Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 31

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 31)

ἔτι δὲ μᾶλλον τῇ ἀποδείξει τὸ ἐναντίωμα ποιοῦσι φανερώτερον. καὶ κακῶσ, τοῦτό φασι μήτ’ ἀγαθὸν εἶναι μήτε κακόν.

πλούτῳ δὲ καὶ ὑγιείᾳ καὶ ῥώμῃ σώματοσ κακῶσ χρῶνται πάντεσ οἱ ἀνόητοι· διόπερ οὐδέν ἐστι τούτων ἀγαθόν.

εἴπερ οὖν ὁ θεὸσ ἀρετὴν μὲν οὐ δίδωσιν ἀνθρώποισ, ἀλλὰ τὸ καλὸν αὐθαίρετόν ἐστι, πλοῦτον δὲ καὶ ὑγίειαν χωρὶσ ἀρετῆσ δίδωσιν, οὐκ εὖ χρησομένοισ δίδωσιν ἀλλὰ κακῶσ, τουτέστι βλαβερῶσ καὶ αἰσχρῶσ καὶ ὀλεθρίωσ καίτοι εἰ μὲν δύνανται τὴν ἀρετὴν παρέχειν οἱ θεοί, οὔκ εἰσι χρηστοὶ μὴ παρέχοντεσ· εἰ δὲ μὴ δύνανται ποιεῖν ἀγαθούσ, οὐδ’ ὠφελεῖν δύνανται, μηδενόσ γε τῶν ἄλλων ὄντοσ ἀγαθοῦ μηδ’ ὠφελίμου.

τὸ δὲ τοὺσ ἄλλωσ γενομένουσ ἀγαθοὺσ κρίνειν κατ’ ἀρετὴν ἢ ἰσχὺν οὐδέν ἐστι·

καὶ γὰρ τοὺσ θεοὺσ οἱ ἀγαθοὶ κρίνουσι κατ’ ἀρετὴν καὶ ἰσχύν· ὥστε μηδὲν μᾶλλον ὠφελεῖν ἢ ὠφελεῖσθαι τοὺσ θεοὺσ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων.

καὶ μὴν οὔθ’ αὑτὸν ὁ Χρύσιπποσ ἀποφαίνει σπουδαῖον οὔτε τινὰ τῶν αὑτοῦ γνωρίμων ἢ καθηγεμόνων. τί οὖν περὶ τῶν ἄλλων φρονοῦσιν ἢ ταῦτα ἅπερ λέγουσι; μαίνεσθαι πάντασ, ἀφραίνειν, ἀνοσίουσ εἶναι, παρανόμουσ, ἐπ’ ἄκρον ἥκειν δυστυχίασ, κακοδαιμονίασ ἁπάσησ ·

εἶτα προνοίᾳ θεῶν διοικεῖσθαι τὰ καθ’ ἡμᾶσ οὕτωσ ἀθλίωσ πράττοντασ;

γέμω κακῶν δή, κοὐκέτ’ ἔσθ’ ὅπου τεθῇ.

ἀνθρώπων, τοὺσ μὲν ὡσ ἔνι βέλτιστα προνοεῖν τοὺσ δ̓ ὡσ ἔνι χείριστα πράττειν λέγοντοσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION