Epictetus, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ τὴν ἀπορίαν δεδοικότασ. 14:

τί μοι τὸ λοιπόν ἐστιν; , ἀλλ’ ὡσ πάντων ἐχόντων σοι καλῶσ καὶ ἀσφαλῶσ περὶ τὸν τελευταῖον κατεγίνου τόπον, τὸν τῆσ ἀμεταπτωσίασ, ἵν’ ἀμετάπτωτα σχῇσ τίνα; τὴν δειλίαν, τὴν ἀγέννειαν, τὸν θαυμασμὸν τῶν πλουσίων, τὴν ἀτελῆ ὄρεξιν, τὴν ἀποτευκτικὴν ἔκκλισιν· περὶ τῆσ τούτων ἀσφαλείασ ἐφρόντιζεσ. Οὐκ ἔδει προσκτήσασθαι πρῶτον ἐκ τοῦ λόγου, εἶτα τούτῳ περιποιεῖν τὴν ἀσφάλειαν;