Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 18

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 18)

"τὸ κατὰ κακίαν ζῆν τῷ κακοδαιμόνωσ ζῆν ταὐτόν ἐστιν· "τοιαῦτα γὰρ τἀγαθά ἐστι τοῖσ ἀνθρώποισ, ὥστε τρόπον τινὰ τὰ κακὰ τῶν ἀνὰ μέσον προτερεῖν.

ὅτι μὲν οὖν εἰρηκὼσ ἐν ἑτέροισ μηδὲν εἶναι λυσιτελὲσ τοῖσ ἄφροσιν ἐνταῦθά φησι λυσιτελεῖν τὸ ἀφρόνωσ ζῆν, ἀφίημι. τῶν δ’ ἀνὰ μέσον λεγομένων παρὰ τοῖσ Στωικοῖσ μήτε κακῶν ὄντων μήτ’ ἀγαθῶν, τὰ κακὰ προτερεῖν λέγων οὐδὲν ἄλλο λέγει πλὴν τῶν μὴ κακῶν τὰ κακὰ προτερεῖν καὶ τὸ κακοδαιμονεῖν λυσιτελέστερον εἶναι τοῦ μὴ κακοδαιμονεῖν καὶ τοῦ κακοδαιμονεῖν ἀλυσιτελέστερον ἡγεῖται τὸ μὴ κακοδαιμονεῖν·

πρῶτον μὲν οὖν τὰ κακὰ κακίαν λέγει καὶ τὰ μετέχοντα κακίασ, ἄλλο δ’ οὐδέν·

ἡ δὲ κακία λογικόν ἐστι μᾶλλον δὲ λόγοσ ἡμαρτημένοσ·

οὐδὲν οὖν ἕτερόν ἐστι τὸ μετὰ λόγου βιοῦν ἄφρονασ ὄντασ ἢ τὸ μετὰ κακίασ βιοῦν ἔπειτα τὸ βιοῦν ἄφρονασ ὄντασ βιοῦν ἐστι κακοδαιμονεῖν ὄντασ. πρὸσ τί οὖν προτερεῖ τοῦτο τῶν ἀνὰ μέσον;

κακοδαιμονεῖν.

ἀλλ’ οὐδ’ ὅλωσ, φασίν, οἰέται δεῖν Χρύσιπποσ οὔτε μονὴν ἐν τῷ βίῳ τοῖσ ἀγαθοῖσ οὔτ’ ἐξαγωγὴν τοῖσ κακοῖσ παραμετρεῖν ἀλλὰ τοῖσ μέσοισ κατὰ φύσιν· διὸ καὶ τοῖσ εὐδαιμονοῦσι γίγνεταί ποτε καθῆκον ἐξάγειν ἑαυτοὺσ καὶ μένειν αὖθισ ἐν τῷ ζῆν τοῖσ κακοδαιμονοῦσιν.

εἶτα τί τούτου μεῖζὸν ἐστιν ὑπεναντίωμα πρὸσ αἱρ̀εσιν καὶ φυγήν, εἰ τοῖσ ἐπ’ ἄκρον εὐδαιμονοῦσιν ἀπουσίᾳ τῶν ἀδιαφόρων ἀφίστασθαι τῶν ἀγαθῶν παρόντων καθήκει; τῶν ἀδιαφόρων οὐδὲν αἱρετὸν οὐδὲ φευκτόν, ἀλλὰ μόνον αἱρετὸν τἀγαθὸν καὶ μόνον φευκτὸν ἡγοῦνται τὸ κακόν.

γίγνεσθαι λογισμούσ, ἑτέρων στοχαζομένουσ ἃ μήτε φεύγουσι μήθ’ αἱροῦνται, πρὸσ ταῦτα καὶ ζῆν καὶ ἀποθνήσκειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION