헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΔεΣτοιξ́15́

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 15)

ἀλλ’ ἔστι, κεἴ τισ ἐγγελᾷ λόγῳ, Ζεὺσ καὶ θεοὶ βρότεια λεύσσοντεσ πάθη· καὶ ὁμοίωσ ἐν τῷ πρώτῳ περὶ Δικαιοσύνησ τὰ Ἡσιόδεια ταυτὶ προενεγκάμενοσ τοῖσιν δ’ οὐρανόθεν μέγ’ ἐπήλασε πῆμα Κρονίων, λιμὸν ὁμοῦ καὶ λοιμόν·

ἀποφθινύθουσι δὲ λαοί·

"τάχα γὰρ ἀγαθοῦ αὐτῆσ ἀπολειπομένησ τέλουσ δὲ μή, τῶν δὲ δι’ αὑτῶν αἱρετῶν ὄντοσ καὶ τοῦ καλοῦ, σῴζοιμεν ἂν τὴν δικαιοσύνην, μεῖζον ἀγαθὸν ἀπολιπόντεσ τὸ καλὸν καὶ τὸ δίκαιον τῆσ ἡδονῆσ.

ταῦτα μὲν ἐν τούτοισ περὶ τῆσ ἡδονῆσ.

"ἀλλὰ καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν ἀναιρεῖσθαι καὶ τὴν σωφροσύνην καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ ἁπάσασ, ἂν ἢ τὴν ἡδονὴν ἢ τὴν ὑγίειαν ἤ τι τῶν ἄλλων, ὃ μὴ καλόν ἐστιν, ἀγαθὸν ἀπολίπωμεν.

πρὸσ αὐτὸν ἐνταῦθα δ̓ ἡ μάχη καταφανήσ ἐστιν, ὅπου μέν, ἂν μετὰ τοῦ καλοῦ τισ ὑποθῆται καὶ τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι, σῴζεσθαι δικαιοσύνην λέγοντοσ ὅπου δὲ πάλιν τοὺσ μὴ μόνον τὸ καλὸν ἀγαθὸν ἀπολιπόντασ αἰτιωμένου τὰσ ἀρετὰσ ἁπάσασ ἀναιρεῖν.

"οὔ φησιν αὐτὸν ὀρθῶσ λέγειν, ὅτι τῆσ ἡδονῆσ τέλουσ οὔσησ ἀναιρεῖται μὲν ἡ δικαιοσύνη, συναναιρεῖται δὲ τῇ δικαιοσύνῃ καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἑκάστη τὴν μὲν γὰρ δικαιοσύνην ὑπ’ αὐτῶν ὡσ ἀληθῶσ ἀναιρεῖσθαι, τὰσ δ’ ἄλλασ ἀρετὰσ οὐδὲν κωλύειν ὑπάρχειν, εἰ καὶ μὴ δι’ αὑτὰσ αἱρετὰσ ἀλλ’ ἀγαθὰσ γοῦν καὶ ἀρετὰσ ἐσομένασ·

εἶθ’ ἑκάστην ἐξ ὀνόματοσ προσαγορεύει.

"ἐμφαινομένησ τέλουσ κατὰ τὸν τοιοῦτον λόγον, τὸ μὲν τοιοῦτο πᾶν μοι δοκεῖ οὐκ ἐμπεριλαμβάνεσθαι·

"διὸ ῥητέον μήτε τῶν ἀρετῶν τινα δι’ αὑτὴν αἱρετὴν εἶναι μήτε τῶν κακιῶν φευκτήν, ἀλλὰ πάντα ταῦτα δεῖν ἀναφέρεσθαι πρὸσ τὸν ὑποκείμενον σκοπόν· "οὐδὲν μέντοι κωλύσει κατ’ αὐτοὺσ τὴν ἀνδρείαν μὲν καὶ τὴν φρόνησιν καὶ τὴν ἐγκράτειαν καὶ τὴν καρτερίαν καὶ τὰσ ὁμοίασ ταύταισ ἀρετὰσ εἶναι τῶν ἀγαθῶν, τὰσ δ’ ἐναντίασ ὑπάρχειν φευκτάσ. τίσ οὖν τούτου πρὸσ λόγουσ ἰταμώτεροσ γέγονεν, ὃσ δυεῖν τῶν ἀρίστων φιλοσόφων ἐγκέκληκε τῷ μὲν ὅτι πᾶσαν ἀρετὴν ἀναιρεῖ, μὴ μόνον τὸ καλὸν ἀγαθὸν ἀπολιπών·

τῷ δ’ ὅτι τῆσ ἡδονῆσ τέλουσ οὔσησ οὐ πᾶσαν ἀρετὴν ἄνευ τῆσ δικαιοσύνησ σῴζεσθαι νομίζει;

θαυμαστὴ γὰρ ἡ ἐξουσία περὶ τῶν αὐτῶν πραγμάτων διαλεγόμενον, ἃ τίθησιν αὐτὸσ ἐγκαλῶν Ἀριστοτέλει, ταῦτ’ ἀναιρεῖν πάλιν Πλάτωνοσ κατηγοροῦντα. "πᾶν κατόρθωμα καὶ εὐνόμημα καὶ δικαιοπράγημά ἐστι·

"τὸ δὲ γε κατ’ ἐγκράτειαν ἢ καρτερίαν ἢ φρόνησιν ἢ ἀνδρείαν πραττόμενον κατόρθωμά ἐστιν· ἀρεταῖσ καὶ δικαιοπραγούντων;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 15

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 15)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION