Epictetus, Works, book 1, Πῶσ πρὸσ τὰσ περιστάσεισ ἀγωνιστέον.

(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ πρὸσ τὰσ περιστάσεισ ἀγωνιστέον.)

Αἱ περιστάσεισ εἰσὶν αἱ τοὺσ ἄνδρασ δεικνύουσαι. λοιπὸν ὅταν ἐμπέσῃ περίστασισ, μέμνησο ὅτι ὁ θεόσ σε ὡσ ἀλείπτησ τραχεῖ νεανίσκῳ συμβέβληκεν. ‐ Ἵνα τί;

φησίν. ‐ Ἵνα Ὀλυμπιονίκησ γένῃ· δίχα δ’ ἱδρῶτοσ οὐ γίγνεται. ἐμοὶ μὲν οὐδεὶσ δοκεῖ κρείσσονα ἐσχηκέναι περίστασιν ἧσ σὺ ἔσχηκασ, ἂν θέλῃσ ὡσ ἀθλητὴσ νεανίσκῳ χρῆσθαι. καὶ νῦν ἡμεῖσ γε εἰσ τὴν Ῥώμην κατάσκοπον πέμπομεν.

οὐδεὶσ δὲ δειλὸν κατάσκοπον πέμπει, ἵν’, ἂν μόνον ἀκούσῃ ψόφου καὶ σκιάν ποθεν ἴδῃ, τρέχων ἔλθῃ τεταραγμένοσ καὶ λέγων ἤδη παρεῖναι τοὺσ πολεμίουσ. οὕτωσ νῦν καὶ σὺ ἂν ἐλθὼν ἡμῖν εἴπῃσ "φοβερὰ τὰ ἐν Ῥώμῃ πράγματα, δεινόν ἐστι θάνατοσ, δεινόν ἐστι φυγή, δεινὸν λοιδορία, δεινὸν πενία·

φεύγετε ἄνδρεσ, πάρεισιν οἱ πολέμιοι" 3, ἐροῦμέν σοι "ἄπελθε, σεαυτῷ μαντεύου· ἡμεῖσ τοῦτο μόνον ἡμάρτομεν, ὅτι τοιοῦτον κατάσκοπον ἐπέμπομεν".

Πρὸ σοῦ κατάσκοποσ ἀποσταλεὶσ Διογένησ ἄλλα ἡμῖν ἀπήγγελκεν.

λέγει ὅτι ὁ θάνατοσ οὐκ ἔστι κακόν, οὐδὲ γὰρ αἰσχρόν· λέγει ὅτι ἀδοξία ψόφοσ ἐστὶ μαινομένων ἀνθρώπων. οἱᾶ δὲ περὶ πόνου, οἱᾶ δὲ περὶ ἡδονῆσ, οἱᾶ περὶ πενίασ εἴρηκεν οὗτοσ ὁ κατάσκοποσ.

τὸ δὲ γυμν[ασι]ὸν εἶναι λέγει ὅτι κρεῖσσόν ἐστι πάσησ περιπορφύρου· τὸ δ’ ἐπ’ ἀστρώτῳ πέδῳ καθεύδειν λέγει ὅτι μαλακωτάτη κοίτη ἐστίν. καὶ ἀπόδειξιν φέρει περὶ ἑκάστου τὸ θάρσοσ τὸ αὑτοῦ, τὴν ἀταραξίαν, τὴν ἐλευθερίαν, εἶτα καὶ τὸ σωμάτιον στίλβον καὶ συνεστραμμένον.

"οὐδείσ", φησίν, "πολέμιοσ ἐγγύσ ἐστιν·

πάντα εἰρήνησ γέμει. " πῶσ, ὦ Διόγενεσ; "ἰδού", φησίν, "μή τι βέβλημαι, μή τι τέτρωμαι, μή τινα πέφευγα; " τοῦτ’ ἔστιν οἱο͂σ δεῖ κατάσκοποσ, σὺ δ’ ἡμῖν ἐλθὼν ἄλλα ἐξ ἄλλων λέγεισ.

οὐκ ἀπελεύσῃ πάλιν καὶ ὄψει ἀκριβέστερον δίχα τῆσ δειλίασ; Τί οὖν ποιήσω; ‐ Τί ποιεῖσ, ἐκ πλοίου ὅταν ἐξίῃσ;

μή τι τὸ πηδάλιον αἴρεισ, μή τι τὰσ κώπασ; τί οὖν αἴρεισ; τὰ σά, τὴν λήκυθον, τὴν πήραν. καὶ νῦν ἂν ᾖσ μεμνημένοσ τῶν σῶν, οὐδέποτε τῶν ἀλλοτρίων ἀντιποιήσῃ. λέγει σοι "θὲσ τὴν πλατύσημον"·

ἰδοὺ στενόσημοσ. "θὲσ καὶ ταύτην· ἰδοὺ ἱμάτιον μόνον. "θὲσ τὸ ἱμάτιον· 3 ἰδοὺ γυμνόσ.

"ἀλλὰ φθόνον μοι κινεῖσ. " λάβε τοίνυν ὅλον τὸ σωμάτιον. ᾧ δύναμαι ῥῖψαι τὸ σωμάτιον, ἔτι τοῦτο ν φοβοῦμαι; ἀλλὰ κληρονόμον μ’ οὐκ ἀπολείψει.

τί οὖν; ἐπελαθόμην ὅτι τούτων οὐδὲν ἐμὸν ἦν; πῶσ οὖν ἐμὰ αὐτὰ λέγομεν; ὡσ τὸν κράβαττον ἐν τῷ πανδοκείῳ. ἂν οὖν ὁ πανδοκεὺσ ἀποθανὼν ἀπολίπῃ σοι τοὺσ κραβάττουσ· ἂν δ’ ἄλλῳ, ἐκεῖνοσ ἕξει, σὺ δ’ ἄλλον ζητήσεισ· ἂν οὖν μὴ εὑρ́ῃσ, χαμαὶ κοιμήσῃ μόνον θαρρῶν καὶ ῥέγκων καὶ μεμνημένοσ ὅτι ἐν τοῖσ πλουσίοισ καὶ βασιλεῦσι καὶ τυράννοισ αἱ τραγῳδίαι τόπον ἔχουσιν, οὐδεὶσ δὲ πένησ τραγῳδίαν συμπληροῖ εἰ μὴ ὡσ χορευτήσ.

οἱ δὲ βασιλεῖσ ἄρχονται μὲν ἀπ’ ἀγαθῶν·

στέψατε δώματα· εἶτα περὶ τρίτον ἢ τέταρτον μέροσ· ἰὼ Κιθαιρών, τί μ’ ἐδέχου; ἀνδράποδον, ποῦ οἱ στέφανοι, ποῦ τὸ διάδημα; οὐδέν σε ὠφελοῦσιν οἱ δορυφόροι;

ὅταν οὖν ἐκείνων τινὶ προσίῃσ, τούτων μέμνησο, ὅτι τραγῳδῷ προσέρχῃ, οὐ τῷ ὑποκριτῇ, ἀλλ’ αὐτῷ τῷ Οἰδίποδι.

"ἀλλὰ μακάριοσ ὁ δεῖνα·

μετὰ πολλῶν γὰρ περιπατεῖ. " κἀγὼ συγκατατάττω ἐμαυτὸν σὺν τοῖσ πολλοῖσ καὶ μετὰ πολλῶν περιπατῶ. τὸ δὲ κεφάλαιον·

μέμνησο ὅτι ἡ θύρα ἤνοικται. μὴ γίνου τῶν παιδίων δειλότεροσ, ἀλλ’ ὡσ ἐκεῖνα, ὅταν αὐτοῖσ μὴ ἀρέσκῃ τὸ πρᾶγμα, λέγει "οὐκέτι παίξω", καὶ σύ, ὅταν σοι φαίνηταί τινα εἶναι τοιαῦτα, εἰπὼν "οὐκέτι παίξω" ἀπαλλάσσου, μένων δὲ μὴ θρήνει.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION