Plutarch, chapter 4

(플루타르코스, chapter 4)

τὸ μὲν οὖν Κάτωνοσ ὡμολόγηται γένοσ ἐκ λαμπρῶν ὑπάρχειν, ὡσ λεχθήσεται· Φωκίωνα δὲ τεκμαίρομαι μὴ παντάπασιν εἶναι γένουσ ἀτίμου καὶ καταπεπτωκότοσ. εἰ γὰρ ἦν, ὥσ φησιν Ἰδομενεύσ, δοιδυκοποιοῦ πατρόσ, οὐκ ἂν ἐν τῷ λόγῳ Γλαύκιπποσ ὁ Ὑπερείδου μυρία συνειλοχὼσ καὶ εἰρηκὼσ κατ’ αὐτοῦ κακὰ τὴν δυσγένειαν παρῆκεν, οὐδ’ ἂν οὕτωσ ἐλευθερίου βίου καὶ σώφρονοσ παιδείασ μετέσχεν ὥστε τῆσ Πλάτωνοσ ἔτι μειράκιον ὤν, ὕστερον δὲ τῆσ Ξενοκράτουσ διατριβῆσ, ἐν Ἀκαδημείᾳ μετασχεῖν, καὶ τῶν ἀρίστων ἐξ ἀρχῆσ ἐπιτηδευμάτων ζηλωτὴσ γενέσθαι. Φωκίωνα γὰρ οὔτε γελάσαντά τισ οὔτε κλαύσαντα ῥᾳδίωσ Ἀθηναίων εἶδεν, οὐδ’ ἐν βαλανείῳ δημοσιεύοντι λουσάμενον, ὡσ ἱστόρηκε Δοῦρισ, οὐδὲ ἐκτὸσ ἔχοντα τὴν χεῖρα τῆσ περιβολῆσ, ὅτε τύχοι περιβεβλημένοσ, ἐπεὶ κατά γε τὴν χώραν καὶ τὰσ στρατείασ ἀνυπόδητοσ ἀεὶ καὶ γυμνὸσ ἐβάδιζεν, εἰ μὴ ψῦχοσ ὑπερβάλλον εἰή καὶ δυσκαρτέρητον, ὥστε καὶ παίζοντασ ἤδη τοὺσ στρατευομένουσ σύμβολον μεγάλου ποιεῖσθαι χειμῶνοσ ἐνδεδυμένον Φωκίωνα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION