헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́26́0́020́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:)

ἐγὼ δ’ ἔπεμπον. ὡσ δ’ ἧκεν ἡ κυρία καὶ τοὔνομα ἐκλήθη, παρῄεσαν οἱ σύνδικοι. καὶ πρὶν φθέγξασθαι μόνον αὐτοὺσ, ὁ Σεβῆροσ ἄνωθεν, Ἀριστείδην, ἔφη, γιγνώσκω, καὶ τῆσ δόξησ ἄγαμαι, καὶ σύμφημι πρωτεύειν περὶ λόγουσ, καὶ ταῦτά μοι καὶ παρὰ τῶν ἐν Ῥώμῃ φίλων ἐπέσταλται. αἰτοῦμαι δ’ αὐτὸν, ἔφη, συνάρξαι μοι. τὰ δὲ δίκαια τῆσ ἀτελείασ αὐτῷ καὶ βεβαιῶ καὶ μένει. ταῦτ’ εἶπε δημοσίᾳ, ταῦτ’ ἐνέγραψε τοῖσ ὑπομνήμασι. γενομένησ δὲ τῆσ γνώσεωσ τοιαύτησ οἱ πεμφθέντεσ παρ’ ἐμοῦ τῆσ δίκησ ἕνεκα ἅμα μὲν τῶν τε συνδίκων συγχαιρόντων τῇ τιμῇ καὶ τῶν ἄλλων μέγα ποιουμένων ὅτι ἐν παρακλήσεωσ μέρει ταῦτ’ ἔφη ποιεῖν ὁ Σεβῆροσ καὶ ὅτι τὴν ἀτέλειαν ἐκύρου πρὸσ ἅπαντα τὸν λοιπὸν χρόνον καὶ ταῦτα ἀπόντι, καί τι καὶ αὑτοῖσ εἰσ τὸ πρόσω πεπεράνθαι νομίζοντεσ, καὶ οὐ παντάπασιν ἄπρακτοι δοκεῖν ἐπανήκειν, ἅμα δὲ οὐκ ἔχοντεσ ὅπωσ χρὴ ποιήσασθαι τὴν ἔφεσιν, ἀνθρώπου μὴ κρίσεωσ νόμῳ τὴν ἀρχὴν ἀνατιθέντοσ, ἀλλ’ ὡσπερεὶ χάριν αἰτοῦντοσ καὶ φιλίασ ἀρχήν τινα ταύτην καθισταμένου, στέρξαντεσ τοῖσ παροῦσιν, ἐπανελθόντεσ ὡσ ἐμὲ, διηγοῦνται τὸ πᾶν· ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἡ προθεσμία παρεληλύθει ἡ τῆσ ἐφέσεωσ. ἔτι οὖν ἀπορώτερον ἢ πρότερον διεκείμεθα, οὐ γὰρ ἔμοιγε ἤρκει τετιμῆσθαι διὰ κενῆσ. πάλιν δὴ προσεκείμην τῷ θεῷ, δεόμενόσ τε καὶ πυνθανόμενοσ τί τισ ἂν χρήσαιτο τῷ πράγματι τούτῳ. καί μοι δίδωσιν ὄναρ θαυμαστὸν οἱο͂ν, οὗ τὰ μὲν καθ’ ἕκαστα οὐκ ἂν οἱο͂́σ τ’ εἰήν εἰπεῖν, τὸ δ’ ὡσπερεὶ κεφάλαιον οὕτωσ εἶχεν. ἐδόκουν τῷ γραμματεῖ τοῦ ἡγεμόνοσ διαλέγεσθαι περὶ τούτων, ἥκειν δ’ αὐτὸν ὡσ ἐμέ. ὡσ δ’ ἀκοῦσαι πάντων, ὑπισχνεῖσθαι λύσειν καὶ μεταθήσειν τὰ γεγραμμένα, προέσθαι δὲ κελεύειν ὅσον δραχμὰσ πεντακοσίασ. γενομένου δὲ τοῦ ὀνείρατοσ τῇ μὲν ἡδίων γίγνομαι, ὅτι ἐπαγγελία τισ ἐφαίνετο ἐνεῖναι καὶ οὐκ ἄντικρυσ ἄρνησισ ἦν, τῇ δ’ ὥσπερ εἰσ ταυτὸν φέρειν ἐδόκει μοι. ποῦ γὰρ ἄν τισ πεντακοσίων δραχμῶν πρίαιτο πρᾶγμα τοσοῦτον, καὶ ταῦτα παρ’ ἀνδρὸσ οὕτω μὲν ἀδωροδοκήτου, ὡσ πρότερον τὰ ῥεῖθρα τῶν ποταμῶν ἄν τινα στῆσαι ἢ ’κεῖνον πρίασθαι, οὕτω δ’ αὖ δεινοῦ περὶ πράγματα καὶ πάντων ἥκιστα ἂν ἐξαπατηθέντοσ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION