Plutarch, chapter 14

(플루타르코스, chapter 14)

ἐπεὶ δὲ ταῦτα διαπραξάμενοσ ἀπέπλευσεν ὁ Φωκίων, ταχὺ μὲν ἐπόθησαν οἱ σύμμαχοι τὴν χρηστότητα καὶ δικαιοσύνην αὐτοῦ, ταχὺ δὲ ἔγνωσαν οἱ Ἀθηναῖοι τὴν ἐμπειρίαν καὶ ῥώμην τοῦ ἀνδρόσ, ὁ γὰρ μετ’ ἐκεῖνον ἐλθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα Μολοσσὸσ οὕτωσ ἐπολέμησεν ὥστε καὶ ζῶν αὐτὸσ ὑποχείριοσ γενέσθαι τοῖσ πολεμίοισ· ἐπεὶ δὲ μεγάλα ταῖσ ἐλπίσι περινοῶν ὁ Φίλιπποσ εἰσ Ἑλλήσποντον ἦλθε μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ, ὡσ Χερρόνησον ἐν ταὐτῷ καὶ Πέρινθον ἕξων καὶ Βυζάντιον, ὡρμημένων δὲ τῶν Ἀθηναίων βοηθεῖν οἱ ῥήτορεσ ἠγωνίσαντο τὸν Χάρητα στρατηγὸν ἀποσταλῆναι, καὶ πλεύσασ ἐκεῖνοσ οὐδὲν ἄξιον τῆσ δυνάμεωσ ἔπραττεν, οὐδὲ αἱ πόλεισ ἐδέχοντο τὸν στόλον, ἀλλ’ ὕποπτοσ ὢν πᾶσιν ἐπλανᾶτο χρηματιζόμενοσ ἀπὸ τῶν συμμάχων καὶ καταφρονούμενοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων, ὁ δὲ δῆμοσ ὑπὸ τῶν ῥητόρων παροξυνόμενοσ ἠγανάκτει καὶ μετενόει τοῖσ Βυζαντίοισ πέμψασ τὴν βοήθειαν, ἀναστὰσ ὁ Φωκίων εἶπεν ὅτι δεῖ μὴ τοῖσ ἀπιστοῦσιν ὀργίζεσθαι τῶν συμμάχων, ἀλλὰ τοῖσ ἀπιστουμένοισ τῶν στρατηγῶν·

"οὗτοι γὰρ ὑμᾶσ ποιοῦσι φοβεροὺσ καὶ τοῖσ χωρὶσ ὑμῶν σώζεσθαι μὴ δυναμένοισ.

κινηθεὶσ οὖν ὁ δῆμοσ ὑπὸ τοῦ λόγου καὶ μεταπεσών ἐκέλευεν αὐτὸν ἐκεῖνον ἑτέραν προσλαβόντα δύναμιν βοηθεῖν τοῖσ συμμάχοισ εἰσ τὸν Ἑλλήσποντον ὃ μεγίστην ῥοπὴν ἐποίησε πρὸσ τὸ σωθῆναι τὸ Βυζάντιον ἦν μὲν γὰρ ἤδη μεγάλη δόξα τοῦ Φωκίωνοσ· οὕτω μὲν ὁ Φίλιπποσ ἐξέπεσε τοῦ Ἑλλησπόντου τότε καὶ κατεφρονήθη, δοκῶν ἄμαχόσ τισ εἶναι καὶ ἀνανταγώνιστοσ, ὁ δὲ Φωκίων καὶ ναῦσ τινασ εἷλεν αὐτοῦ καὶ φρουρουμένασ πόλεισ ἀνέλαβε, καὶ πολλαχόθι τῆσ χώρασ ἀποβάσεισ ποιούμενοσ ἐπόρθει καὶ κατέτρεχε, μέχρι οὗ τραύματα λαβὼν ὑπὸ τῶν προσβοηθούντων ἀπέπλευσε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION