Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 49

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 49)

ἐμέμνηντο δ’ οἱ πολλοὶ καὶ τῶν Ἀττικῶν ἐκείνων σκολίων ἅπερ καὶ αὐτὰ ἄξιὸν ἐστί σοι ἀπομνημονεῦσαι διά τε τὴν ἀρχαιότητα καὶ ἀφέλειαν τῶν ποιησάντων, καὶ τῶν· ἐπαινουμένων ἐπὶ τῇ ἰδέᾳ ταύτῃ τῆσ ποιητικῆσ Ἀλκαίου τε καὶ Ἀνακρέοντοσ, ὡσ Ἀριστοφάνησ παρίστησιν ἐν Δαιταλεῦσιν λέγων οὕτωσ ᾆσον δή μοι σκόλιόν τι λαβὼν Ἀλκαίου κἀνακρέοντοσ. καὶ Πράξιλλα δ’ ἡ Σικυωνία ἐθαυμάζετο ἐπὶ τῇ τῶν σκολίων ποιήσει. σκόλια δὲ καλοῦνται οὐ κατὰ τὸν τῆσ μελοποιίασ τρόπον ὅτι σκολιὸσ ἦν λέγουσιν γὰρ τὰ ἐν ταῖσ ἀνειμέναισ εἶναι σκολιὰ ἀλλὰ τριῶν γενῶν ὄντων, ὥσ φησιν Ἀρτέμων ὁ Κασσανδρεὺσ ἐν δευτέρῳ Βιβλίων Χρήσεωσ, ἐν οἷσ τὰ περί· τὰσ συνουσίασ ἦν ᾀδόμενα· ὧν τὸ μὲν πρῶτον ἦν ὃ δὴ πάντασ ᾄδειν νόμοσ ἦν, τὸ δὲ δεύτερον ὃ δὴ πάντεσ μὲν ᾖδον, οὐ μὴν ἀλλά γε· κατά τινα περίοδον ἐξ ὑποδοχῆσ, τὸ τρίτον δὲ καὶ τὴν ἐπὶ πᾶσι τάξιν ἔχον, οὗ μετεῖχον οὐκέτι πάντεσ, ἀλλ’ οἱ συνετοὶ δοκοῦντεσ εἶναι μόνοι, καὶ καθ’ ὅντινα τόπον ἀεὶ τύχοιεν ὄντεσ·

διόπερ ὡσ ἀταξίαν τινὰ μόνον παρὰ τἄλλα ἔχον τὸ μήθ’ ἅμα μήθ’ ἑξῆσ γινόμενον, ἀλλ’ ὅπη ἔτυχον εἶναι σκόλιον ἐκλήθη, τὸ δὲ τοιοῦτον ᾔδετο ὁπότε τὰ κοινὰ καὶ πᾶσιν ἀναγκαῖα τέλοσ λάβοι ἐνταῦθα γὰρ ἤδη τῶν σοφῶν ἕκαστον ᾠδήν τινα καλὴν εἰσ μέσον ἠξίουν προφέρειν. καλὴν δὲ ταύτην ἐνόμιζον τὴν παραίνεσὶν τέ τινα καὶ γνώμην ἔχειν δοκοῦσαν χρησίμην εἰσ τὸν βίον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION