Polybius, Histories, book 18, chapter 46

(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 46)

τῶν μὲν ἀδύνατον εἶναι φασκόντων Ῥωμαίουσ ἐνίων ἀποστῆναι τόπων καὶ πόλεων, τῶν δὲ διοριζομένων ὅτι τῶν μὲν ἐπιφανῶν εἶναι δοκούντων τόπων ἀποστήσονται, τοὺσ δὲ φαντασίαν μὲν ἔχοντασ ἐλάττω, χρείαν δὲ τὴν αὐτὴν παρέχεσθαι δυναμένουσ καθέξουσι. καὶ τούτουσ εὐθέωσ ἐπεδείκνυσαν αὐτοὶ καθ’ αὑτῶν διὰ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ εὑρεσιλογίασ.

τοιαύτησ δ’ οὔσησ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ τῆσ ἀπορίασ, ἁθροισθέντοσ τοῦ πλήθουσ εἰσ τὸ στάδιον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα, προελθὼν ὁ κῆρυξ καὶ κατασιωπησάμενοσ τὰ πλήθη διὰ τοῦ σαλπικτοῦ τόδε τὸ κήρυγμ’ ἀνηγόρευσεν·

Ἡ σύγκλητοσ ἡ Ῥωμαίων καὶ Τίτοσ Κοί̈ντιοσ στρατηγὸσ ὕπατοσ, καταπολεμήσαντεσ βασιλέα Φίλιππον καὶ Μακεδόνασ, ἀφιᾶσιν ἐλευθέρουσ, ἀφρουρήτουσ, ἀφορολογήτουσ, νόμοισ χρωμένουσ τοῖσ πατρίοισ, Κορινθίουσ, Φωκέασ, Λοκρούσ, Εὐβοεῖσ, Ἀχαιοὺσ τοὺσ Φθιώτασ, Μάγνητασ, Θετταλούσ, Περραιβούσ".

κρότου δ’ ἐν ἀρχαῖσ εὐθέωσ ἐξαισίου γενομένου τινὲσ μὲν οὐδ’ ἤκουσαν τοῦ κηρύγματοσ, τινὲσ δὲ πάλιν ἀκούειν ἐβούλοντο.

πᾶσ τισ ἐξ ἄλλησ ὁρμῆσ ἐβόα προάγειν τὸν κήρυκα καὶ τὸν σαλπικτὴν εἰσ μέσον τὸ στάδιον καὶ λέγειν πάλιν ὑπὲρ τῶν αὐτῶν, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, βουλομένων τῶν ἀνθρώπων μὴ μόνον ἀκούειν, ἀλλὰ καὶ βλέπειν τὸν λέγοντα διὰ τὴν ἀπιστίαν τῶν ἀναγορευομένων.

ὡσ δὲ πάλιν ὁ κῆρυξ, προελθὼν εἰσ τὸ μέσον καὶ κατασιωπησάμενοσ διὰ τοῦ σαλπικτοῦ τὸν θόρυβον, ἀνηγόρευσε ταὐτὰ καὶ ὡσαύτωσ τοῖσ πρόσθεν, τηλικοῦτον συνέβη καταρραγῆναι τὸν κρότον ὥστε καὶ μὴ ῥᾳδίωσ ἂν ὑπὸ τὴν ἔννοιαν ἀγαγεῖν τοῖσ νῦν ἀκούουσι τὸ γεγονόσ.

ὡσ δέ ποτε κατέληξεν ὁ κρότοσ, τῶν μὲν ἀθλητῶν ἁπλῶσ οὐδεὶσ οὐδένα λόγον εἶχεν ἔτι, πάντεσ δὲ διαλαλοῦντεσ, οἱ μὲν ἀλλήλοισ, οἱ δὲ πρὸσ σφᾶσ αὐτούσ, οἱο͂ν εἰ παραστατικοὶ τὰσ διανοίασ ἦσαν.

ᾗ καὶ μετὰ τὸν ἀγῶνα διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ χαρᾶσ μικροῦ διέφθειραν τὸν Τίτον εὐχαριστοῦντεσ·

οἱ μὲν γὰρ ἀντοφθαλμῆσαι κατὰ πρόσωπον καὶ σωτῆρα προσφωνῆσαι βουλόμενοι, τινὲσ δὲ τῆσ δεξιᾶσ ἅψασθαι σπουδάζοντεσ, οἱ δὲ πολλοὶ στεφάνουσ ἐπιρριπτοῦντεσ καὶ λημνίσκουσ, παρ’ ὀλίγον διέλυσαν τὸν ἄνθρωπον.

δοκούσησ δὲ τῆσ εὐχαριστίασ ὑπερβολικῆσ γενέσθαι, θαρρῶν ἄν τισ εἶπε διότι πολὺ καταδεεστέραν εἶναι συνέβαινε τοῦ τῆσ πράξεωσ μεγέθουσ.

θαυμαστὸν γὰρ ἦν καὶ τὸ Ῥωμαίουσ ἐπὶ ταύτησ γενέσθαι τῆσ προαιρέσεωσ καὶ τὸν ἡγούμενον αὐτῶν Τίτον, ὥστε πᾶσαν ὑπομεῖναι δαπάνην καὶ πάντα κίνδυνον χάριν τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ·

μέγα δὲ καὶ τὸ δύναμιν ἀκόλουθον τῇ προαιρέσει προσενέγκασθαι· τούτων δὲ μέγιστον ἔτι τὸ μηδὲν ἐκ τῆσ τύχησ ἀντιπαῖσαι πρὸσ τὴν ἐπιβολήν, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἅπαντα πρὸσ ἕνα καιρὸν ἐκδραμεῖν, ὥστε διὰ κηρύγματοσ ἑνὸσ ἅπαντασ καὶ τοὺσ τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντασ Ἕλληνασ καὶ τοὺσ τὴν Εὐρώπην ἐλευθέρουσ, ἀφρουρήτουσ, ἀφορολογήτουσ γενέσθαι, νόμοισ χρωμένουσ τοῖσ ἰδίοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION