Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 13

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 13)

καὶ τὸ δόγμα τοῦτο τοῖσ κυριωτάτοισ ἑπόμενὸν ἐστι, καὶ Χρύσιπποσ, εἰ καὶ πολλὰ πρὸσ τοὐναντίον γέγραφε, δῆλόσ ἐστι προστιθέμενοσ τῷ μήτε κακίαν κακίασ ἢ ἁμαρτίαν ἁμαρτίασ ὑπερέχουσαν εἶναι μήτ’ ἀρετὴν ἀρετῆσ ἢ κατόρθωσιν κατορθώσεωσ· "ὥσπερ τῷ Διὶ προσήκει σεμνύνεσθαι ἐπ’ αὑτῷ τε καὶ τῷ βίῳ καὶ μέγα φρονεῖν καί, εἰ δεῖ οὕτωσ εἰπεῖν, ὑψαυχενεῖν καὶ κομᾶν καὶ μεγαληγορεῖν, ἀξίωσ βιοῦντι μεγαληγορίασ·

"οὕτω τοῖσ ἀγαθοῖσ πᾶσι ταῦτα προσήκει, κατ’ οὐθὲν προεχομένοισ ὑπὸ τοῦ Διόσ. ἀλλ’ αὐτόσ γε πάλιν ἐν τῷ τρίτῳ περὶ Δικαιοσύνησ φησὶν ὅτι τὴν δικαιοσύνην ἀναιροῦσιν οἱ τέλοσ ὑποτιθέμενοι τὴν ἡδονήν, οἱ δὲ μόνον ἀγαθὸν εἶναι λέγοντεσ οὐκ ἀναιροῦσιν·

"τάχα γὰρ ἀγαθοῦ αὐτῆσ ἀπολειπομένησ τέλουσ δὲ μή, τῶν δὲ δι’ αὑτῶν αἱρετῶν ὄντοσ καὶ τοῦ καλοῦ, σῴζοιμεν ἂν τὴν δικαιοσύνην, μεῖζον ἀγαθὸν ἀπολιπόντεσ τὸ καλὸν καὶ τὸ δίκαιον τῆσ ἡδονῆσ. ἀλλ’ εἴπερ μόνον τὸ καλὸν ἀγαθόν ἐστιν, ἁμαρτάνει μὲν ὁ τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν ἀποφαίνων, ἧττον δ’ ἁμαρτάνει τοῦ καὶ τέλοσ αὐτὴν ποιοῦντοσ·

ἀναιρεῖ οὗτοσ τὴν δικαιοσύνην ἐκεῖνοσ δὲ σῴζει·

καὶ κατὰ τοῦτον ἡ κοινωνία φροῦδόσ ἐστι καὶ ἀπόλωλεν, ὁ δὲ χρηστότητι καὶ φιλανθρωπίᾳ χώραν δίδωσιν. ἀφίημι μὴ δόξω τῶν ὀνομάτων ἐπιλαμβάνεσθαι, καίτοι πικρῶσ ἐν τῷ γένει τούτῳ καὶ Πλάτωνα καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοῦ Χρυσίππου δάκνοντοσ.

ἐπαινεῖν δὲ μὴ πᾶν τὸ πραττόμενον κατ’ ἀρετὴν κελεύων ἐμφαίνει τινὰ τῶν κατορθωμάτων διαφοράν·

"ἔργων γὰρ κατὰ τὰσ ἀρετὰσ ὄντων οἰκεῖον ἐστὶ τὰ προενεχθέντα καὶ τούτων, οἱο͂ν ἀνδρείωσ τὸν δάκτυλον ἐκτεῖναι καὶ ἐγκρατῶσ ἀποσχέσθαι δυσθανατώσησ γραὸσ καὶ ἀπροπτώτωσ ἀκοῦσαι τοῦ τὰ τρία τέσσαρα μὴ εἶναι τελέωσ τιν’ ἐμφαίνει ψυχρίαν ὁ διὰ τῶν τοιούτων ἐπαινεῖν τινασ ἐγχειρῶν καὶ ἐγκωμιάζειν" ὅμοια δ’ εἴρηται τούτοισ ἐν τῷ τρίτῳ περὶ Θεῶν·

"τοὺσ ἐπαίνουσ ἀλλοτριώσεσθαι κατὰ τὰ τοιαῦτα τῶν συμβαινόντων ἀπ’ ἀρετῆσ, οἱο͂ν δυσθανατώσησ γραὸσ ἀποσχέσθαι καὶ καρτερῶσ ὑπομεῖναι μυίασ δηγμόν" τίν’ οὖν οὗτοσ ἄλλον κατήγορον περιμένει τῶν αὑτοῦ δογμάτων;

εἰ γὰρ ψυχρόσ;

ἐστιν ὁ ταῦτ’ ἐπαινῶν, πολλῷ δήπου ψυχρότεροσ ὁ τούτων ἕκαστον κατόρθωμα καὶ μέγα καὶ μέγιστον εἶναι τιθέμενοσ· εἰ γὰρ ἴσον ἐστὶ τὸ ἀνδρείωσ δῆγμα μυίασ ἐνεγκεῖν καὶ τὸ σωφρόνωσ ἀποσχέσθαι τῆσ γραόσ, οὐδὲν οἶμαι διαφέρει τὸν σπουδαῖον ἀπὸ τούτων ἢ ἀπ’ ἐκείνων ἐπαινεῖσθαι.

"τοῖσ μὲν ἐπὶ πλεῖον τοῖσ δ’ ἐπ’ ἔλαττον συμβαλοῦμεν, ὥστε τοὺσ μὲν μᾶλλον τοὺσ δ’ ἧττον φίλουσ εἶναι·

"ἐπὶ πολὺ δὲ τῆσ τοιαύτησ παραλλαγῆσ γενομένησ, οἱ μὲν τοσαύτησ οἱ δὲ τοσαύτησ γίγνονται φιλίασ ἄξιοι· "καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τοσοῦτον οἱ δὲ ἐπὶ τοσοῦτον πίστεωσ καὶ τῶν ὁμοίων καταξιωθήσονται. τί γὰρ ἄλλο πεποίηκεν ἐν τούτοισ ἢ καὶ τούτων μεγάλασ διαφορὰσ ἀπολέλοιπε;

"τἀγαθὸν αἱρετόν, τὸ δ’ αἱρετὸν ἀρεστόν, τὸ δ’ ἀρεστὸν ἐπαινετόν, τὸ δ’ ἐπαινετὸν καλόν·

οὗτοι δ’ οἱ λόγοι μάχονται πρὸσ ἐκεῖνον· εἴτε γὰρ πᾶν ἀγαθὸν ἐπαινετόν ἐστι, καὶ τὸ σωφρόνωσ; ἀποσχέσθαι τῆσ γραὸσ ἐπαινετὸν ἂν εἰή· ἢ πᾶν ἀγαθὸν οὔτε σεμνὸν οὔτε χαρτόν, ἀλλ’ οἴχεται ὁ λόγοσ.

πῶσ γὰρ οἱο͂́ν τε τὸ μὲν ἄλλουσ ἀπὸ τῶν τοιούτων ἐπαινεῖν ψυχρὸν εἶναι, τὸ δ’ αὐτὸν ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ χαίρειν καὶ σεμνύνεσθαι μὴ καταγέλαστον;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION