헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́05́23́

(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ ἀναγιγνώσκοντασ καὶ διαλεγομένουσ ἐπιδεικτικῶσ.)

Τίσ εἶναι θέλεισ, σαυτῷ πρῶτον εἰπέ· εἶθ’ οὕτωσ ποίει ἃ ποιεῖσ. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων σχεδὸν ἁπάντων οὕτωσ ὁρῶμεν γινόμενα. οἱ ἀθλοῦντεσ πρῶτον κρίνουσιν, τίνεσ εἶναι θέλουσιν, εἶθ’ οὕτωσ τὰ ἑξῆσ ποιοῦσιν.

εἰ δολιχοδρόμοσ, τοιαύτη τροφή, τοιοῦτοσ περίπατοσ, τοιαύτη τρῖψισ, τοιαύτη γυμνασία· εἰ σταδιοδρόμοσ, πάντα ταῦτα ἀλλοῖα· εἰ πένταθλοσ, ἔτι ἀλλοιότερα. οὕτωσ εὑρήσεισ καὶ ἐπὶ τῶν τεχνῶν. εἰ τέκτων, τοιαῦτα ἕξεισ·

εἰ χαλκεύσ, τοιαῦτα. ἕκαστον γὰρ τῶν γινομένων ὑφ’ ἡμῶν ἂν μὲν ἐπὶ μηδὲν ἀναφέρωμεν, εἰκῇ ποιήσομεν· ἐὰν δ’ ἐφ’ ὃ μὴ δεῖ, διεσφαλμένωσ. λοιπὸν ἡ μέν τίσ ἐστι κοινὴ ἀναφορά, ἡ δ’ ἰδία.

πρῶτον ἵν’ ὡσ ἄνθρωποσ. ἐν τούτῳ τί περιέχεται; μὴ ὡσ πρόβατον, εἰ βλαπτικῶσ καὶ ἐπιεικῶσ, ὡσ θηρίον. ἡ δ’ ἰδία πρὸσ τὸ ἐπιτήδευμα ἑκάστου καὶ τὴν προαίρεσιν.

ὁ κιθαρῳδὸσ ὡσ κιθαρῳδόσ, ὁ τέκτων ὡσ τέκτων, ὁ φιλόσοφοσ ὡσ φιλόσοφοσ, ὁ ῥήτωρ ὡσ ῥήτωρ. ὅταν οὖν λέγῃσ "δεῦτε καὶ ἀκούσατέ μου ἀναγιγνώσκοντοσ ὑμῖν", σκέψαι πρῶτον μὴ εἰκῇ αὐτὸ ποιεῖν.

εἶτ’ ἂν εὑρ́ῃσ, ὅτι ἀναφέρεισ, σκέψαι, εἰ ἐφ’ ὃ δεῖ. ὠφελῆσαι θέλεισ ἢ ἐπαινεθῆναι; εὐθὺσ ἀκούεισ λέγοντοσ "ἐμοὶ δὲ τοῦ παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνου τίσ λόγοσ;

καὶ καλῶσ λέγει. οὐδὲ[ν] γὰρ τῷ μουσικῷ, καθὸ μουσικόσ ἐστιν, οὐδὲ τῷ γεωμετρικῷ. οὐκοῦν ὠφελῆσαι θέλεισ;

πρὸσ τί; εἰπὲ καὶ ἡμῖν, ἵνα καὶ αὐτοὶ τρέχωμεν εἰσ τὸ ἀκροατήριόν σου. νῦν δύναταί τισ ὠφελῆσαι ἄλλουσ μὴ αὐτὸσ ὠφελημένοσ; οὔ. οὐδὲ γὰρ εἰσ τεκτονικὴν ὁ μὴ τέκτων οὐδ’ εἰσ σκυτικὴν ὁ μὴ σκυτεύσ. Θέλεισ οὖν γνῶναι, εἰ ὠφέλησαι; φέρε σου τὰ δόγματα, φιλόσοφε.

τίσ ἐπαγγελία ὀρέξεωσ; μὴ ἀποτυγχάνειν. τίσ ἐκκλίσεωσ; μὴ περιπίπτειν.

ἄγε, πληροῦμεν αὐτῶν τὴν ἐπαγγελίαν; εἰπέ μοι τἀληθῆ· ἂν δὲ ψεύσῃ, ἐρῶ σοι "πρῴην ψυχρότερόν σου τῶν ἀκροατῶν συνελθόντων καὶ μὴ ἐπιβοησάντων σοι τεταπεινωμένοσ ἐξῆλθεσ· πρῴην ἐπαινεθεὶσ περιήρχου καὶ πᾶσιν ἔλεγεσ "τί σοι ἔδοξα;

"θαυμαστῶσ, κύριε, τὴν ἐμήν σοι σωτηρίαν. " "πῶσ δ’ εἶπον ἐκεῖνο; "τὸ ποῖον; "ὅπου διέγραψα τὸν Πᾶνα καὶ τὰσ Νύμφασ. " "ὑπερφυῶσ.

" εἶτά μοι λέγεισ, ἐν ὀρέξει καὶ ἐκκλίσει κατὰ φύσιν ἀναστρέφῃ; ὕπαγε, ἄλλον πεῖθε. τὸν δεῖνα δὲ πρῴην οὐκ ἐπῄνεισ παρὰ τὸ σοὶ φαινόμενον;

τὸν δεῖνα δ’ οὐκ ἐκολάκευεσ τὸν συγκλητικόν; ἤθελέσ σου τὰ παιδία εἶναι τοιαῦτα; ‐ Μὴ γένοιτο. ‐ Τίνοσ οὖν ἕνεκα ἐπῄνεισ καὶ περιεῖπεσ αὐτόν;

‐ Εὐφυὴσ νεανίσκοσ καὶ λόγων ἀκουστικόσ. ‐ Πόθεν τοῦτο; ‐ Ἐμὲ θαυμάζει. ‐ Εἴρηκασ τὴν ἀπόδειξιν. εἶτα τί δοκεῖ σοι; αὐτοί σου οὗτοι οὐ καταφρονοῦσιν λεληθότωσ; ὅταν οὖν ἄνθρωποσ συνειδὼσ ἑαυτῷ μηθὲν ἀγαθὸν μήτε πεποιηκότι μήτ’ ἐνθυμουμένῳ εὑρ́ῃ φιλόσοφον τὸν λέγοντα "μεγαλοφυὴσ καὶ ἁπλοῦσ καὶ ἀκέραιοσ", τί δοκεῖσ ἄλλο αὐτὸν λέγειν ἢ "οὗτόσ τινά ποτέ μου χρείαν ἔχει" 3;

ἢ εἰπέ μοι, τί μεγαλοφυοῦσ ἔργον ἐπιδέδεικται;

ἰδοὺ σύνεστί σοι τοσούτῳ χρόνῳ, διαλεγομένου σου ἀκήκοεν, ἀναγιγνώσκοντοσ ἀκήκοεν. κατέσταλται, ἐπέστραπται ἐφ’ αὑτόν; ᾔσθηται, ἐν οἱοίσ κακοῖσ ἐστιν; ἀποβέβληκεν οἰήσιν; ζητεῖ τὸν διδάξοντα; ‐ Ζητεῖ, φησί.

‐ Τὸν διδάξοντα, πῶσ δεῖ βιοῦν; οὔ, μωρέ· ἀλλὰ πῶσ δεῖ φράζειν· τούτου γὰρ ἕνεκα καὶ σὲ θαυμάζει. ἄκουσον αὐτοῦ, τίνα λέγει. "οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ πάνυ τεχνικώτατα γράφει, Δίωνοσ πολὺ κάλλιον. " ὅλον ἄλλο ἐστίν. μή τι λέγει "ὁ ἄνθρωποσ αἰδήμων ἐστίν, οὗτοσ πιστόσ ἐστιν, οὗτοσ ἀτάραχόσ ἐστιν";

εἰ δὲ καὶ ἔλεγεν, εἶπον ἂν αὐτῷ "ἐπειδὴ οὗτοσ πιστόσ ἐστιν, οὗτοσ ὁ πιστὸσ τί ἐστιν; καὶ εἰ μὴ εἶχεν εἰπεῖν, προσέθηκα ἂν ὅτι "πρῶτον μάθε, τί λέγεισ, εἶθ’ οὕτωσ λέγε". Οὕτωσ οὖν κακῶσ διακείμενοσ καὶ χάσκων περὶ τοὺσ ἐπαινέσοντασ καὶ ἀριθμῶν τοὺσ ἀκούοντάσ σου θέλεισ ἄλλουσ ὠφελεῖν;

" " 3τὸ καλόν, κύριε, καὶ λίθον κινῆσαι δύναται. "σήμερόν μου πολλῷ πλείονεσ ἤκουσαν. " "ναί, πολλοί. " "δοκοῦμεν ὅτι πεντακόσιοι. " "οὐδὲν λέγεισ· θὲσ αὐτοὺσ χιλίουσ. " "Δίωνοσ οὐδέποτ’ ἤκουσαν τοσοῦτοι. " "πόθεν αὐτῷ; "καὶ κομψῶσ αἰσθάνονται λόγων. " ἰδοὺ φωναὶ φιλοσόφου, ἰδοὺ διάθεσισ ὠφελήσοντοσ ἀνθρώπουσ·

ἰδοὺ ἀκηκοὼσ ἄνθρωποσ λόγου, ἀνεγνωκὼσ τὰ Σωκρατικὰ ὡσ Σωκρατικά, οὐχὶ δ’ ὡσ Λυσίου καὶ Ἰσοκράτουσ. "πολλάκισ ἐθαύμασα, τίσιν ποτὲ λόγοισ. οὔ· ἀλλὰ τίνι ποτὲ λόγῳ· τοῦτ’ ἐκείνου λειότερον. " μὴ γὰρ ἄλλωσ αὐτὰ ἀνεγνώκατε ἢ ὡσ ᾠδάρια;

ὡσ εἴ γε ἀνεγιγνώσκετε ὡσ δεῖ, οὐκ ἂν πρὸσ τούτοισ ἐγίνεσθε, ἀλλ’ ἐκεῖνο μᾶλλον ἐβλέπετε "ἐμὲ δ’ Ἄνυτοσ καὶ Μέλητοσ ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι δ’ οὔ" καὶ ὅτι "ὡσ ἐγὼ ἀ[ι]εὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ μηδενὶ προσέχειν τῶν ἐμῶν ἢ τῷ λόγῳ, ὃσ ἄν μοι σκοπουμένῳ βέλτιστοσ φαίνηται" 3. διὰ τοῦτο τίσ ἤκουσέ ποτε Σωκράτουσ λέγοντοσ ὅτι "οἶδά τι καὶ διδάσκω"; ἀλλὰ ἄλλον ἀλλαχοῦ ἔπεμπεν.

τοιγαροῦν ἤρχοντο πρὸσ αὐτὸν ἀξιοῦντεσ φιλοσόφοισ ὑπ’ αὐτοῦ συσταθῆναι κἀκεῖνοσ ἀπῆγεν καὶ συνίστανεν. οὔ·

ἀλλὰ προσπέμπων ἔλεγεν "ἄκουσόν μου σήμερον διαλεγομένου ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Κοδράτου". τί σου ἀκούσω; ἐπιδεῖξαί μοι θέλεισ, ὅτι κομψῶσ συντιθεῖσ τὰ ὀνόματα; συντιθεῖσ, ἄνθρωπε· καὶ τί σοι ἀγαθόν ἐστιν; "ἀλλ’ ἐπαίνεσόν με.

" τί λέγεισ τὸ ἐπαίνεσον; "εἰπέ μοι "οὐᾶ" καὶ "θαυμαστῶσ"". ἰδοὺ λέγω. εἰ δ’ ἐστὶν ἔπαινοσ ἐκεῖνο, ὅ τι ποτὲ λέγουσιν οἱ φιλόσοφοι τῶν ἐν τῇ τοῦ ἀγαθοῦ κατηγορίᾳ, τί σε ἔχω ἐπαινέσαι; εἰ ἀγαθόν ἐστι τὸ φράζειν ὀρθῶσ, δίδαξόν με καὶ ἐπαινέσω. τί οὖν;

ἀηδῶσ δεῖ τῶν τοιούτων ἀκούειν; μὴ γένοιτο. ἐγὼ μὲν οὐδὲ κιθαρῳδοῦ ἀηδῶσ ἀκούω· μή τι οὖν τούτου ἕνεκα κιθαρῳδεῖν με δεῖ στάντα; ἄκουσον, τί λέγει Σωκράτησ· "οὐδὲ γὰρ ἂν πρέποι, ὦ ἄνδρεσ, τῇδε τῇ ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγουσ εἰσ ὑμᾶσ εἰσιέναι". "ὥσπερ μειρακίῳ" φησίν. ἔστι γὰρ τῷ ὄντι κομψὸν τὸ τεχνίον ἐκλέξαι ὀνομάτια καὶ ταῦτα συνθεῖναι καὶ παρελθόντα εὐφυῶσ ἀναγνῶναι ἢ εἰπεῖν καὶ μεταξὺ ἀναγιγνώσκοντα ἐπιφθέγξασθαι ὅτι "τούτοισ οὐ πολλοὶ δύνανται παρακολουθεῖν, μὰ τὴν ὑμετέραν σωτηρίαν".

Φιλόσοφοσ δ’ ἐπ’ ἀκρόασιν παρακαλεῖ; ‐ Οὐχὶ δ’ ὡσ ὁ ἥλιοσ ἄγει αὐτὸσ ἐφ’ ἑαυτὸν τὴν τροφήν, οὕτωσ δὲ καὶ οὗτοσ ἄγει τοὺσ ὠφεληθησομένουσ;

ποῖοσ ἰατρὸσ παρακαλεῖ, ἵνα τισ ὑπ’ αὐτοῦ θεραπευθῇ; καίτοι νῦν ἀκούω ὅτι καὶ οἱ ἰατροὶ παρακαλοῦσιν ἐν Ῥώμῃ· πλὴν ἐπ’ ἐμοῦ παρεκαλοῦντο. "παρακαλῶ σε ἐλθόντα ἀκοῦσαι, ὅτι σοι κακῶσ ἐστι καὶ πάντων μᾶλλον ἐπιμελῇ ἢ οὗ δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι καὶ ὅτι ἀγνοεῖσ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ καὶ κακοδαίμων εἶ καὶ δυστυχήσ.

" κομψὴ παράκλησισ. καὶ μὴν ἂν μὴ ταῦτα ἐμποιῇ ὁ τοῦ φιλοσόφου λόγοσ, νεκρόσ ἐστι καὶ αὐτὸσ καὶ ὁ λέγων. εἰώθε λέγειν ὁ Ῥοῦφοσ "εἰ εὐσχολεῖτε ἐπαινέσαι με, ἐγὼ δ’ οὐδὲν λέγω".

τοιγαροῦν οὕτωσ ἔλεγεν, ὥσθ’ ἕκαστον ἡμῶν καθήμενον οἰέσθαι, ὅτι τίσ ποτε αὐτὸν διαβέβληκεν· οὕτωσ ἥπτετο τῶν γιγνομένων, οὕτωσ πρὸ ὀφθαλμῶν ἐτίθει τὰ ἑκάστου κακά. ἰατρεῖόν ἐστιν, ἄνδρεσ, τὸ τοῦ φιλοσόφου σχολεῖον·

οὐ δεῖ ἡσθέντασ ἐξελθεῖν, ἀλλ’ ἀλγήσαντασ. ἔρχεσθε γὰρ οὐχ ὑγιεῖσ, ἀλλ’ ὁ μὲν ὦμον ἐκβεβληκώσ, ὁ δ’ ἀπόστημα ἔχων, ὁ δὲ σύριγγα, ὁ δὲ κεφαλαλγῶν. εἶτ’ ἐγὼ καθίσασ ὑμῖν λέγω νοημάτια καὶ ἐπιφωνημάτια, ἵν’ ὑμεῖσ ἐπαινέσαντέσ με ἐξέλθητε, ὁ μὲν τὸν ὦμον ἐκφέρων οἱο͂ν εἰσήνεγκεν, ὁ δὲ τὴν κεφαλὴν ὡσαύτωσ ἔχουσαν, ὁ δὲ τὴν σύριγγα, ὁ δὲ τὸ ἀπόστημα;

εἶτα τούτου ἕνεκα ἀποδημήσωσιν ἄνθρωποι νεώτεροι καὶ τοὺσ γονεῖσ τοὺσ αὑτῶν ἀπολίπωσιν καὶ τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ συγγενεῖσ καὶ τὸ κτησίδιον, ἵνα σοι "οὐᾶ" φῶσιν ἐπιφωνημάτια λέγοντι;

τοῦτο Σωκράτησ ἐποίει, τοῦτο Ζήνων, τοῦτο Κλεάνθησ; Τί οὖν; οὐκ ἔστιν ὁ προτρεπτικὸσ χαρακτήρ;

‐ Τίσ γὰρ οὐ λέγει; ὡσ ὁ ἐλεγκτικόσ, ὡσ ὁ διδασκαλικόσ. τίσ οὖν πώποτε τέταρτον εἶπεν μετὰ τούτων τὸν ἐπιδεικτικόν; τίσ γάρ ἐστιν ὁ προτρεπτικόσ;

δύνασθαι καὶ ἑνὶ καὶ πολλοῖσ δεῖξαι τὴν μάχην ἐν ᾗ κυλίονται· καὶ ὅτι μᾶλλον πάντων φροντίζουσιν ἢ ὧν θέλουσιν. θέλουσι μὲν γὰρ τὰ πρὸσ εὐδαιμονίαν φέροντα, ἀλλαχοῦ δ’ αὐτὰ ζητοῦσι. τοῦτο ἵνα γένηται, δεῖ τεθῆναι χίλια βάθρα καὶ παρακληθῆναι τοὺσ ἀκουσομένουσ καὶ σὲ ἐν κομψῷ στολίῳ ἢ τριβωναρίῳ ἀναβάντα ἐπὶ πούλβινον διαγράφειν, πῶσ Ἀχιλλεὺσ ἀπέθανεν;

παύσασθε, τοὺσ θεοὺσ ὑμῖν, καλὰ ὀνόματα καὶ πράγματα καταισχύνοντεσ, ὅσον ἐφ’ ἑαυτοῖσ. οὐδὲν προτρεπτικώτερον ἢ ὅταν ὁ λέγων ἐμφαίνῃ τοῖσ ἀκούουσιν ὅτι χρείαν αὐτῶν ἔχει.

ἢ εἰπέ μοι, τίσ ἀκούων ἀναγιγνώσκοντόσ σου ἢ διαλεγομένου περὶ αὑτοῦ ἠγωνίασεν ἢ ἐπεστράφη·

εἰσ αὑτὸν ἢ ἐξελθὼν εἶπεν ὅτι "καλῶσ μου ἥψατο ὁ φιλόσοφοσ· οὐκέτι δεῖ ταῦτα ποιεῖν" 3; οὐχὶ δ’, ἂν λίαν εὐδοκιμῇσ, λέγει πρόσ τινα "κομψῶσ ἔφρασεν τὰ περὶ τὸν Ξέρξην", ἄλλοσ "οὔ·

ἀλλὰ τὴν ἐπὶ Πύλαισ μάχην"; τοῦτό ἐστιν ἀκρόασισ φιλοσόφου;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ ἀναγιγνώσκοντασ καὶ διαλεγομένουσ ἐπιδεικτικῶσ.

(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ ἀναγιγνώσκοντασ καὶ διαλεγομένουσ ἐπιδεικτικῶσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION