Aristides, Aelius, Orationes, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:)

ἂν μὲν γὰρ ἃ δεῖ προελώμεθα καὶ ταῦτα βεβαίωσ ἔχῃ, καὶ τοῦ λοιποῦ μετ’ ἀσφαλείασ καὶ μετ’ εὐδοξίασ τὴν πόλιν οἰκήσομεν· ἐὰν δὲ πέρα τοῦ μετρίου φιλονεικήσωμεν, εὔδηλον δή που τοῦθ’ ὅτι καὶ περὶ τῶν ὑπαρχόντων κινδυνεύειν δεήσει. ὥσθ’ ὅσῳ μᾶλλον χαίρομεν αὐτοῖσ, τοσούτῳ μειζόνωσ ἄξιον προϊδεῖν ὅπωσ ἀσφαλῶσ ἕξει. οὐκ ἀγνοῶ μὲν οὖν ὅτι πάντεσ, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, τοὺσ μὲν ὑπηρετοῦντασ αὐτῶν ταῖσ ἐπιθυμίαισ ἀποδέχονται καὶ νομίζουσιν οὐ μόνον εὔνουσ, ἀλλὰ καὶ μόνουσ ἄνδρασ ὡσ ἀληθῶσ εἶναι, τοῖσ δὲ σωφρονίζειν ἐπιχειροῦσιν ἀηδῶσ ἔχουσιν. οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ μὲν ὁμοίωσ ἦν τῶν τε λόγων καὶ τῶν πραγμάτων γενέσθαι κύριον, ὥστε μὴ μόνον εἰπεῖν τὰ ἥδιστα, ἀλλὰ καὶ καταπρᾶξαι, δικαίωσ ἄν τισ τοῖσ οὐκ ἐθέλουσιν οὕτω ποιεῖν ἤχθετο καὶ δυσκόλουσ ὑπελάμβανεν· εἰ δὲ χωρὶσ μέν ἐστι συνεύξασθαι τὰ μέγιστα, χωρὶσ δὲ συμβουλεῦσαι περὶ τῶν ἐνεστηκότων, ἓν τοῦτ’ ἀξιῶ ταῖσ γνώμαισ ὑποθέντασ ὑμᾶσ ἀκροᾶσθαι, εἰ μὴ διαμαρτάνω τῶν λογισμῶν, οὓσ ἔχω περὶ τούτων. ἐγὼ τοίνυν ἡγοῦμαι τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν τῶν μὲν Ἑλληνίδων εὐτυχεστάτην εἶναι καὶ νὴ Δία γ’, εἰ βούλεσθε, προσθήσω καὶ τῶν ἁπασῶν, οὐ μήν πω τῆσ φύσεωσ τῆσ ἀνθρωπίνησ κρείττονα. ἔστι δ’ αὕτη τίσ; οὐκ ἐξ ἴσου τὰ πράγματα οἱ θεοὶ σφίσι τ’ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ ἀνθρώποισ ἔνειμαν, ἀλλ’ αὐτοὶ μὲν, ἅτ’ ὄντεσ ἀθάνατοι καὶ κύριοι τῶν ἁπάντων, ἀθανάτουσ καὶ τὰσ εὐτυχίασ ἔχουσι καὶ οὐ δέοσ μή τισ αὐτοὺσ ἀφέληται κρείττων γενόμενοσ· οἷσ τοσοῦτον περίεστιν, ὥστ’ οὐ μόνον αὐτοὶ τἀγαθὰ πάντα κέκτηνται, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ αὐτοὶ νέμουσι. νέμουσι δ’ οὐχ ὅνπερ αὐτοὶ κέκτηνται τρόπον, ἀλλ’ ὅσοισ τὰ κράτιστα τῶν ἀνθρώπων ἔδοσαν, τὰ πλείω κατορθοῦν, οὐ πάντ’, ἔδοσαν. καὶ τούτου μέγιστον παράδειγμα οἱ νῦν ὑμᾶσ ἐπὶ τὴν εἰρήνην οὗτοι προκαλούμενοι. ἐξὸν γὰρ αὐτοῖσ, εἰ μετριάζειν ἠξίουν, αὐτούσ τ’ ἐξ ἀρχῆσ ἔχειν καὶ ἑτέροισ ταῦτα βραβεύειν, ἐπαρθέντεσ τοῖσ ὑπάρχουσιν, εἰ νῦν δυνήσονται παρ’ ὑμῶν τῶν αὐτῶν τούτων τυχεῖν, εὑρ́ημα ποιοῦνται. μὴ τοίνυν ὅ γε τούτοισ ἐγκαλοῦμεν, τοῦτ’ αὐτοὶ πάθωμεν, μηδὲ τῆσ τούτων ἀβουλίασ μᾶλλον κληρονομήσωμεν ἢ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν λογισμοῖσ χρησώμεθα, οὓσ περὶ τούτων ἐξ ἀρχῆσ εἴχομεν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION