Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 10

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 10)

παραινεῖ μετ’ εὐλαβείασ ὥσπερ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ, μὴ μετὰ συνηγορίασ; "τοῦτο ποιεῖν καὶ συνεργόν ἐστι πρὸσ ὃ βούλονται·

"τοῖσ δ’ ἐπιστήμην ἐνεργαζομένοισ καθ’ ἣν ὁμολογουμένωσ βιωσόμεθα, τἀναντία στοιχειοῦν καὶ καταστοιχίζειν τοὺσ εἰσαγομένουσ ἀπ’ ἀρχῆσ μέχρι τέλουσ· "ἐφ’ ὧν καιρόσ ἐστι μνησθῆναι καὶ τῶν ἐναντίων λόγων, διαλύοντασ αὐτῶν τὸ πιθανόν, καθάπερ καὶ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ· ταυτὶ γὰρ αὐταῖσ λέξεσιν εἴρηκεν.

ἐστι τοὺσ φιλοσόφουσ τὸν ἐναντίον λόγον οἰόμενοσ δεῖν τιθέναι, μὴ μετὰ συνηγορίασ ἀλλ’ ὁμοίωσ τοῖσ δικολόγοισ κακοῦντασ, ὥσπερ οὐ πρὸσ τὴν ἀλήθειαν ἀλλὰ περὶ νίκησ ἀγωνιζομένουσ, εἴρηται πρὸσ αὐτὸν δι’ ἑτέρων.

ὅτι δ’ αὐτὸσ οὐκ ἐν ὀλίγοισ ἀλλὰ πολλαχοῦ τοὺσ ἐναντίουσ οἷσ δοκιμάζει λόγουσ κατεσκεύακεν ἐρρωμένωσ καὶ μετὰ σπουδῆσ καὶ φιλοτιμίασ τοσαύτησ ὥστε μὴ παντὸσ εἶναι καταμαθεῖν τὸ ἀρέσκον αὐτῷ, αὐτοὶ δήπου λέγουσι, τὴν δεινότητα θαυμάζοντεσ τἀνδρόσ·

καὶ τὸν Καρνεάδην οὐδὲν οἰόμενοι λέγειν ἴδιον, ἀλλ’ ἐξ ὧν ἐπεχείρησε Χρύσιπποσ;

ὡσ μεγάλασ ἀφορμὰσ καθ’ ἑαυτοῦ διδόντα τοῖσ κινεῖν τὰ δόγματα καὶ διαβάλλειν βουλομένοισ.

ἐπὶ δὲ τοῖσ κατὰ Συνηθείασ ἐκδοθεῖσιν οὕτω κομῶσι καὶ μεγαληγοροῦσιν, ὥστε τοὺσ πάντων ὁμοῦ τῶν Ἀκαδημαϊκῶν λόγουσ εἰσ ταὐτὸ συμφορηθέντασ οὐκ ἀξίουσ;

εἶναι παραβαλεῖν οἷσ Χρύσιπποσ ἔγραψεν εἰσ διαβολὴν τῶν αἰσθήσεων. καὶ τοῦτο μὲν ἀπειρίασ τῶν λεγόντων ἢ φιλαυτίασ σημεῖόν ἐστιν·

ἐκεῖνο δ’ ἀληθέσ, ὅτι βουληθεὶσ αὖθισ συνειπεῖν τῇ Συνηθείᾳ καὶ ταῖσ αἰσθήσεσιν ἐνδεέστεροσ γέγονεν ἑαυτοῦ καὶ τὸ σύνταγμα τοῦ συντάγματοσ μαλακώτερον. "οὐχ ὡσ ἔτυχε δ’ οὐδὲ τοὺσ ἐναντίουσ ὑποδεκτέον λόγουσ οὐδὲ προσετέα τἀναντία πιθανὰ ἀλλ’ εὐλαβουμένουσ μὴ καὶ περισπασθέντεσ ὑπ’ αὐτῶν τὰσ καταλήψεισ ἀφῶσιν, οὔτε τῶν λύσεων ἱκανῶσ ἂν ἀκοῦσαι δυνάμενοι καταλαμβάνοντὲσ τ’ εὐαποσείστωσ·

"ἐπεὶ καὶ οἱ τὴν συνήθειαν καταλαμβάνοντεσ καὶ τὰ αἰσθητὰ καὶ τἄλλα ἐκ τῶν αἰσθήσεων ῥᾳδίωσ προϊένται ταῦτα, καὶ ὑπὸ τῶν Μεγαρικῶν ἐρωτημάτων περισπώμενοι καὶ ὑπ’ ἄλλων πλειόνων καὶ δυναμικωτέρων ἐρωτημάτων. ἡδέωσ ἂν οὖν πυθοίμην τῶν Στωικῶν, εἰ τὰ Μεγαρικὰ ἐρωτήματα δυναμικώτερα νομίζουσιν εἶναι τῶν ὑπὸ Χρυσίππου κατὰ τῆσ συνηθείασ ἐν ἓξ βιβλίοισ γεγραμμένων ἢ τοῦτο παρ’ αὐτοῦ Χρυσίππου δεῖ πυνθάνεσθαι.

εἶτα τούτουσ μέν, ὦ βέλτιστε, τοὺσ λόγουσ, ὧν καταγελᾷσ καὶ καλεῖσ ὀνείδη τῶν ἐρωτώντων ὡσ ἐμφανῆ τὴν κακίαν ἔχοντασ, ὅμωσ δέδιασ μή τινασ περισπάσωσιν ἀπὸ τῆσ καταλήψεωσ·

αὐτὸσ δὲ τοσαῦτα βιβλία γράφων κατὰ τῆσ Συνηθείασ, οἷσ, εἴ τι ἀνεῦρεσ, προσέθηκασ, ὑπερβαλέσθαι φιλοτιμούμενοσ τὸν Ἀρκεσίλαον, οὐδένα τῶν ἐντυγχανόντων ἐπιταράξειν προσεδόκησασ;

συνεπιπάσχων, μωρολογεῖν τε πολλάκισ λέγει καὶ κενοκοπεῖν.

"ἔσται δὲ καὶ καταλαμβάνοντάσ τι πρὸσ τἀναντία ἐπιχειρεῖν, τὴν ἐνοῦσαν συνηγορίαν ποιουμένουσ ποτὲ δ’ οὐδέτερον καταλαμβάνοντασ εἰσ ἑκάτερον τὰ ὄντα λέγειν.

"πρὸσ μὲν γὰρ τὴν τῶν ἀληθῶν εὑρ́εσιν δεῖ χρῆσθαι αὐτῇ καὶ πρὸσ τὴν τούτων συγγένειαν, εἰσ τἀναντία δ’ οὔ, πολλῶν ποιούντων τοῦτο πολλοὺσ;

λέγων ἴσωσ τοὺσ ἐπέχοντασ.

ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν οὐδέτερον καταλαμβάνοντεσ εἰσ ἑκάτερον ἐπιχειροῦσιν· ὡσ εἴ τι καταληπτόν ἐστιν οὕτωσ ἂν μόνωσ ἢ μάλιστα κατάληψιν ἑαυτῆσ τὴν ἀλήθειαν παρέχουσαν. σὺ δ’ ὁ κατηγορῶν ἐκείνων αὐτόσ τε τἀναντία γράφων οἷσ καταλαμβάνεισ περὶ τῆσ Συνηθείασ ἑτέρουσ τε τοῦτο ποιεῖν μετὰ συνηγορίασ ἀποτρεπόμενοσ, ἐν ἀχρήστοισ καὶ βλαβεροῖσ ὁμολογεῖσ τῇ τοῦ λόγου δυνάμει χρώμενοσ;

ὑπὸ φιλοτιμίασ νεανιεύεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION