헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́03́12́

(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ.)

Περὶ θεῶν οἱ μέν τινέσ εἰσιν οἱ λέγοντεσ μηδ’ εἶναι τὸ θεῖον, οἱ δ’ εἶναι μέν, ἀργὸν δὲ καὶ ἀμελὲσ καὶ μὴ προνοεῖν μηδενόσ· τρίτοι δ’ οἱ καὶ εἶναι καὶ προνοεῖν, ἀλλὰ τῶν μεγάλων καὶ οὐρανίων, τῶν δὲ ἐπὶ γῆσ μηδενόσ·

τέταρτοι δ’ οἱ καὶ τῶν ἐπὶ γῆσ καὶ τῶν ἀνθρωπίνων, εἰσ κοινὸν δὲ μόνον καὶ οὐχὶ δὲ καὶ κατ’ ἰδίαν ἑκάστου· πέμπτοι δ’, ὧν ἦν καὶ Ὀδυσσεὺσ καὶ Σωκράτησ, οἱ λέγοντεσ ὅτι οὐδέ σε λήθω Κινύμενοσ.

Πολὺ πρότερον οὖν ἀναγκαῖόν ἐστι περὶ ἑκάστου τούτων ἐπεσκέφθαι, πότερα ὑγιῶσ ἢ οὐχ ὑγιῶσ λεγόμενόν ἐστιν.

εἰ γὰρ μὴ εἰσὶν θεοί, πῶσ ἐστι τέλοσ ἕπεσθαι θεοῖσ; εἰ δ’ εἰσὶν μέν, μηδενὸσ δ’ ἐπιμελούμενοι, καὶ οὕτωσ πῶσ ὑγιὲσ ἔσται;

ἀλλὰ δὴ καὶ ὄντων καὶ ἐπιμελομένων εἰ μηδεμία διάδοσισ εἰσ ἀνθρώπουσ ἐστὶν ἐξ αὐτῶν καὶ νὴ Δία γε καὶ εἰσ ἐμέ, πῶσ ἔτι καὶ οὕτωσ ὑγιέσ ἐστιν;

πάντα οὖν ταῦτα ὁ καλὸσ καὶ ἀγαθὸσ ἐπεσκεμμένοσ τὴν αὑτοῦ γνώμην ὑποτέταχεν τῷ διοικοῦντι τὰ ὅλα καθάπερ οἱ ἀγαθοὶ πολῖται τῷ νόμῳ τῆσ πόλεωσ.

ὁ δὲ παιδευόμενοσ ταύτην ὀφείλει τὴν ἐπιβολὴν ἔχων ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ παιδεύεσθαι "πῶσ ἂν ἑποίμην ἐγὼ ἐν παντὶ τοῖσ θεοῖσ καὶ πῶσ ἂν εὐαρεστοίην τῇ θείᾳ διοικήσει καὶ πῶσ ἂν γενοίμην ἐλεύθεροσ;

" ἐλεύθεροσ γάρ ἐστιν, ᾧ γίνεται πάντα κατὰ προαίρεσιν καὶ ὃν οὐδεὶσ δύναται κωλῦσαι.

τί οὖν;

ἀπόνοιά ἐστιν ἡ ἐλευθερία; μὴ γένοιτο. μανία γὰρ καὶ ἐλευθερία εἰσ ταὐτὸν οὐκ ἔρχεται. "ἀλλ’ ἐγὼ θέλω πᾶν τὸ δοκοῦν μοι ἀποβαίνειν, κἂν ὁπωσοῦν δοκῇ.

" μαινόμενοσ εἶ, παραφρονεῖσ.

οὐκ οἶδασ, ὅτι καλόν τι ἐλευθερία ἐστὶ καὶ ἀξιόλογον; τὸ δ’ ὡσ ἔτυχέν με βούλεσθαι τὰ [δ’] ὡσ ἔτυχεν δόξαντα γίνεσθαι, τοῦτο κινδυνεύει οὐ μόνον οὐκ εἶναι καλόν, ἀλλὰ καὶ πάντων αἴσχιστον εἶναι. πῶσ γὰρ ἐπὶ γραμματικῶν ποιοῦμεν;

βούλομαι γράφειν ὡσ θέλω τὸ Δίωνοσ ὄνομα; οὔ· ἀλλὰ διδάσκομαι θέλειν, ὡσ δεῖ γράφεσθαι. τί ἐπὶ μουσικῶν; ὡσαύτωσ. τί ἐν τῷ καθόλου, ὅπου τέχνη τισ ἢ ἐπιστήμη ἐστίν;

εἰ δὲ μή, οὐδενὸσ ἦν ἄξιον τὸ ἐπίστασθαί τι, εἰ ταῖσ ἑκάστων βουλήσεσι προσηρμόζετο. ἐνταῦθα οὖν μόνον ἐπὶ τοῦ μεγίστου καὶ κυριωτάτου, τῆσ ἐλευθερίασ, ὡσ ἔτυχεν ἐφεῖταί μοι θέλειν;

οὐδαμῶσ, ἀλλὰ τὸ παιδεύεσθαι τοῦτ’ ἔστι μανθάνειν ἕκαστα οὕτω θέλειν ὡσ γίνεται. πῶσ δὲ γίνεται; ὡσ διέταξεν αὐτὰ ὁ διατάσσων. διέταξε δὲ θέροσ εἶναι καὶ χειμῶνα καὶ φορὰν καὶ ἀφορίαν καὶ ἀρετὴν καὶ κακίαν καὶ πάσασ τὰσ τοιαύτασ ἐναντιότητασ ὑπὲρ συμφωνίασ τῶν ὅλων ἡμῶν θ’ ἑκάστῳ σῶμα καὶ μέρη τοῦ σώματοσ καὶ κτῆσιν καὶ κοινωνοὺσ ἔδωκεν.

Ταύτησ οὖν τῆσ διατάξεωσ μεμνημένουσ ἔρχεσθαι δεῖ ἐπὶ τὸ παιδεύεσθαι, οὐχ ἵν’ ἀλλάξωμεν τὰσ ὑποθέσεισ οὔτε γὰρ δίδοται ἡμῖν οὔτ’ ἄμεινον, ἀλλ’ ἵνα οὕτωσ ἐχόντων τῶν περὶ ἡμᾶσ ὡσ ἔχει καὶ πέφυκεν αὐτοὶ τὴν γνώμην τὴν αὑτῶν συνηρμοσμένην τοῖσ γινομένοισ ἔχωμεν.

τί γάρ;

ἐνδέχεται φυγεῖν ἀνθρώπουσ; καὶ πῶσ οἱο͂́ν τε; ἀλλὰ συνόντασ αὐτοῖσ ἐκείνουσ ἀλλάξαι; καὶ τίσ ἡμῖν δίδωσιν; τί οὖν ἀπολείπεται ἢ τίσ εὑρίσκεται μηχανὴ πρὸσ τὴν χρῆσιν αὐτῶν;

τοιαύτη, δι’ ἧσ ἐκεῖνοι μὲν ποιήσουσι τὰ φαινόμενα αὐτοῖσ, ἡμεῖσ δ’ οὐδὲν ἧττον κατὰ φύσιν ἕξομεν. σὺ δ’ ἀταλαίπωροσ εἶ καὶ δυσάρεστοσ κἂν μὲν μόνοσ ᾖσ, ἐρημίαν καλεῖσ τοῦτο, ἂν δὲ μετὰ ἀνθρώπων, ἐπιβούλουσ λέγεισ καὶ λῃστάσ, μέμφῃ δὲ καὶ γονεῖσ τοὺσ σεαυτοῦ καὶ τέκνα καὶ ἀδελφοὺσ καὶ γείτονασ.

ἔδει δὲ μόνον μένοντα ἡσυχίαν καλεῖν αὐτὸ καὶ ἐλευθερίαν καὶ ὅμοιον τοῖσ θεοῖσ ἡγεῖσθαι αὑτόν, μετὰ πολλῶν δ’ ὄντα μὴ ὄχλον καλεῖν μηδὲ θόρυβον μηδ’ ἀηδίαν, ἀλλ’ ἑορτὴν καὶ πανήγυριν καὶ οὕτωσ πάντα εὐαρέστωσ δέχεσθαι.

τίσ οὖν ἡ κόλασισ τοῖσ οὐ προσδεχομένοισ; τὸ οὕτωσ ἔχειν ὡσ ἔχουσιν.

δυσαρεστεῖ τισ τῷ μόνοσ εἶναι; ἔστω ἐν ἐρημίᾳ. δυσαρεστεῖ τισ τοῖσ γονεῦσιν; ἔστω κακὸσ υἱὸσ καὶ πενθείτω. δυσαρεστεῖ τοῖσ τέκνοισ; ἔστω κακὸσ πατήρ.

"βάλε αὐτὸν εἰσ φυλακήν. " ποίαν φυλακήν; ὅπου νῦν ἐστιν. ἄκων γάρ ἐστιν· ὅπου δέ τισ ἄκων ἐστίν, ἐκεῖνο φυλακὴ αὐτῷ ἐστιν. καθὸ καὶ Σωκράτησ οὐκ ἦν ἐν φυλακῇ, ἑκὼν γὰρ ἦν. "σκέλοσ οὖν μοι γενέσθαι πεπηρωμένον.

" ἀνδράποδον, εἶτα δι’ ἓν σκελύδριον τῷ κόσμῳ ἐγκαλεῖσ; οὐκ ἐπιδώσεισ αὐτὸ τοῖσ ὅλοισ; οὐκ ἀποστήσῃ; οὐ χαίρων παραχωρήσεισ τῷ δεδωκότι; ἀγανακτήσεισ δὲ καὶ δυσαρεστήσεισ τοῖσ ὑπὸ τοῦ Διὸσ διατεταγμένοισ, ἃ ἐκεῖνοσ μετὰ τῶν Μοιρῶν παρουσῶν καὶ ἐπικλωθουσῶν σου τὴν γένεσιν ὡρ́ισεν καὶ διέταξεν;

οὐκ οἶσθα[σ], ἡλίκον μέροσ πρὸσ τὰ ὅλα;

τοῦτο δὲ κατὰ τὸ σῶμα, ὡσ κατά γε τὸν λόγον οὐδὲν χείρων τῶν θεῶν οὐδὲ μικρότεροσ· λόγου γὰρ μέγεθοσ οὐ μήκει οὐδ’ ὕψει κρίνεται, ἀλλὰ δόγμασιν. καθ’ ἃ ἴσοσ εἶ τοῖσ θεοῖσ, ἐκεῖ που τίθεσθαι τὸ ἀγαθόν;

"τάλασ ἐγώ, τὸν πατέρα ἔχω τοιοῦτον καὶ τὴν μητέρα.

" τί οὖν; ἐδίδοτό σοι προελθόντι ἐκλέξασθαι καὶ εἰπεῖν "ὁ δεῖνα τῇ δεῖνι συνελθέτω τῇδε τῇ ὡρ́ᾳ, ἵνα ἐγὼ γένωμαι" 3; οὐκ ἐδίδοτο.

ἀλλ’ ἔδει προυποστῆναί σου τοὺσ γονεῖσ, εἶτα οὕτωσ γεννηθῆναι. ἐκ ποίων τινῶν; ἐκ τοιούτων, ὁποῖοι ἦσαν.

τί οὖν; τοιούτων αὐτῶν ὄντων οὐδεμία σοι δίδοται μηχανή; εἶτ’ εἰ μὲν τὴν ὁρατικὴν δύναμιν ἠγνόεισ πρὸσ τί κέκτησαι, δυστυχὴσ ἂν ἦσ καὶ ἄθλιοσ, εἰ κατέμυεσ, προσαγόντων σοι τῶν χρωμάτων· ὅτι δὲ μεγαλοψυχίαν ἔχων καὶ γενναιότητα πρὸσ ἕκαστα τούτων ἀγνοεῖσ, οὐ δυστυχέστεροσ εἶ καὶ ἀθλιώτεροσ; προσάγεταί σοι τὰ κατάλληλα τῇ δυνάμει ἣν ἔχεισ· σὺ δ’ αὐτὴν τότε μάλιστα ἀποστρέφεισ, ὁπότε ἠνοιγμένην καὶ βλέπουσαν ἔχειν ἔδει.

οὐ μᾶλλον εὐχαριστεῖσ τοῖσ θεοῖσ, ὅτι σε ἐπάνω τούτων ἀφῆκαν ὅσα μηδ’ ἐποίησαν ἐπὶ σοί, μόνον δ’ ὑπεύθυνον ἀπέφηναν τῶν ἐπὶ σοί;

γονέων ἕνεκα ἀνυπεύθυνον ἀφῆκαν· ἀδελφῶν ἕνεκα ἀφῆκαν, σώματοσ ἕνεκα ἀφῆκαν, κτήσεωσ, θανάτου, ζωῆσ.

τίνοσ οὖν ὑπεύθυνόν σε ἐποίησαν;

τοῦ μόνου ὄντοσ ἐπὶ σοί, χρήσεωσ οἱάσ δεῖ φαντασιῶν. τί οὖν ἐπισπᾷσ σεαυτῷ ταῦτα ὧν ἀνυπεύθυνοσ εἶ;

τοῦτό ἐστιν ἑαυτῷ παρέχειν πράγματα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ.

(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION