐκείνουσ Ἀθήνησι πολιτεύεσθαι, ἀλλὰ ταῦτα πάντα ἀπὸ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ κἀπ’ ἐκείνων ἤρξατο, ἄλλοσ ἂν εἰή λόγοσ· οὐδ’ εἴ τινεσ ἄλλοι κατὰ ταυτὸν ἐκείνοισ ἐπολιτεύοντο εἴποιμι ἂν, ἀλλὰ δίδωμι πάντων ἐκείνουσ μόνουσ ὑπευθύνουσ εἶναι. εἰ δὲ εἰκὸσ ἦν τι καὶ ἄλλο ἡμαρτῆσθαι πρότερον, τί ταῦτα τοὺσ Λάκωνασ αἰτιώμεθα; προσπαίζειν γὰρ ἔξεστι δή που σέ γε, ἐπεὶ καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ τῶν συμφορῶν ὅτι μὲν παλαιόν ἐστι καὶ ὡσ σύ που φῂσ ἀπὸ Θησέωσ ἀρξάμενον, ἴσωσ δὲ καὶ ἔτ’ ἄνωθεν, καὶ οὐχ οὗτοι πρῶτοι προσέπταισαν ἐάσω. καίτοι ὁ Θησεὺσ φυγών τε καὶ διαφθαρεὶσ ἐν τῇ Σκύρῳ τελευτῶν οὐκ ἄτιμοσ ἔμεινε παρὰ τῷ θεῷ, ἀλλ’ ἐπέταξεν Ἀθηναίοισ μετενεγκεῖν αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ, πολλοῖσ ὕστερον χρόνοισ, ὥσ φασιν. ἀλλ’ ὅμωσ ἐάσω ταῦτα. ἀλλ’ οἴχεταί σοι διαφθαρεὶσ ὁ λόγοσ περὶ αὐτῶν. οἷσ γὰρ ἁπάντων ταυτὰ κατηγόρηκασ, τούτοισ ὃ δοκεῖσ ἰσχυρὸν ἔχειν ἀνῄρηκασ. διὰ τί; ὅτι Μιλτιάδου μὲν ἴσωσ ἂν εἰή τι τοῦτο κατηγόρημα, Θεμιστοκλέουσ δὲ οὐκ ἂν ἔτι· εἰ δέ τοι καὶ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ, ἀλλ’ οὐ Κίμωνόσ γε· εἰ δὲ καὶ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ καὶ Κίμωνοσ, ἀλλ’ οὐ δή τοι καὶ Περικλέουσ, ἀλλὰ τούτου καὶ πάντων ἥκιστα. Θεμιστοκλῆσ μὲν γὰρ αὐτοὺσ παρὰ Μιλτιάδου παρέλαβε κυρίττοντασ, Κίμων δὲ παρὰ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ, Περικλῆσ δὲ παρὰ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ καὶ Κίμωνοσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION