Epictetus, Works, book 3, Σποράδην τινά.

(에픽테토스, Works, book 3, Σποράδην τινά.)

Πυθομένου δέ τινοσ, πῶσ νῦν μᾶλλον ἐκπεπονημένου τοῦ λόγου πρότερον μείζονεσ προκοπαὶ ἦσαν, Κατὰ τί, ἔφη, ἐκπεπόνηται καὶ κατὰ τί μείζουσ αἱ προκοπαὶ τότε ἦσαν; καθὸ γὰρ νῦν ἐκπεπόνηται, κατὰ τοῦτο καὶ προκοπαὶ νῦν εὑρεθήσονται.

καὶ νῦν μὲν ὥστε συλλογισμοὺσ ἀναλύειν ἐκπεπόνηται καὶ προκοπαὶ γίνονται·

τότε δ’ ὥστε τὸ ἡγεμονικὸν κατὰ φύσιν ἔχον τηρῆσαι καὶ ἐξεπονεῖτο καὶ προκοπαὶ ἦσαν. μὴ οὖν ἐνάλλασσε μηδὲ ζήτει, ὅταν ἄλλο ἐκπονῇσ, ἐν ἄλλῳ προκόπτειν.

ἀλλ’ ἴδε, εἴ τισ ἡμῶν πρὸσ τούτῳ ὤν, ὥστε κατὰ φύσιν ἔχειν καὶ διεξάγειν, οὐ προκόπτει. οὐδένα γὰρ εὑρήσεισ. Ὁ σπουδαῖοσ ἀήττητοσ· ἢ γὰρ οὐκ ἀγωνίζεται, ὅπου μὴ κρείσσων, εἰ μὴ ὅπου κρείσσων ἐστίν.

"εἰ κατὰ τὸν ἀγρὸν θέλεισ, λάβε·

λάβε τοὺσ οἰκέτασ, λάβε τὴν ἀρχήν, λάβε τὸ σωμάτιον. τὴν δ’ ὄρεξιν οὐ ποιήσεισ ἀποτευκτικὴν οὐδὲ τὴν ἔκκλισιν περιπτωτικήν. " εἰσ τοῦτον μόνον τὸν ἀγῶνα καθίησιν τὸν περὶ τῶν προαιρετικῶν·

πῶσ οὖν οὐ μέλλει ἀήττητοσ εἶναι; Πυθομένου δέ τινοσ, τί ἐστιν ὁ κοινὸσ νοῦσ, Ὥσπερ, φησίν, κοινή τισ ἀκοὴ λέγοιτ’ ἂν ἡ μόνον φωνῶν διακριτική, ἡ δὲ τῶν φθόγγων οὐκέτι κοινή, ἀλλὰ τεχνική, οὕτωσ ἐστί τινα, ἃ οἱ μὴ παντάπασιν διεστραμμένοι τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὰσ κοινὰσ ἀφορμὰσ ὁρῶσιν. ἡ τοιαύτη κατάστασισ κοινὸσ νοῦσ καλεῖται.

Τῶν νέων τοὺσ μαλακοὺσ οὐκ ἔστι προτρέψαι ῥᾴδιον· οὐδὲ γὰρ τυρὸν ἀγκίστρῳ λαβεῖν·

οἱ δ’ εὐφυεῖσ, κἂν ἀποτρέπῃσ, ἔτι μᾶλλον ἔχονται τοῦ λόγου. διὸ καὶ ὁ Ῥοῦφοσ τὰ πολλὰ ἀπέτρεπεν τούτῳ δοκιμαστηρίῳ χρώμενοσ τῶν εὐφυῶν καὶ ἀφυῶν.

ἔλεγε γὰρ ὅτι "ὡσ ὁ λίθοσ, κἂν ἀναβάλῃσ, ἐνεχθήσεται κάτω ἐπὶ γῆν κατὰ τὴν αὑτοῦ κατασκευήν, οὕτωσ καὶ ὁ εὐφυήσ, ὅσῳ μᾶλλον ἀποκρούεταί τισ αὐτόν, τοσούτῳ μᾶλλον νεύει ἐφ’ ὃ πέφυκεν.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION