Epictetus, Works, book 1, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὰσ ἐν Ῥώμῃ προαγωγὰσ ἐσπουδακότασ.

(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὰσ ἐν Ῥώμῃ προαγωγὰσ ἐσπουδακότασ.)

Εἰ οὕτωσ σφοδρῶσ συνετετά[γ]μεθα περὶ τὸ ἔργον τὸ ἑαυτῶν ὡσ οἱ ἐν Ῥώμῃ γέροντεσ περὶ ἃ ἐσπουδάκασιν, τάχα ἄν τι ἠνύομεν καὶ αὐτοί. οἶδα ἐγὼ πρεσβύτερον ἄνθρωπον ἐμοῦ τὸν νῦν ἐπὶ τοῦ σίτου ὄντα ἐν Ῥώμῃ, ὅτε ταύτῃ παρῆγεν ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἀναστρέφων, οἱᾶ εἶπέν μοι, κατατρέχων τοῦ προτέρου ἑαυτοῦ βίου καὶ περὶ τῶν ἑξῆσ ἐπαγγελλόμενοσ, ὅτι ἄλλο οὐδὲν ἀναβὰσ σπουδάσει ἢ ἐν ἡσυχίᾳ καὶ ἀταραξίᾳ διεξαγαγεῖν τὸ λοιπὸν τοῦ βίου·

"Πόσον γὰρ ἔτι ἐστὶν ἐμοὶ τὸ λοιπόν; " ‐ Κἀγὼ ἔλεγον αὐτῷ ὅτι "Οὐ ποιήσεισ, ἀλλ’ ὀσφρανθεὶσ μόνον τῆσ Ῥώμησ ἁπάντων τούτων ἐπιλήσῃ".

ἂν δὲ καὶ εἰσ αὐλὴν πάροδόσ τισ δίδωται, ὅτι χαίρων καὶ τῷ θεῷ εὐχαριστῶν ὤσεται. ‐ "Ἄν μ’ εὑρ́ῃσ", ἔφη, "Ἐπίκτητε, τὸν ἕτερον πόδα εἰσ τὴν αὐλὴν τιθέντα, ὃ βούλει ὑπολάμβανε.

" νῦν οὖν τί ἐποίησεν;

πρὶν ἐλθεῖν εἰσ τὴν Ῥώμην, ἀπήντησαν αὐτῷ παρὰ Καίσαροσ πινακίδεσ· ὁ δὲ λαβὼν πάντων ἐκείνων ἐξελάθετο καὶ λοιπὸν ἓν ἐξ ἑνὸσ ἐπισεσώρευκεν. ἤθελον αὐτὸν νῦν παραστὰσ ὑπομνῆσαι τῶν λόγων, οὓσ ἔλεγεν παρερχόμενοσ, καὶ εἰπεῖν ὅτι "πόσῳ σοῦ ἐγὼ κομψότεροσ μάντισ εἰμί".

Τί οὖν; ἐγὼ λέγω, ὅτι ἄπρακτόν ἐστι τὸ ζῷον;

μὴ γένοιτο. ἀλλὰ διὰ τί ἡμεῖσ οὐκ ἐσμὲν πρακτικοί; εὐθὺσ ἐγὼ πρῶτοσ, ὅταν ἡμέρα γένηται, μικρὰ ὑπομιμνῄσκομαι, τίνα ἐπαναγνῶναί με δεῖ. εἶτα εὐθὺσ ἐμαυτῷ· "τί δέ μοι καὶ μέλει πῶσ ὁ δεῖνα ἀναγνῷ;

πρῶτόν ἐστιν, ἵνα ἐγὼ κοιμηθῶ" 3. καίτοι τί ὅμοια τὰ ἐκείνων πράγματα τοῖσ ἡμετέροισ; ἂν ἐπιστῆτε, τί ἐκεῖνοι ποιοῦσιν, αἰσθήσεσθε.

τί γὰρ ἄλλο ἢ ὅλην τὴν ἡμέραν ψηφίζουσιν, συζητοῦσι, συμβουλεύουσι περὶ σιταρίου, περὶ ἀγριδίου, περί τινων προκοπῶν τοιούτων; ὅμοιον οὖν ἐστιν ἐντευξίδιον παρά τινοσ λαβόντα ἀναγιγνώσκειν "παρακαλῶ σε ἐπιτρέψαι μοι σιτάριον ἐξαγαγεῖν" ἢ "παρακαλῶ σε παρὰ Χρυσίππου ἐπισκέψασθαι τίσ ἐστιν ἡ τοῦ κόσμου διοίκησισ καὶ ποίαν τινὰ χώραν ἐν αὐτῷ ἔχει τὸ λογικὸν ζῷον·

ἐπίσκεψαι δὲ καὶ τίσ εἶ σὺ καὶ ποῖόν τι σοῦ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν" 3; ταῦτα ἐκείνοισ ὅμοιά ἐστιν;

ἀλλ’ ὁμοίασ σπουδῆσ χρείαν ἔχοντα; ἀλλ’ ὡσαύτωσ ἀμελεῖν αἰσχρὸν τούτων κἀκείνων; τί οὖν;

ἡμεῖσ μόνοι ῥᾳθυμοῦμεν καὶ νυστάζομεν; οὔ· ἀλλὰ πολὺ πρότερον ὑμεῖσ οἱ νέοι. ἐπεί τοι καὶ ἡμεῖσ οἱ γέροντεσ, ὅταν παίζοντασ ὁρῶμεν νέουσ, συμπροθυμούμεθα καὶ αὐτοὶ συμπαίζειν.

πολὺ δὲ πλέον, εἰ ἑώρων διεγηγερμένουσ καὶ συμπροθυμουμένουσ, προεθυμούμην ἂν συσπουδάζειν καὶ αὐτόσ.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION