Epictetus, Works, book 3, Σποράδην τινά.?

Εἰσί τινες ὡς ἐκ νόμου διατεταγμέναι κολάσεις τοῖς ἀπειθοῦσι τῇ θείᾳ διοικήσει: 3ὃς ἂν ἄλλο τι ἡγήσηται ἀγαθὸν παρὰ τὰ προαιρετικά, φθονείτω, ἐπιθυμείτω, κολακευέτω, ταρασσέσθω:

ὃς ἂν ἄλλο κακόν, λυπείσθω, πενθείτω, θρηνείτω, δυστυχείτω" 3. καὶ ὅμως οὕτως πικρῶς κολαζόμενοι ἀποστῆναι οὐ δυνάμεθα. Μέμνησο, τί λέγει ὁ ποιητὴς περὶ τοῦ ξένου:

ξεῖν, οὔ μοι θέμις ἔστ[ι καὶ], οὐδ εἰ κακίων σέθεν ἔλθοι, ξεῖνον ἀτιμῆσαι:

πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες ξεῖνοί τε πτωχοί τε. τοῦτο οὖν καὶ ἐπὶ πατρὸς πρόχειρον ἔχειν: οὔ μοι θέμις ἔστ οὐδ εἰ κακίων σέθεν ἔλθοι, πατέρ ἀτιμῆσαι:

πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες τοῦ Πατρῴου: καὶ ἐπ ἀδελφῷ:

πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες τοῦ Ὁμογνίου. καὶ οὕτως κατὰ τὰς ἄλλας σχέσεις εὑρήσομεν ἐπόπτην τὸν Δία.