Plutarch, chapter 36

(플루타르코스, chapter 36)

ὡσ οὖν διαλύσαντεσ τὴν ἐκκλησίαν ἦγον εἷσ τὸ δεσμωτήριον τοὺσ ἄνδρασ, οἱ μὲν ἄλλοι, περιπλεκομένων τῶν φίλων αὐτοῖσ καὶ οἰκείων, ὀδυρόμενοι καὶ καταθρηνοῦντεσ ἐβάδιζον, τὸ δὲ Φωκίωνοσ πρόσωπον οἱο͂ν ὅτε στρατηγῶν ἀπ’ ἐκκλησίασ προὐπέμπετο βλέποντεσ, ἐθαύμαζον τὴν ἀπάθειαν καὶ μεγαλοψυχίαν τοῦ ἀνδρόσ, οἱ δὲ ἐχθροὶ κακῶσ ἔλεγον παρατρέχοντεσ εἷσ δὲ καὶ προσέπτυσεν ἐξεναντίασ προσελθών. "οὐ παύσει τισ ἀσχημονοῦντα τοῦτον;

"ὅτι μετὰ Φωκίωνοσ ἀποθνῄσκεισ; ἔφη·

"λέγω μὴ μνησικακεῖν Ἀθηναίοισ. "ὦ Νικόκλεισ, ἐμοὶ τὸ αἴτημα καὶ λυπηρόν, ἐπεὶ δὲ οὐδὲ ἄλλο οὐδέποτέ σοι παρὰ τὸν βίον οὐδὲν ἠχαρίστησα, καὶ τοῦτο συγχωρῶ" πεπωκότων δὲ ἤδη πάντων τὸ φάρμακον ἐπέλιπε, καὶ ὁ δημόσιοσ οὐκ ἔφη τρίψειν ἕτερον, εἰ μὴ λάβοι δώδεκα δραχμάσ, ὅσου τὴν ὁλκὴν ὠνεῖται. χρόνου δὲ γενομένου καὶ διατριβῆσ ὁ Φωκίων καλέσασ τινὰ τῶν φίλων, καὶ εἰπών εἰ μηδὲ ἀποθανεῖν Ἀθήνησι δωρεὰν ἔστιν, ἐκέλευσε τῷ ἀνθρώπῳ δοῦναι τὸ κερμάτιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION