헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36)

τούτοισ ἀπαντήσασ ὁ Μασσούριοσ ἔφη· "ὦ δαιμόνιε ἀνδρῶν, οὐκ οἶδασ ὅτι αἱ ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ ἡμῶν αἰσθήσεισ ὀδμαῖσ ἡδείαισ παρηγοροῦνται προσέτι τε θεραπεύονται, καθὰ καὶ Ἄλεξίσ φησιν ἐν Πονήρᾳ οὕτωσ· "ὑγιείασ μέροσ μέγιστον ὀσμὰσ ἐγκεφάλῳ χρηστὰσ ποιεῖν. καὶ ὁ ἀνδρειότατοσ δέ, προσέτι δὲ καὶ πολεμικὸσ ποιητὴσ Ἀλκαῖοσ ἔφη· "κὰδ δὲ χευάτω μύρον ἁδὺ καττῶ στήθεοσ ἄμμι. "καὶ ὁ σοφὸσ δὲ Ἀνακρέων λέγει που· "τί μὴν πέτεαι συρίγγων κοιλώτερα στήθεα χρισάμενοσ μύρῳ; "τὰ στήθη παρακελευόμενοσ μυροῦν, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ καρδία, ὡσ καὶ ταύτησ δηλονότι παρηγορουμένησ τοῖσ εὐώδεσι. "τοῦτο δ’ ἔπρασσον οὐ μόνον τῆσ εὐωδίασ ἀπὸ τοῦ στήθουσ κατὰ φύσιν ἀναφερομένησ ἐπὶ τὴν ὄσφρησιν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ νομίζειν ἐν τῇ καρδίᾳ τὴν ψυχὴν καθιδρῦσθαι, ὡσ Πραξαγόρασ καὶ Φυλότιμοσ οἱ ἰατροὶ παραδεδώκασιν. καὶ Ὅμηροσ δέ φησιν στῆθοσ δὲ πλήξασ κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ.

καί· κραδίη δὲ οἱ ἔνδον ὑλάκτει. καί· Ἕκτορι δ’ αὐτῷ θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι πάτασσε. ὃ δὴ καὶ σημεῖον φέρουσι τοῦ τὸ κυριώτερον τῆσ ψυχῆσ ἐνταῦθα κεῖσθαι· κατὰ γὰρ τὰσ ἐν τοῖσ φόβοισ γινομένασ ἀγωνίασ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν ἐπιδηλότατα συμβαίνει. καὶ ὁ Ἀγαμέμνων δέ φησιν ὁ Ὁμηρικόσ·

αἰνῶσ γὰρ Δαναῶν πέρι δείδια, οὐδέ μοι ἦτορ ἔμπεδον, ἀλλ’ ἀλαλύκτημαι· κραδίη δέ μοι ἔξω στηθέων ἐκθρώσκει, τρομέει δ’ ὕπο φαίδιμα γυῖα. καὶ ὁ Σοφοκλῆσ δὲ τὰσ ἀπολελυμένασ τοῦ φόβου πεποίηκε λεγούσασ · θυμῷ δ’ οὔ τισ φαιδρὰ χορεύει τάρβουσ θυγάτηρ. Ἀναξανδρίδησ δὲ τὸν ἀγωνιῶντα παράγει λέγοντα· ὦ πονηρὰ καρδία, ἐπιχαιρέκακον ὡσ εἶ μόνον τοῦ σώματοσ·

ὀρχῇ γὰρ εὐθὺσ ἂν μ’ ἴδῃσ δεδοικότα. ">περιθεῖναι πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵν’ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ πολλάκισ ἁλλομένη τὸν παλμὸν εἰσ ὑπεῖκον καὶ μαλακὸν ποιῆται. "ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺσ στεφάνουσ τοὺσ περικειμένουσ τῷ στήθει ὑποθυμίδασ οἱ ποιηταὶ κεκλήκασιν ἀπὸ τῆσ τῶν ἀνθῶν ἀναθυμιάσεωσ, οὐκ ἀπὸ τοῦ τὴν ψυχὴν θυμὸν καλεῖσθαι, ὥσ τινεσ ἀξιοῦσιν. "τῷ δὲ τοῦ μύρου ὀνόματι πρῶτοσ Ἀρχίλοχοσ κέχρηται λέγων οὐκ ἂν μύροισι γραῦσ ἐοῦσ1’ ἠλείφετο. "καὶ ἀλλαχοῦ δ’ ἔφη· "ἐσμυρισμένασ κόμασ καὶ στῆθοσ, ὡσ ἂν καὶ γέρων ἠράσσατο. "μύρρα γὰρ ἡ σμύρνα παρ’ Αἰολεῦσιν, ἐπειδὴ τὰ πολλὰ τῶν μύρων διὰ σμύρνησ ἐσκευάζετο καὶ ἥ γε στακτὴ καλουμένη διὰ μόνησ ταύτησ· "ὁ ’δὲ Ὅμηροσ τὴν μὲν χρῆσιν οἶδε τῶν μύρων, ἔλαια δ’ αὐτὰ καλεῖ μετ’ ἐπιθέτου· "ῥοδόεντι δ’ ἔχριεν ἐλαίῳ. καὶ ἀλλαχοῦ δὲ λέγει τι τεθυωμένον. "καὶ ἡ Ἀφροδίτη δὲ παρ’ αὐτῷ τὸν Ἕκτοροσ νεκρὸν ῥοδόεντι ἔχριεν ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ. καὶ τοῦτο μὲν ξ ἀνθέων. "περὶ δὲ τοῦ ἐκ τῶν ἀρωμάτων σκευαζομένου, ἃ δὴ θυώματα ἐκάλουν, ἐπὶ τῆσ Ἥρασ λέγει· "ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸσ ἱμερόεντοσ λύματα πάντα κάθηρεν, ἀλείψατο δὲ χρόα λευκὸν ἀμβροσίῃ ἑδανῷ τό,6 τό ῥά οἱ τεθυωμένον ἠε͂ν τοῦ καὶ κινυμένοιο Διὸσ ποτὶ χαλκοβατὲσ δῶ ἒμπησ ἐσ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ’ ἀυτμή. γίνεται δὲ μύρα κάλλιστα κατὰ τόπουσ, ὡσ Ἀπολλώνιόσ φησιν ὁ Ἡροφίλειοσ ἐν τῷ περὶ Μύρων γράφων οὕτωσ· "ἶρισ μὲν ἐν Ἤλιδι χρηστοτάτη καὶ ἐν Κυζίκῳ· "ῥόδινον δὲ κράτιστον Φασήλιδι, καὶ τὸ ἐκ Νέασ δὲ πόλεωσ καὶ Καπύησ· "κρόκινον δ’ ἐν Σόλοισ τοῖσ Κιλικίοισ καὶ ἐν Ῥόδῳ· "νάρδινον δὲ τὸ ἐν Τάρσῳ· "οἰνάνθη δὲ ἡ ἀρίστη Κυπρία καὶ Ἀδραμυττηνή · "ἀμαράκινον δὲ Κῷον καὶ μήλινον. "κύπρινον δὲ προκέκριται τὸ ἐν Αἰγύπτῳ, δευτερεῦον δ’ ἐστὶ τὸ Κυπριακὸν καὶ τὸ ἐν Φοινίκῃ καὶ ταύτησ τὸ ἀπὸ Σιδῶνοσ. "τὸ δὲ παναθηναικὸν λεγόμενον ἐν Ἀθήναισ· "· "τὸ δὲ μετώπιον καὶ Μενδήσιον κάλλιστα ἐν Αἰγύπτῳ σκευάζεται· "σκευάζεται δὲ τὸ μετώπιον ἐξ ἐλαίου τοῦ ἀπὸ τῶν πικρῶν καρύων. "οἱ δὲ χορηγοῦντεσ, φησί,3 καὶ ἡ ὕλη καὶ οἱ τεχνῖται τὸ χρηστότατον ποιοῦσι μύρον, ἀλλ’ οὐχ οἱ τόποι. "Ἔφεσόσ γέ τοι πρότερον, φησί,4 τοῖσ μύροισ διέφερεν καὶ μάλιστα ἐν τῷ μεγαλλείῳ,6 νῦν δὲ οὔ. ἤκμαζε δὲ καὶ τὰ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ διὰ πλοῦτον καὶ διὰ τὴν Ἀρσινόησ καὶ Βερενίκησ σπουδήν. ἐγίνετο δὲ καὶ ἐν Κυρήνῃ ῥόδινον χρηστότατον καθ’ ὃν χρόνον ἔζη Βερενίκη ἡ μεγάλη · "οἰνάνθινον δὲ ἐν Ἀδραμυττίῳ πάλαι μὲν μέτριον, ὕστερον δὲ πρῶτον διὰ Στρατονίκην τὴν Εὐμένουσ. "ἡ δὲ Συρία τὸ παλαιὸν χρηστὰ πάντα παρείχετο, μάλιστα δὲ τὸ τήλινον, νῦν δὲ οὔ. ἐν δὲ Περγάμῳ πρότερον μὲν ἐξόχωσ,11 νῦν δὲ οὔ, μυρεψοῦ τινοσ ἐκπονήσαντοσ, ἐσκευάσθη τὸ παρ’ οὐδενί πω γεγονὸσ λιβανώτινον μύρον. "μύρον δὲ χρηστὸν μύρῳ εὐτελεῖ ἐπιχεόμενον ἐπιπολῆσ μένει· "μέλι δὲ χρηστὸν χείρονι ἐπιχεόμενον εἰσ τὸ κάτω βιάζεται· "λαμβάνει γὰρ αὑτοῦ καθύπερθεν τὸ ἧττον. "τοῦ δὲ Αἰγυπτίου μύρου μνημονεύων Ἀχαιὸσ ἐν Ἄθλοισ φησιν ἰσάργυρόν τ’ εἰσ χεῖρα Κυπρίου λίθου δώσουσι κόσμον χριμάτων τ’ Αἰγυπτίων. "μήποτε, φησὶν ὁ Δίδυμοσ, τὴν καλουμένην στακτὴν λέγει, διὰ τὴν σμύρναν ἣν εἰσ Αἴγυπτον καταγομένην κομίζεσθαι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ. "Ἱκέσιοσ δ’ ἐν β’ περὶ Ὕλησ τῶν μύρων, φησίν, ἃ μέν ἐστιν χρίματα,4 ἃ δ’ ἀλείμματα, καὶ ῥόδινον μὲν πρὸσ πότον ἐπιτήδειον, ἔτι δὲ μύρσινον, μήλινον τοῦτο δ’ ἐστὶν καὶ εὐστόμαχον καὶ ληθαργικοῖσ χρήσιμον. "τὸ δ’ οἰνάνθινον εὐστόμαχον ὂν καὶ τὴν διάνοιαν ἀπαραπόδιστον φυλάσσει, καὶ τὸ σαμψούχινον δὲ καὶ ἑρπύλλινον ἐπιτήδεια πρὸσ πότον καὶ κρόκινον τὸ χωρὶσ σμύρνησ πολλῆσ, καὶ ἡ στακτὴ δὲ ἐπιτήδειοσ πρὸσ πότον, ἔτι δὲ νάρδοσ. "τὸ δὲ τήλινον καὶ γλυκύ ἐστι καὶ ἁπαλόν. τὸ δὲ λευκόινον καὶ εὐῶδεσ καὶ σφόδρα πεπτικόν. Θεόφραστοσ δὲ ἐν τῷ περὶ Ὀδμῶν συντίθεσθαί φησι μύρα ἀπ’ ἀνθέων μὲν ῥόδινον καὶ λευκόινον καὶ σούσινον καὶ γὰρ τοῦτο ἐκ τῶν κρίνων, ἔτι δὲ τὸ σισύμβρινον καὶ ἑρπύλλινον, ἔτι δὲ κύπρινον καὶ κρόκινον βέλτιστον δ’ ἐν Αἰγίνῃ καὶ Κιλικίᾳ. ἀπὸ δὲ φύλλων τὸ μύρρινον καὶ τὸ οἰνάνθινον· "αὕτη δ’ ἐν Κύπρῳ φύεται ὀρεινὴ καὶ πολύοσμοσ, ἀπὸ δὲ τῆσ ἐν τῇ Ἑλλάδι οὐ γίνεται διὰ τὸ ἀόσμον. "ἀπὸ δὲ ῥιζῶν τὸ τ’ ἴρινον, καὶ τὸ νάρδινον, καὶ τὸ ἀμαράκινον ἐκ τοῦ κόστου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION