Epictetus, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον.

(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον.)

Πυθομένου δέ τινοσ, πῶσ ἄν τισ πεισθείη, ὅτι ἕκαστον τῶν ὑπ’ αὐτοῦ πραττομένων ἐφορᾶται ὑπὸ τοῦ θεοῦ, Οὐ δοκεῖ σοι, ἔφη, ἡνῶσθαι τὰ πάντα; ‐ Δοκεῖ, ἔφη.

‐ Τί δέ; συμπαθεῖν τὰ ἐπίγεια τοῖσ οὐρανίοισ οὐ δοκεῖ σοι; ‐ Δοκεῖ, ἔφη.

‐ Πόθεν γὰρ οὕτω τεταγμένωσ καθάπερ ἐκ προστάγματοσ τοῦ θεοῦ, ὅταν ἐκεῖνοσ εἴπῃ τοῖσ φυτοῖσ ἀνθεῖν, ἀνθεῖ, ὅταν εἴπῃ βλαστάνειν, βλαστάνει, ὅταν ἐκφέρειν τὸν καρπόν, ἐκφέρει, ὅταν πεπαίνειν, πεπαίνει, ὅταν πάλιν ἀποβάλλειν καὶ φυλλορροεῖν καὶ αὐτὰ εἰσ αὑτὰ συνειλούμενα ἐφ’ ἡσυχίασ μένειν καὶ ἀναπαύεσθαι, μένει καὶ ἀναπαύεται; πόθεν δὲ πρὸσ τὴν αὔξησιν καὶ μείωσιν τῆσ σελήνησ καὶ τὴν τοῦ ἡλίου πρόσοδον καὶ ἄφοδον τοσαύτη παραλλαγὴ καὶ ἐπὶ τὰ ἐναντία μεταβολὴ τῶν ἐπιγείων θεωρεῖται;

ἀλλὰ τὰ φυτὰ μὲν καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα οὕτωσ ἐνδέδεται τοῖσ ὅλοισ καὶ συμπέπονθεν, αἱ ψυχαὶ δ’ αἱ ἡμέτεραι οὐ πολὺ πλέον;

ἀλλ’ αἱ ψυχαὶ μὲν οὕτωσ εἰσὶν ἐνδεδεμέναι καὶ συναφεῖσ τῷ θεῷ ἅτε αὐτοῦ μόρια οὖσαι καὶ ἀποσπάσματα, οὐ παντὸσ δ’ αὐτῶν κινήματοσ ἅτε οἰκείου καὶ συμφυοῦσ ὁ θεὸσ αἰσθάνεται;

τύπουσ δὲ τοσούτουσ ἀφ’ οὕτω πολλῶν καὶ ποικίλων πραγμάτων ἐν τῇ σαυτοῦ ψυχῇ φυλάττεισ καὶ ἀπ’ αὐτῶν κινούμενοσ εἰσ ἐπινοίασ ὁμοειδεῖσ ἐμπίπτεισ τοῖσ πρώτωσ τετυπωκόσι τέχνασ τ’ ἄλλην ἐπ’ ἄλλῃ καὶ μνήμασ ἀπὸ μυρίων πραγμάτων διασῴζεισ·

ὁ δὲ θεὸσ οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἐστὶ πάντα ἐφορᾶν καὶ πᾶσιν συμπαρεῖναι καὶ ἀπὸ πάντων τινὰ ἴσχειν διάδοσιν;

ἀλλὰ φωτίζειν οἱο͂́σ τ’ ἐστὶν ὁ ἥλιοσ τηλικοῦτον μέροσ τοῦ παντόσ, ὀλίγον δὲ τὸ ἀφώτιστον ἀπολιπεῖν ὅσον οἱο͂́ν τ’ ἐπέχεσθαι ὑπὸ σκιᾶσ, ἣν ἡ γῆ ποιεῖ·

ὁ δὲ καὶ τὸν ἥλιον αὐτὸν πεποιηκὼσ καὶ περιάγων μέροσ ὄντ’ αὐτοῦ μικρὸν ὡσ πρὸσ τὸ ὅλον, οὗτοσ δ’ οὐ δύναται πάντων αἰσθάνεσθαι; φησίν, οὐ δύναμαι πᾶσιν ἅμα τούτοισ παρακολουθεῖν.

‐ Τοῦτο δέ σοι καὶ λέγει τισ, ὅτι ἴσην ἔχεισ δύναμιν τῷ Διί; ἀλλ’ οὖν οὐδὲν ἧττον καὶ ἐπίτροπον ἑκάστῳ παρέστησεν τὸν ἑκάστου δαίμονα καὶ παρέδωκεν φυλάσσειν αὐτὸν αὐτῷ καὶ τοῦτον ἀκοίμητον καὶ ἀπαραλόγιστον.

τίνι γὰρ ἄλλῳ κρείττονι καὶ ἐπιμελεστέρῳ φύλακι παρέδωκεν ἡμῶν ἕκαστον;

ὥσθ’, ὅταν κλείσητε τὰσ θύρασ καὶ σκότοσ ἔνδον ποιήσητε, μέμνησθε μηδέποτε λέγειν ὅτι μόνοι ἐστέ· οὐ γὰρ ἐστέ, ἀλλ’ ὁ θεὸσ ἔνδον ἐστὶ καὶ ὁ ὑμέτεροσ δαίμων ἐστίν.

καὶ τίσ τούτοισ χρεία φωτὸσ εἰσ τὸ βλέπειν τί ποιεῖτε; τούτῳ τῷ θεῷ ἔδει καὶ ὑμᾶσ ὀμνύειν ὁρ́κον, οἱο͂ν οἱ στρατιῶται τῷ Καίσαρι.

ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν τὴν μισθοφορίαν λαμβάνοντεσ ὀμνύουσιν πάντων προτιμήσειν τὴν τοῦ Καίσαροσ σωτηρίαν, ὑμεῖσ δὲ δε τοσούτων καὶ τηλικούτων ἠξιωμένοι οὐκ ὀμόσετε ἢ ὀμόσαντεσ οὐκ ἐμμενεῖτε; καὶ τί ὀμόσετε;

μὴ ἀπειθήσειν μηδέποτε μηδ’ ἐγκαλέσειν μηδὲ μέμψεσθαί τινι τῶν ὑπ’ ἐκείνου δεδομένων μηδ’ ἄκοντεσ ποιήσειν τι ἢ πείσεσθαι τῶν ἀναγκαίων. ὅμοιόσ γε ὁρ́κοσ οὗτοσ ἐκείνῳ;

ἐκεῖ μὲν ὀμνύουσιν αὐτοῦ μὴ προτιμήσειν ἕτερον, ἐνταῦθα δ’ αὑτοὺσ ἁπάντων.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION