헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́03́17́

(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι ἀναγκαῖα τὰ λογικά.)

Ἐπειδὴ λόγοσ ἐστὶν ὁ διαρθρῶν καὶ ἐξεργαζόμενοσ τὰ λοιπά, ἔδει δ’ αὐτὸν μὴ ἀδιάρθρωτον εἶναι, ὑπὸ τίνοσ διαρθρωθῇ; δῆλον γὰρ ὅτι ἢ ὑφ’ αὑτοῦ ἢ ὑπ’ ἄλλου.

ἤ τοι λόγοσ ἐστὶν ἐκεῖνοσ ἢ ἄλλο τι κρεῖσσον ἔσται τοῦ λόγου, ὅπερ ἀδύνατον. εἰ λόγοσ, ἐκεῖνον πάλιν τίσ διαρθρώσει;

εἰ γὰρ αὐτὸσ ἑαυτόν, δύναται καὶ οὗτοσ. εἰ ἄλλου δεησόμεθα, ἄπειρον ἔσται τοῦτο καὶ ἀκατάληκτον. "[εἰ]ναί, ἀλλ’ ἐπείγει μᾶλλον θεραπεύειν" καὶ τὰ ὅμοια.

θέλεισ οὖν περὶ ἐκείνων ἀκούειν; ἄκουε. 3ἀλλ’ ἐπείγει μᾶλλον".

διὰ τοῦτο γὰρ οἶμαι προ[σ]τάσσουσιν τὰ λογικά, καθάπερ τῆσ μετρήσεωσ τοῦ σίτου προτάσσομεν τὴν τοῦ μέτρου ἐπίσκεψιν. ἂν δὲ μὴ διαλάβωμεν πρῶτον τί ἐστι μόδιοσ μηδὲ διαλάβωμεν πρῶτον τί ἐστι ζυγόσ, πῶσ ἔτι μετρῆσαί τι ἢ στῆσαι δυνησόμεθα;

ἐνταῦθα οὖν τὸ τῶν ἄλλων κριτήριον καὶ δι’ οὗ τἆλλα καταμανθάνεται μὴ καταμεμαθηκότεσ μηδ’ ἠκριβωκότεσ δυνησόμεθά τι τῶν ἄλλων ἀκριβῶσαι καὶ καταμαθεῖν;

καὶ πῶσ οἱο͂́ν τε;

"ναί· ἀλλ’ ὁ μόδιοσ ξύλον ἐστὶ καὶ ἄκαρπον. " ἀλλὰ μετρητικὸν σίτου.

"καὶ τὰ λογικὰ ἄκαρπά ἐστι. " καὶ περὶ τούτου μὲν ὀψόμεθα. εἰ δ’ οὖν καὶ τοῦτο δοίη τισ, ἐκεῖνο ἀπαρκεῖ ὅτι τῶν ἄλλων ἐστὶ διακριτικὰ καὶ ἐπισκεπτικὰ καὶ ὡσ ἄν τισ εἴποι μετρητικὰ καὶ στατικά. τίσ λέγει ταῦτα;

μόνοσ Χρύσιπποσ καὶ Ζήνων καὶ Κλεάνθησ; Ἀντισθένησ δ’ οὐ λέγει;

καὶ τίσ ἐστιν ὁ γεγραφὼσ ὅτι "ἀρχὴ παιδεύσεωσ ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψισ"; Σωκράτησ δ’ οὐ λέγει; καὶ περὶ τίνοσ γράφει Ξενοφῶν, ὅτι ἤρχετο ἀπὸ τῆσ τῶν ὀνομάτων ἐπισκέψεωσ, τί σημαίνει ἕκαστον; Ἆρ’ οὖν τοῦτό ἐστι τὸ μέγα καὶ τὸ θαυμαστὸν νοῆσαι Χρύσιππον ἢ ἐξηγήσασθαι;

καὶ τίσ λέγει τοῦτο; τί οὖν τὸ θαυμαστόν ἐστιν; νοῆσαι τὸ βούλημα τῆσ φύσεωσ.

τί οὖν; αὐτὸσ διὰ σεαυτοῦ παρακολουθεῖσ; καὶ τίνοσ ἔτι χρείαν ἔχεισ; εἰ γὰρ ἀληθέσ ἐστι τὸ πάντασ ἄκοντασ ἁμαρτάνειν, σὺ δὲ καταμεμάθηκασ τὴν ἀλήθειαν, ἀνάγκη σε ἤδη κατορθοῦν. ἀλλὰ νὴ Δία οὐ παρακολουθῶ τῷ βουλήματι τῆσ φύσεωσ.

τίσ οὖν ἐξηγεῖται αὐτό; λέγουσιν ὅτι Χρύσιπποσ. ἔρχομαι καὶ ἐπιζητῶ τί λέγει οὗτοσ ὁ ἐξηγητὴσ τῆσ φύσεωσ.

ἄρχομαι μὴ νοεῖν τί λέγει, ζητῶ τὸν ἐξηγούμενον. "ἴδε ἐπίσκεψαι, πῶσ τοῦτο λέγεται, καθάπερ εἰ Ῥωμαϊστί. " ποία οὖν ἐνθάδ’ ὀφρὺσ τοῦ ἐξηγουμένου;

οὐδ’ αὐτοῦ Χρυσίππου δικαίωσ, εἰ μόνον ἐξηγεῖται τὸ βούλημα τῆσ φύσεωσ, αὐτὸσ δ’ οὐκ ἀκολουθεῖ· πόσῳ πλέον τοῦ ἐκεῖνον ἐξηγουμένου; οὐδὲ γὰρ Χρυσίππου χρείαν ἔχομεν δι’ αὐτόν, ἀλλ’ ἵνα παρακολουθήσωμεν τῇ φύσει.

ἀλλ’ ὅτι δι’ ἐκείνων σημαίνεται, οὐδὲ τὸν κόρακα θαυμάζομεν ἢ τὴν κορώνην, ἀλλὰ τὸν θεὸν σημαίνοντα διὰ τούτων.

Ἔρχομαι τοίνυν ἐπὶ τὸν ἐξηγητὴν τοῦτον καὶ θύτην καὶ λέγω ὅτι "ἐπίσκεψαί μοι τὰ σπλάγχνα, τί μοι σημαίνεται" 3.

λαβὼν καὶ ἀναπτύξασ ἐκεῖνοσ ἐξηγεῖται ὅτι "ἄνθρωπε, προαίρεσιν ἔχεισ ἀκώλυτον φύσει καὶ ἀνανάγκαστον. τοῦτο ἐνταῦθα ἐν τοῖσ σπλάγχνοισ γέγραπται.

δείξω σοι αὐτὸ πρῶτον ἐπὶ τοῦ συγκαταθετικοῦ τόπου.

μή τίσ σε κωλῦσαι δύναται ἐπινεῦσαι ἀληθεῖ; οὐδὲ εἷσ. μή τίσ σε ἀναγκάσαι δύναται παραδέξασθαι τὸ ψεῦδοσ; οὐδὲ εἷσ.

ὁρᾷσ ὅτι ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ τὸ προαιρετικὸν ἔχεισ ἀκώλυτον ἀνανάγκαστον ἀπαραπόδιστον; ἄγε ἐπὶ δὲ τοῦ ὀρεκτικοῦ καὶ ὁρμητικοῦ ἄλλωσ ἔχει;

καὶ τίσ ὁρμὴν νικῆσαι δύναται ἢ ἄλλη ὁρμή; τίσ δ’ ὄρεξιν καὶ ἔκκλισιν ἢ ἄλλη ὄρεξισ καὶ ἔκκλισισ; " "ἄν μοι", φησί, "προσάγῃ θανάτου φόβον, ἀναγκάζει με.

" "οὐ τὸ προσαγόμενον, ἀλλ’ ὅτι δοκεῖ σοι κρεῖττον εἶναι ποιῆσαί τι τούτων ἢ ἀποθανεῖν. πάλιν οὖν τὸ σὸν δόγμα σε ἠνάγκασεν, τοῦτ’ ἔστι προαίρεσιν προαίρεσισ.

εἰ γὰρ τὸ ἴδιον μέροσ, ὃ ἡμῖν ἔδωκεν ἀποσπάσασ ὁ θεόσ, ὑπ’ αὐτοῦ ἢ ὑπ’ ἄλλου τινὸσ κωλυτὸν ἢ ἀναγκαστὸν κατεσκευάκει, οὐκέτι ἂν ἦν θεὸσ οὐδ’ ἐπεμελεῖτο ἡμῶν ὃν δεῖ τρόπον.

ταῦτα εὑρίσκω", φησίν, "ἐν τοῖσ ἱεροῖσ.

ταῦτά σοι σημαίνεται. ἐὰν θέλῃσ, ἐλεύθεροσ εἶ· ἐὰν θέλῃσ, μέμψῃ οὐδένα, ἐγκαλέσεισ οὐδενί, πάντα κατὰ γνώμην ἔσται ἅμα τὴν σὴν καὶ τὴν τοῦ θεοῦ. " διὰ ταύτην τὴν μαντείαν ἔρχομαι ἐπὶ τὸν θύτην τοῦτον καὶ τὸν φιλόσοφον, οὐκ αὐτὸν θαυμάσασ ἕνεκά γε τῆσ ἐξηγήσεωσ, ἀλλὰ ἐκεῖνα ἃ ἐξηγεῖται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 1, Ὅτι ἀναγκαῖα τὰ λογικά.

(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι ἀναγκαῖα τὰ λογικά.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION