Plutarch, chapter 7

(플루타르코스, chapter 7)

ἐκ τούτου λέγεται πέμποντοσ αὐτὸν ἐπὶ τὰσ νησιωτικὰσ συντάξεισ τοῦ Χαβρίου καὶ ναῦσ εἴκοσι διδόντοσ εἰπεῖν, εἰ μὲν ὡσ πολεμήσων πέμποιτο, μείζονοσ δεῖν δυνάμεωσ, εἰ δὲ ὡσ πρὸσ συμμάχουσ, ἀρκεῖν ναῦν μίαν καὶ πλεύσαντα τῇ αὐτοῦ τριήρει καὶ διαλεχθέντα ταῖσ πόλεσι καὶ συγγενόμενον τοῖσ ἄρχουσιν ἐπιεικῶσ καὶ ἀφελῶσ καταπλεῦσαι μετὰ πολλῶν νεῶν, ἃσ ἀπέστειλαν οἱ σύμμαχοι τὰ χρήματα τοῖσ Ἀθηναίοισ κομιζούσασ. οὐ μόνον δὲ ζῶντα τὸν Χαβρίαν θεραπεύων διετέλει καὶ τιμῶν, ἀλλὰ καὶ τελευτήσαντοσ αὐτοῦ τῶν προσηκόντων καλῶσ ἐπεμελεῖτο, καὶ τὸν παῖδα Κτήσιππον ἐβούλετο μὲν ἄνδρα ποιεῖν ἀγαθόν, ἔμπληκτον δὲ ὁρῶν καὶ ἀνάγωγον ὅμωσ οὐκ ἀπεῖπεν ἐπανορθούμενοσ καὶ ἀποκρύπτων τὰ αἴσχη.

πλὴν ἅπαξ λέγεται, παρενοχλοῦντοσ ἐν στρατείᾳ τινὶ τοῦ νεανίσκου καὶ κόπτοντοσ αὐτὸν ἐρωτήμασιν ἀκαίροισ καὶ συμβουλίαισ οἱο͂ν ἐπανορθουμένου καὶ παραστρατηγοῦντοσ, εἰπεῖν· "ὦ Χαβρία, Χαβρία, μεγάλην γέ σοι χάριν ἐκτίνω τῆσ φιλίασ ὑπομένων σου τὸν υἱόν. ὁρῶν δὲ τοὺσ τὰ κοινὰ πράσσοντασ τότε διῃρημένουσ ὥσπερ ἀπὸ κλήρου τὸ στρατήγιον καὶ τὸ βῆμα, καὶ τοὺσ μὲν λέγοντασ ἐν τῷ δήμῳ καὶ γράφοντασ μόνον, ὧν Εὔβουλοσ ἦν καὶ Ἀριστοφῶν καὶ Δημοσθένησ καὶ Λυκοῦργοσ καὶ Ὑπερείδησ, Διοπείθην δὲ καὶ Μενεσθέα καὶ Λεωσθένην καὶ Χάρητα τῷ στρατηγεῖν καὶ πολεμεῖν αὔξοντασ ἑαυτούσ, ἐβούλετο τὴν Περικλέουσ καὶ Ἀριστείδου καὶ Σόλωνοσ πολιτείαν ὥσπερ ὁλόκληρον καὶ διηρμοσμένην ἐν ἀμφοῖν ἀναλαβεῖν καὶ ἀποδοῦναι.

καὶ γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων ἕκαστοσ ἐφαίνετο κατὰ τὸν Ἀρχίλοχον, ἀμφότερον, θεράπων μὲν Ἐνυαλίοιο θεοῖο, καὶ Μουσέων ἐρατᾶν δῶρον ἐπιστάμενοσ· καὶ τὴν θεὸν ἑώρα πολεμικήν τε ἅμα καὶ πολιτικὴν οὖσαν καὶ προσαγορευομένην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION