헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́05́02́

(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν.)

Τρεῖσ εἰσι τόποι, περὶ οὓσ ἀσκηθῆναι δεῖ τὸν ἐσόμενον καλὸν καὶ ἀγαθόν· ὁ περὶ τὰσ ὀρέξεισ καὶ τὰσ ἐκκλίσεισ, ἵνα μήτ’ ὀρεγόμενοσ ἀποτυγχάνῃ μήτ’ ἐκκλίνων περιπίπτῃ· ὁ περὶ τὰσ ὁρμὰσ καὶ ἀφορμὰσ καὶ ἁπλῶσ ὁ περὶ τὸ καθῆκον, ἵνα τάξει, ἵνα εὐλογίστωσ, ἵνα μὴ ἀμελῶσ·

τρίτοσ ἐστὶν ὁ περὶ τὴν ἀνεξαπατησίαν καὶ ἀνεικαιότητα καὶ ὅλωσ ὁ περὶ τὰσ συγκαταθέσεισ. τούτων κυριώτατοσ καὶ μάλιστα ἐπείγων ἐστὶν ὁ περὶ τὰ πάθη·

πάθοσ γὰρ ἄλλωσ οὐ γίνεται εἰ μὴ ὀρέξεωσ ἀποτυγχανούσησ ἢ ἐκκλίσεωσ περιπιπτούσησ. οὗτόσ ἐστιν ὁ ταραχάσ, θορύβουσ, ἀτυχίασ, ὁ δυστυχίασ ἐπιφέρων, ὁ πένθη, οἰμωγάσ, φθόνουσ, ὁ φθονερούσ, ὁ ζηλοτύπουσ ποιῶν, δι’ ὧν οὐδ’ ἀκοῦσαι λόγου δυνάμεθα. δεύτερόσ ἐστιν ὁ περὶ τὸ καθῆκον·

οὐ δεῖ γάρ με εἶναι ἀπαθῆ ὡσ ἀνδριάντα, ἀλλὰ τὰσ σχέσεισ τηροῦντα τὰσ φυσικὰσ καὶ ἐπιθέτουσ ὡσ εὐσεβῆ, ὡσ υἱόν, ὡσ ἀδελφόν, ὡσ πατέρα, ὡσ πολίτην. Τρίτοσ ἐστὶν ὁ ἤδη τοῖσ προκόπτουσιν ἐπιβάλλων, ὁ περὶ τὴν αὐτῶν τούτων ἀσφάλειαν, ἵνα μηδ’ ἐν ὕπνοισ λάθῃ τισ ἀνεξέταστοσ παρελθοῦσα φαντασία μηδ’ ἐν οἰνώσει μηδὲ μελαγχολῶντοσ. ‐ Τοῦτο ὑπὲρ ἡμᾶσ, φησίν, ἐστίν.

‐ Οἱ δὲ νῦν φιλόσοφοι ἀφέντεσ τὸν πρῶτον τόπον καὶ τὸν δεύτερον καταγίνονται περὶ τὸν τρίτον·

μεταπίπτοντασ, ἠρωτῆσθαι περαίνοντασ, ὑποθετικούσ, ψευδομένουσ. ‐ Δεῖ γάρ, φησίν, καὶ ἐν ταῖσ ὕλαισ ταύταισ γενόμενον διαφυλάξαι τὸ ἀνεξαπάτητον.

‐ Τίνα;

τὸν καλὸν καὶ ἀγαθόν. σοὶ οὖν τοῦτο λείπει; τὰσ ἄλλασ ἐκπεπόνηκασ; περὶ κερμάτιον ἀνεξαπάτητοσ εἶ; ἐὰν ἴδῃσ κοράσιον καλόν, ἀντέχεισ τῇ φαντασίᾳ; ἂν ὁ γείτων σου κληρονομήσῃ, οὐ δάκνῃ; νῦν οὐδὲν ἄλλο σοι λείπει ἢ ἀμεταπτωσία; τάλασ, αὐτὰ ταῦτα τρέμων μανθάνεισ καὶ ἀγωνιῶν, μή τίσ σου καταφρονήσῃ, καὶ πυνθανόμενοσ, μή τίσ τι περὶ σοῦ λέγει.

κἄν τισ ἐλθὼν εἴπῃ σοι ὅτι "λόγου γινομένου, τίσ ἄριστόσ ἐστι τῶν φιλοσόφων, παρών τισ ἔλεγεν, ὅτι εἷσ φιλόσοφοσ ὁ δεῖνα", γέγονέ σου τὸ ψυχάριον ἀντὶ δακτυλιαίου δίπηχυ.

ἂν δ’ ἄλλοσ παρὼν εἴπῃ "οὐδὲν εἴρηκασ, οὐκ ἔστιν ἄξιον τοῦ δεῖνοσ ἀκροᾶσθαι· τί γὰρ οἶδεν; τὰσ πρώτασ ἀφορμὰσ ἔχει, πλέον δ’ οὐδέν", ἐξέστηκασ, ὠχρίακασ, εὐθὺσ κέκραγασ "ἐγὼ αὐτῷ δείξω, τίσ εἰμι, ὅτι μέγασ φιλόσοφοσ" 3. βλέπεται ἐξ αὐτῶν τούτων. τί θέλεισ ἐξ ἄλλων δεῖξαι;

οὐκ οἶδασ, ὅτι Διογένησ τῶν σοφιστῶν τινα οὕτωσ ἔδειξεν ἐκτείνασ τὸν μέσον δάκτυλον, εἶτα ἐκμανέντοσ αὐτοῦ "Οὗτόσ ἐστιν", ἔφη, "ὁ δεῖνα· ἔδειξα ὑμῖν αὐτόν" 3; ἄνθρωποσ γὰρ δακτύλῳ οὐ δείκνυται ὡσ λίθοσ ἢ ὡσ ξύλον, ἀλλ’ ὅταν τισ τὰ δόγματα αὐτοῦ δείξῃ, τότε αὐτὸν ὡσ ἄνθρωπον ἔδειξεν.

Βλέπωμεν καὶ σοῦ τὰ δόγματα. μὴ γὰρ οὐ δῆλόν ἐστιν, ὅτι σὺ τὴν προαίρεσιν τὴν σαυτοῦ ἐν οὐδενὶ τίθεσαι, ἔξω δὲ βλέπεισ εἰσ τὰ ἀπροαίρετα, τί ἐρεῖ ὁ δεῖνα καὶ τίσ εἶναι δόξεισ, εἰ φιλόλογοσ, εἰ Χρύσιππον ἀνεγνωκὼσ ἢ Ἀντίπατρον;

εἰ μὲν γὰρ καὶ Ἀρχέδημον, ἀπέχεισ ἅπαντα. τί ἔτι ἀγωνιᾷσ, μὴ οὐ δείξῃσ ἡμῖν, τίσ εἶ;

θέλεισ σοι εἴπω, τίνα ἡμῖν ἔδειξασ; ἄνθρωπον παριόντα ταπεινόν, μεμψίμοιρον, ὀξύθυμον, δειλόν, πάντα μεμφόμενον, πᾶσιν ἐγκαλοῦντα, μηδέποτε ἡσυχίαν ἄγοντα, πέρπερον· ταῦτα ἡμῖν ἔδειξασ. ἄπελθε νῦν καὶ ἀναγίγνωσκε Ἀρχέδημον·

εἶτα μῦσ ἂν καταπέσῃ καὶ ψοφήσῃ, ἀπέθανεσ. τοιοῦτοσ γάρ σε μένει θάνατοσ, οἱο͂ν καὶ τὸν ‐ τίνα ποτ’ ἐκεῖνον; ‐ τὸν Κρῖνιν. καὶ ἐκεῖνοσ μέγα ἐφρόνει, ὅτι ἐνόει Ἀρχέδημον. τάλασ, οὐ θέλεισ ἀφεῖναι ταῦτα τὰ μηδὲν πρὸσ σέ;

πρέπει ταῦτα τοῖσ δυναμένοισ δίχα ταραχῆσ αὐτὰ μανθάνειν, οἷσ ἔξεστιν εἰπεῖν "οὐκ ὀργίζομαι, οὐ λυποῦμαι, οὐ φθονῶ, οὐ κωλύομαι, οὐκ ἀναγκάζομαι. τί μοι λοιπόν; εὐσχολῶ, ἡσυχίαν ἄγω. ἴδωμεν, πῶσ περὶ τὰσ μεταπτώσεισ τῶν λόγων δεῖ ἀναστρέφεσθαι·

ἴδωμεν, πῶσ ὑπόθεσίν τισ λαβὼν εἰσ οὐδὲν ἄτοπον ἀπαχθήσεται". ἐκείνων ἐστὶ ταῦτα. τοῖσ εὖ παθοῦσι πρέπει πῦρ καίειν, ἀριστᾶν, ἂν οὕτωσ τύχῃ, καὶ ᾄδειν καὶ ὀρχεῖσθαι·

βυθιζομένου δὲ τοῦ πλοίου σύ μοι παρελθὼν ἐπαίρεισ τοὺσ σιφάρουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν.

(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION