Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι α# 9:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 9:)

καὶ αὐτὸσ ἅμα ἀποδύεσθαι, ἐλουσάμην. καὶ πάλιν τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸσ ἐδόκει μοι Ἀντωνῖνοσ ὁ Πυθοδώρου διαλέγεσθαι περὶ Νυμφῶν ἐπαίνων· εἰπεῖν οὖν καὶ αὐτὸσ ὅτι οὐκ εἰε͂ν θεαὶ χαριέστεραι, πάντωσ δὲ εἶναι καὶ τῷ ἐπιεικεῖ ἀπολαύειν αὐτῶν, εἰ καὶ μὴ πολλὰ λουμένῳ, τά γε μέτρια. ταῦτά τε δὴ καὶ ὑγιείασ ἐδόκουν τι λέγειν ἐγκώμιον. δωδεκάτῃ ἐδόκουν Ἀντωνῖνον τὸν αὐτοκράτορα τὸν πρεσβύτερον καὶ τὸν τῶν πολεμίων βασιλέα σπονδὰσ καὶ φιλίαν πεποιῆσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ· προσιόντων δὲ τῶν περὶ τὸν Βολόγεσον φωνὴν εἶναι οὐκ ὀλίγην, καὶ δοκεῖν αὐτοὺσ ἑλληνίζειν. ἔπειτα ἀφικέσθαι παρ’ ἐμὲ ἀμφοτέρουσ μετὰ τοῦ σχήματοσ τοῦ βασιλικοῦ, καὶ εἶναι τόν τε Ἀντωνῖνον ἐπιεικῶσ ἐν ἀκμῇ κἀκεῖνον βλοσυρόν τι ἰδεῖν· καθέζεσθαι δέ μου αὐτὸν οὐκ ἀπὸ πολλοῦ, ἑτέρωθεν δὲ ἐν θρόνῳ τὸν Ἀντωνῖνον. ἐδόκει δέ μοι καὶ ἰατρικῶν τινῶν ἐμπείρωσ ἔχειν ὁ Μῆδοσ, δεξιούμενοσ δέ με εἰπεῖν, πότε ἡμῖν ἀναγιγνώσκεισ; κἀγὼ ἡσθῆναί τε τῷ ῥήματι καὶ φάναι, ὅταν ὑμεῖσ κελεύητε. καὶ οἱ μὲν παρεσκευάζοντο πρὸσ τὴν ἀκρόασιν, ἐγὼ δὲ ἀπῄειν ἐκλέξων τῶν βιβλίων. καί μοι ἔδοξε πρόλογόν τινα ὡσ ἐν βραχεῖ συνθεῖναι εἰσ αὐτοὺσ, καὶ εἶχεν οὕτω πωσ ‐ ἐδόκουν δὲ καὶ πάνυ τοῦ συντεθέντοσ ἅπαντοσ μνημονεύειν ‐ ἃ δ’ οὖν διεσωσάμην· ἤδη μέν τισ καὶ ἄλλοσ χρηστοῦ τινοσ αὐτῷ συμβάντοσ καὶ βουλόμενοσ ἐνδείξασθαι τὴν ἡδονὴν εἶπεν ὡσ ἄρα εἰή πλεῖν ἢ διπλάσιοσ γεγονὼσ, ἄλλοσ δέ τισ ὡσ ἐν μακάρων νήσοισ εἶναι δοκοίη, ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸσ οὕτωσ ὑπὸ τῆσ παρούσησ ἡμέρασ τε καὶ τύχησ διάκειμαι· καὶ ἅμα ἐσκοπούμην εἰ κοινοῦν χρὴ τὸν λόγον, ἢ πλέον τῷ παρ’ ἡμῖν βασιλεῖ νέμειν, ἔπειτα οὕτωσ ἐφέπεσθαι τὰ πρὸσ τὸν ἕτερον.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION