Epictetus, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ.

(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ.)

Τί ἐστιν αἴτιον τοῦ συγκατατίθεσθαί τινι; τὸ φαίνεσθαι ὅτι ὑπάρχει. τῷ οὖν φαινομένῳ ὅτι οὐχ ὑπάρχει συγκατατίθεσθαι οὐχ οἱο͂́ν τε.

διὰ τί; ὅτι ἡ φύσισ αὕτη ἐστὶ τῆσ διανοίασ τοῖσ μὲν ἀληθέσιν ἐπινεύειν, τοῖσ δὲ ψευδέσι δυσαρεστεῖν, πρὸσ δὲ τὰ ἄδηλα ἐπέχειν. τίσ τούτου πίστισ;

"πάθε, εἰ δύνασαι, νῦν ὅτι νύξ ἐστιν. " οὐχ οἱο͂́ν τε. "ἀπόπαθε ὅτι ἡμέρα ἐστίν. " οὐχ οἱο͂́ν τε. "πάθε ἢ ἀπόπαθε ἀπὸ τοῦ ἀρτίουσ εἶναι τοὺσ ἀστέρασ. " οὐχ οἱο͂́ν τε. ὅταν οὖν τισ συγκατατίθηται τῷ ψεύδει, ἴσθι ὅτι οὐκ ἤθελεν ψεύδει συγκαταθέσθαι·

πᾶσα γὰρ ψυχὴ ἄκουσα στέρεται τῆσ ἀληθείασ, ὡσ λέγει Πλάτων· ἀλλὰ ἔδοξεν αὐτῷ τὸ ψεῦδοσ ἀληθέσ. ἄγε ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων τί ἔχομεν τοιοῦτον οἱο͂ν ἐνθάδε τὸ ἀληθὲσ ἢ τὸ ψεῦδοσ;

τὸ καθῆκον καὶ παρὰ τὸ καθῆκον, τὸ συμφέρον καὶ τὸ ἀσύμφορον, τὸ κατ’ ἐμὲ καὶ οὐ κατ’ ἐμὲ καὶ ὅσα τούτοισ ὅμοια. "οὐ δύναται οὖν τισ δοκεῖν μέν, ὅτι συμφέρει αὐτῷ, μὴ αἱρεῖσθαι δ’ αὐτό;

οὐ δύναται. πῶσ ἡ λέγουσα καὶ μανθάνω μὲν οἱᾶ δρᾶν μέλλω κακά, θυμὸσ δὲ κρείσσων τῶν ἐμῶν βουλευμάτων;

ὅτι αὐτὸ τοῦτο, τῷ θυμῷ χαρίσασθαι καὶ τιμωρήσασθαι τὸν ἄνδρα, συμφορώτερον ἡγεῖται τοῦ σῶσαι τὰ τέκνα. 3ναί·

ἀλλ’ ἐξηπάτηται. " δεῖξον αὐτῇ ἐναργῶσ ὅτι ἐξηπάτηται καὶ οὐ ποιήσει· μέχρι δ’ ἂν οὗ μὴ δεικνύῃσ, τίνι ἔχει ἀκολουθῆσαι ἢ τῷ φαινομένῳ; οὐδενί.

τί οὖν χαλεπαίνεισ αὐτῇ, ὅτι πεπλάνηται ἡ ταλαίπωροσ περὶ τῶν μεγίστων καὶ ἔχισ ἀντὶ ἀνθρώπου γέγονεν; οὐχὶ δ’, εἴπερ ἄρα, μᾶλλον ἐλεεῖσ, ὡσ τοὺσ τυφλοὺσ ἐλεοῦμεν, ὡσ τοὺσ χωλούσ, οὕτωσ τοὺσ τὰ κυριώτατα τετυφλωμένουσ καὶ ἀποκεχωλωμένουσ; Ὅστισ οὖν τούτου μέμνηται καθαρῶσ ὅτι ἀνθρώπῳ μέτρον πάσησ πράξεωσ τὸ φαινόμενον λοιπὸν ἢ καλῶσ φαίνεται ἢ κακῶσ·

εἰ καλῶσ, ἀνέγκλητόσ ἐστιν· εἰ κακῶσ, αὐτὸσ ἐζημίωται· οὐ δύναται γὰρ ἄλλοσ μὲν εἶναι ὁ πεπλανημένοσ, ἄλλοσ δ’ ὁ βλαπτόμενοσ, οὐδενὶ ὀργισθήσεται, οὐδενὶ χαλεπανεῖ, οὐδένα λοιδορήσει, οὐδένα μέμψεται, οὐ μισήσει, οὐ προσκόψει οὐδενί. ὥστε καὶ τὰ οὕτω μεγάλα καὶ δεινὰ ἔργα ταύτην ἔχει τὴν ἀρχήν, τὸ φαινόμενον;

ταύτην οὐδ’ ἄλλην. ἡ Ἰλιὰσ οὐδέν ἐστιν ἢ φαντασία καὶ χρῆσισ φαντασιῶν.

ἐφάνη τῷ Ἀλεξάνδρῳ ἀπάγειν τοῦ Μενελάου τὴν γυναῖκα, ἐφάνη τῇ Ἑλένῃ ἀκολουθῆσαι αὐτῷ. εἰ οὖν ἐφάνη τῷ Μενελάῳ παθεῖν ὅτι κέρδοσ ἐστὶ τοιαύτησ γυναικὸσ στερηθῆναι, τί ἂν ἐγένετο;

ἀπολώλει ἡ Ἰλιὰσ οὐ μόνον ἀλλὰ καὶ ἡ Ὀδύσσεια. ‐ Ἐκ τοιούτου οὖν μικροῦ πράγματοσ ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα; ‐ Τίνα δὲ καὶ λέγεισ τὰ τηλικαῦτα;

πολέμουσ καὶ στάσεισ καὶ ἀπωλείασ πολλῶν ἀνθρώπων καὶ κατασκαφὰσ πόλεων; καὶ τί μέγα ἔχει ταῦτα; ‐ Οὐδέν; Τί δ’ ἔχει μέγα πολλοὺσ βοῦσ ἀποθανεῖν καὶ πολλὰ πρόβατα καὶ πολλὰσ καλιὰσ χελιδόνων ἢ πελαργῶν ἐμπρησθῆναι καὶ κατασκαφῆναι;

‐ Ὅμοια οὖν ἐστι ταῦτα ἐκείνοισ;

‐ Ὁμοιότατα. σώματα ἀπώλετο ἀνθρώπων· καὶ βοῶν καὶ προβάτων. οἰκημάτια ἐνεπρήσθη ἀνθρώπων· καὶ πελαργῶν νεοσσιαί. τί μέγα ἢ δεινόν;

ἢ δεῖξόν μοι τί διαφέρει οἰκία ἀνθρώπου καὶ νεοσσιὰ πελαργοῦ ὡσ οἴκησισ. ‐ Ὅμοιον οὖν ἐστι πελαργὸσ καὶ ἄνθρωποσ;

‐ Τί λέγεισ; κατὰ τὸ σῶμα ὁμοιότατον. [πλὴν ὅτι μὲν ἐκ δοκῶν καὶ κεραμίδων καὶ πλίνθων οἰκοδομεῖται τὰ οἰκίδια, ἡ δ’ ἐκ ῥάβδων καὶ πηλοῦ. ] Οὐδενὶ οὖν διαφέρει ἄνθρωποσ πελαργοῦ; ‐ Μὴ γένοιτο·

ἀλλὰ τούτοισ οὐ διαφέρει. ‐ Τίνι οὖν διαφέρει; ‐ Ζήτει καὶ εὑρήσεισ, ὅτι ἄλλῳ διαφέρει.

ὁρ́α μὴ τῷ παρακολουθεῖν οἷσ ποιεῖ, ὁρ́α μὴ τῷ κοινωνικῷ, μὴ τῷ πιστῷ, τῷ αἰδήμονι, τῷ ἀσφαλεῖ, τῷ συνετῷ. ποῦ οὖν τὸ μέγα ἐν ἀνθρώποισ κακὸν καὶ ἀγαθόν;

ὅπου ἡ διαφορά. ἂν σῴζηται τοῦτο καὶ περιτετειχισμένον μένῃ καὶ μὴ διαφθείρηται τὸ αἰδῆμον μηδὲ τὸ πιστὸν μηδὲ τὸ συνετόν, τότε σῴζεται καὶ αὐτόσ· ἂν δ’ ἀπολλύηταί τι τούτων καὶ ἐκπολιορκῆται, τότε καὶ αὐτὸσ ἀπόλλυται. καὶ τὰ μεγάλα πράγματα ἐν τούτῳ ἐστίν. ἔπταισεν μεγάλα ὁ Ἀλέξανδροσ, ὅτ’ ἐπῆλθον φασιν οἱ Ἕλληνεσ καὶ ὅτε ἐπόρθουν τὴν Τροίαν καὶ ὅτε οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἀπώλλυντο;

οὐδαμῶσ·

δι’ ἀλλότριον γὰρ ἔργον πταίει οὐδείσ· ἀλλὰ τότε πελαργῶν νεοσσιαὶ ἐπορθοῦντο. πταῖσμα δ’ ἦν, ὅτε ἀπώλεσε τὸν αἰδήμονα, τὸν πιστόν, τὸν φιλόξενον, τὸν κόσμιον. πότ’ ἔπταισεν ὁ Ἀχιλλεύσ;

ὅτε ἀπέθανεν ὁ Πάτροκλοσ; μὴ γένοιτο· ἀλλ’ ὅτε ὠργίζετο, ὅτε κορασίδιον ἔκλαεν, ὅτ’ ἐπελάθετο ὅτι πάρεστιν οὐκ ἐπὶ τὸ ἐρωμένασ κτᾶσθαι, ἀλλ’ ἐπὶ τὸ πολεμεῖν. ταῦτ’ ἐστὶ τὰ ἀνθρωπικὰ πταίσματα, τοῦτό ἐστιν ἡ πολιορκία, τοῦτό ἐστι κατασκαφή, ὅταν τὰ δόγματα τὰ ὀρθὰ καθαιρῆται, ὅταν ἐκεῖνα διαφθείρηται.

‐ Ὅταν οὖν γυναῖκεσ ἄγωνται καὶ παιδία αἰχμαλωτίζηται καὶ ὅταν αὐτοὶ κατασφάζωνται, ταῦτα οὐκ ἔστι κακά;

‐ Πόθεν τοῦτο προσδοξάζεισ;

κἀμὲ δίδαξον. ‐ Οὔ· ἀλλὰ πόθεν σὺ λέγεισ ὅτι οὐκ ἔστι κακά; ‐ Ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺσ κανόνασ, φέρε τὰσ προλήψεισ.

Διὰ τοῦτο γὰρ οὐκ ἔστιν ἱκανῶσ θαυμάσαι τὸ γινόμενον. ὅπου βάρη κρῖναι θέλομεν, οὐκ εἰκῇ κρίνομεν· ὅπου τὰ εὐθέα καὶ στρεβλά, οὐκ εἰκῇ· ἁπλῶσ ὅπου διαφέρει ἡμῖν γνῶναι τὸ κατὰ τὸν τόπον ἀληθέσ, οὐδέποθ’ ἡμῶν οὐδεὶσ οὐδὲν εἰκῇ ποιήσει.

ὅπου δὲ τὸ πρῶτον καὶ μόνον αἴτιόν ἐστι τοῦ κατορθοῦν ἢ ἁμαρτάνειν, τοῦ εὐροεῖν ἢ δυσροεῖν, τοῦ ἀτυχεῖν ἢ εὐτυχεῖν, ἐνθάδε μόνον εἰκαῖοι καὶ προπετεῖσ.

οὐδαμοῦ ὅμοιόν τι ζυγῷ, οὐδαμοῦ ὅμοιόν τι κανόνι, ἀλλά τι ἐφάνη καὶ εὐθὺσ ποιῶ τὸ φανέν. κρείσσων γάρ εἰμι τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἢ τοῦ Ἀχιλλέωσ, ἵν’ ἐκεῖνοι μὲν διὰ τὸ ἀκολουθῆσαι τοῖσ φαινομένοισ τοιαῦτα κακὰ ποιήσωσι καὶ πάθωσιν, ἐμοὶ δὲ μὴ ἀρκῇ τὸ φαινόμενον;

καὶ ποία τραγῳδία ἄλλην ἀρχὴν ἔχει;

Ἀτρεὺσ Εὐριπίδου τί ἐστιν; τὸ φαινόμενον. Οἰδίπουσ Σοφοκλέουσ τί ἐστιν; τὸ φαινόμενον. Φοῖνιξ; τὸ φαινόμενον.

Ἱππόλυτοσ; τὸ φαινόμενον. τούτου οὖν μηδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τίνοσ ὑμῖν δοκεῖ; τίνεσ δὲ λέγονται οἱ παντὶ τῷ φαινομένῳ ἀκολουθοῦντεσ; ‐ Μαινόμενοι. ‐ Ἡμεῖσ οὖν ἄλλο τι ποιοῦμεν;

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION