Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 54:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 54:)

τὰ δὲ ὅπωσ μὴ γενήσεται προορᾷ, ἐπειδὰν νομοθετῇ· τὰ δὲ διατηρεῖ καθ’ ὅσον δύναται· τὰ δὲ πραχθέντα ἐπανορθοῖ, ἐπειδὰν τοὺσ ἀδικοῦντασ τοῖσ δικασταῖσ παραδιδῷ. τί οὖν εἰ Ἀρχέλαοσ τὸν αὑτοῦ δεσπότην καὶ θεῖον ἀποκτείνασ κατέσχε τὴν ἀρχὴν, ἢ τὸν ἑπταετῆ ἐκείνου παῖδα εἰσ τὸ φρέαρ ἐμβαλὼν ἔφη πρὸσ Κλεοπάτραν διώκοντα τὸν χῆνα ἐμπεσεῖν, ἢ μανίᾳ τινὶ παρελήρησεν ἐπὶ τῆσ μύλησ, τί ταῦτ’ ἐστὶ πρὸσ ῥητορικὴν, ὦ πάντα λόγον καὶ μονονοὺ τοὺσ λίθουσ κεκινηκὼσ ὡσ ἀληθῶσ αὐτούσ; τί βούλεταί σοι τὰ μηδὲν προσήκοντα ἐπεισόδια; οὐ γὰρ ἔγωγε ταῦτ’ ἔπειθον, φήσειεν ἂν ἡ ῥητορική. οὐδ’ εἴ τισ ἐπείθετο ἐμοὶ σφάττων καὶ ἀποπνίγων, οὔτε ταῦτα οὔτ’ ἄλλ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἂν διεπράττετο, ἀλλὰ πείσασ καὶ φανερῶσ ἀποδείξασ ὅτι τῶν αὑτῷ προσηκόντων ἀντιποιεῖται. ἐπὶ γοῦν τῶν βραχυτέρων, φησὶ, τούτῳ χρῶμαι καὶ τοὺσ κλήρουσ οὐ τοῖσ ἁρπάσασιν, ἀλλὰ τοῖσ ἀποδείξασι δίδωμι. καὶ τὸν Ἀρχέλαον αὐτὸν, φησὶν, οὐχ ὅπωσ τούτων ἄν ποτε ἠξίωσα, ἀλλ’ εὐθὺσ ἂν εἰσήγαγον οὗ δίκην ἂν ἔδωκε καλὴν καὶ πρὶν τὸν παῖδα ἴσωσ ἀποπνῖξαι, ἔτι τῶν πρώτων φόνων ὄντων ἐν χερσὶν, εἴ τινα εἶχεν ἡ ῥητορικὴ χώραν ἐν Μακεδονίᾳ· νῦν δ’ ἀπούσησ ἐμοῦ ὁ μὲν ἠδίκει, οἱ δ’ ἠτύχησαν οἵ τε διαφθαρέντεσ καὶ οἱ τοιοῦτον ἄρχοντα δεξάμενοι. ὥστ’ εἰ μηδαμόθεν ἄλλοθεν, ἔκ γε τῶν Ἀρχελάου κακῶν γνῶθι ὡσ καλὸν ῥητορικὴ καὶ ἀναγκαῖον καὶ πόλει καὶ ἔθνει παρεῖναι μέλλοντι σωθήσεσθαι καὶ μὴ τοῖσ ἐναγέσι κακῶσ δουλεύειν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION