Plutarch, chapter 27

(플루타르코스, chapter 27)

̣ ̣ Ὡσ οὖν ἐπανῆλθεν ὁ Φωκίων εἰσ τὸ ἄστυ καὶ τοῖσ Ἀθηναίοισ; ταῦτα ἔδοξεν ὑπ’ ἀνάγκησ, αὖθισ εἰσ Θήβασ ἐβάδιζε μετὰ Τῶν ἄλλων πρέσβεων, Ξενοκράτην τὸν φιλόσοφον Τῶν Ἀθηναίων προσελομένων. τοσοῦτον γὰρ ἦν ἀξίωμα τῆσ ἀρετῆσ τοῦ Ξενοκράτουσ καὶ δόξα καὶ λόγοσ παρὰ πᾶσιν ὥστε οἰέσθαι μήτε ὕβριν εἶναι μήτε ὠμότητα μήτε θυμὸν ἐν ἀνθρωπίνῃ ψυχῇ φυόμενον, ᾧ Ξενοκράτουσ μόνον ὀφθέντοσ οὐκ ἂν αἰδοῦσ τι καὶ τιμῆσ ἐγγένοιτο πρὸσ αὐτόν, ἀπέβη δὲ τοὐναντίον ἀγνωμοσύνῃ τινὶ καὶ μισαγαθίᾳ τοῦ Ἀντιπάτρου, πρῶτον μὲν γὰρ οὐκ ἠσπάσατο τὸν Ξενοκράτην τοὺσ ἄλλουσ δεξιωσάμενοσ· ἐφ’ ᾧ φασιν εἰπεῖν ἐκεῖνον ὡσ Ἀντίπατροσ καλῶσ ποιεῖ μόνον αὐτὸν αἰσχυνόμενοσ ἐφ’ οἷσ ἀγνωμονεῖν μέλλει πρὸσ τὴν πόλιν ἔπειτα λέγειν ἀρξάμενον οὐχ ὑπομένων, ἀλλ’ ἀντικρούων καὶ δυσκολαίνων ἐποίησεν ἀποσιωπῆσαι.

τῶν δὲ περὶ τὸν Φωκίωνα διαλεχθέντων ἀπεκρίνατο φιλίαν ἔσεσθαι τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ συμμαχίαν ἐκδοῦσι μὲν τοὺσ περὶ Δημοσθένην καὶ Ὑπερείδην, πολιτευομένοισ δὲ τὴν πάτριον ἀπὸ τιμήματοσ πολιτείαν, δεξαμένοισ δὲ φρουρὰν εἰσ τὴν Μουνυχίαν, ἔτι δὲ χρήματα τοῦ πολέμου καὶ ζημίαν προσεκτίσασιν.

οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πρέσβεισ ἠγάπησαν ὡσ φιλανθρώπουσ τὰσ διαλύσεισ, πλὴν τοῦ Ξενοκράτουσ·

"ὦ Φωκίων, ἡμεῖσ πάντα σοι χαρίζεσθαι βουλόμεθα πλὴν Τῶν καὶ σὲ ἀπολούντων καὶ ἡμᾶσ. οἱ δὲ οὐχ οὕτωσ φασίν, ἀλλὰ ἐρωτῆσαι τὸν Ἀντίπατρον εἰ τὴν φρουρὰν ἀνέντοσ αὐτοῦ τοῖσ Ἀθηναίοισ Φωκίων ἐγγυᾶται τὴν πόλιν ἐμμενεῖν τῇ εἰρήνῃ καὶ μηθὲν πολυπραγμονήσειν·

σιωπῶντοσ δὲ ἐκείνου καὶ διαμέλλοντοσ, ἀναπηδήσαντα Καλλιμέδοντα τὸν Κάραβον, ἄνδρα θρασὺν καὶ μισόδημον, εἰπεῖν· "ἐὰν δὲ οὗτοσ, ὦ Ἀντίπατρε, φλυαρῇ, σὺ πιστεύσεισ καὶ οὐ πράξεισ ἃ διέγνωκασ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION