Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 16

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 16)

τοῦ δὲ Πλάτωνοσ; εἰπόντοσ τὴν ἀδικίαν ὡσ διαφθορὰ ψυχῆσ; "λέγεσθαι τὸ ἀδικεῖν ἑαυτόν εἶναι γὰρ πρὸσ ἕτερον οὐ πρὸσ ἑαυτὸν τὴν ἀδικίαν· "ἀδικεῖσθαί φησιν ὑφ’ ἑαυτοῦ τὸν ἀδικοῦντα καὶ αὑτὸν ἀδικεῖν, ὅταν ἄλλον ἀδικῇ, γιγνόμενον ἑαυτῷ τοῦ παρανομεῖν αἴτιον καὶ βλάπτοντα παρ’ ἀξίαν ἑαυτόν.

ἐν μὲν τοῖσ πρὸσ Πλάτωνα ταῦτ’ εἴρηκε περὶ τοῦ τὴν ἀδικίαν λέγεσθαι μὴ πρὸσ ἑαυτὸν ἀλλὰ πρὸσ ἕτερον· "οὐ γὰρ κατ’ ἰδίαν ἄδικοι συνεστήκασιν ἐκ πλειόνων δὲ τοιούτων τἀναντία λεγόντων, καὶ ἄλλωσ τῆσ ἀδικίασ λαμβανομένησ ὡσ ἂν ἐν πλείοσι πρὸσ ἑαυτοὺσ οὕτωσ ἔχουσιν, εἰσ δὲ τὸν ἕνα μηδενὸσ διατείνοντοσ τοιούτου, καθ’ ὅσον δὲ πρὸσ τοὺσ πλησίον ἔχει οὕτωσ·

ἐν δὲ ταῖσ Ἀποδείξεσι τοιούτουσ ἠρώτηκε λόγουσ περὶ τοῦ τὸν ἄδικον καὶ ἑαυτὸν ἀδικεῖν·

"παραίτιον γενέσθαι παρανομήματοσ ἀπαγορεύει ὁ νόμοσ, καὶ τὸ ἀδικεῖν ἐστι παρανόμημα· "ὁ τοίνυν παραίτιοσ γενόμενοσ ἑαυτῷ τοῦ ἀδικεῖν παρανομεῖ εἰσ ἑαυτόν· "ὁ δὲ παρανομῶν εἰσ ἕνα καὶ ἀδικεῖ ἐκεῖνον· πάλιν "τὸ ἁμάρτημα τῶν βλαμμάτων ἐστί, καὶ πᾶσ ἁμαρτάνων παρ’ ἑαυτὸν ἁμαρτάνει· "πᾶσ ἄρ’ ὁ ἁμαρτάνων βλάπτει ἑαυτὸν παρὰ τὴν ἀξίαν·

"ὁ βλαπτόμενοσ ὑφ’ ἑτέρου ἑαυτὸν βλάπτει καὶ παρὰ τὴν ἀξίαν ἑαυτὸν βλάπτει;

"τοῦτο δ’ ἦν τὸ ἀδικεῖν· "ὁ ἄρ’ ἀδικούμενοσ καὶ ὑφ’ ὁτουοῦν πᾶσ ἑαυτὸν ἀδικεῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION