Plutarch, chapter 10 3:

(플루타르코스, chapter 10 3:)

ἔστι δέ, οἶμαι, χαλεπόν, οὐ μὴν ἀδύνατον, ὥσπερ οἶνον, καὶ ἄνθρωπον τὸν αὐτὸν ἡδὺν ἅμα καὶ αὐστηρὸν εἶναι· καθάπερ ἕτεροι πάλιν, φαινόμενοι γλυκεῖσ, ἀηδέστατοι τοῖσ χρωμένοισ εἰσὶ καὶ βλαβερώτατοι. ὥσπερ τῇ πλεονεξίᾳ μόνον ἐπαχθεῖσ καὶ λυπηροὺσ ὄντασ, οὐχὶ μᾶλλον, ὅσοι πρὸσ ὕβριν καὶ φθόνον ἢ ὀργὴν ἢ φιλονεικίαν τινὰ χρῶνται τῷ δύνασθαι, τούτουσ δεδιότων καὶ προβαλλομένων τῶν πολλῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION