Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 48

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 48)

ῥαφανίδεσ. αὗται κέκληνται διὰ τὸ ῥᾳδίωσ φαίνεσθαι. καὶ ἐκτεταμένωσ δὲ καὶ κατὰ συστολὴν λέγεται παρὰ Ἀττικοῖσ. Κρατῖνοσ· ταῖσ ῥαφανῖσι δοκεῖ, τοῖσ δ’ ἄλλοισ οὐ λαχάνοισιν. Εὔπολισ· ῥαφανίδεσ ἄπλυτοι, σηπίαι. ὅτι δὲ τὸ ἄπλυτοι ἐπὶ τῶν ῥαφανίδων ἀκούειν δεῖ, οὐκ ἐπὶ τῶν σηπιῶν, δηλοῖ Ἀντιφάνησ γράφων νήττασ, σχαδόνασ, κάρυ’ ἐντραγεῖν, ᾤ’, ἐγκρίδασ, ῥαφανῖδασ ἀπλύτουσ, γογγυλίδασ, χόνδρον, μέλι. ἰδίωσ δ’ οὕτωσ ἐκαλοῦντο ἄπλυτοι ῥαφανίδεσ ἃσ καὶ Θασίασ ὠνόμαζον. Φερεκράτησ·

ῥαφανὶσ τ’ ἄπλυτοσ ὑπάρχει καὶ θερμὰ λουτρὰ καὶ ταρίχη πνικτὰ καὶ κάρυα. ὑποκοριστικῶσ δ’ εἴρηκε Πλάτων ἐν Ὑπερβόλῳ· · "φύλλιον ἢ ῥαφανίδιον. Θεόφραστοσ δ’ ἐν τοῖσ περὶ φυτῶν γένη ῥαφανίδων φησὶν εἶναι πέντε, Κορινθίαν, Λειοθασίαν, Κλεωναίαν, Ἀμωρέαν, Βοιωτίαν. καλεῖσθαι δὲ ὑπό τινων τὴν Λειοθασίαν Θρᾳκίαν γλυκυτάτην δὲ εἶναι τὴν Βοιωτίαν καὶ τῷ σχήματι στρογγύλην. ἁπλῶσ δέ, φησίν, ὧν ἐστι λεῖα τὰ φύλλα, γλυκύτεραί εἰσι. Καλλίασ δ’ ἐπὶ τῆσ ῥαφανίδοσ εἴρηκε τὴν ῥάφανον.

περὶ γοῦν τῆσ ἀρχαιότητοσ τῆσ κωμῳδίασ διεξιών φησιν ἔτνοσ, πῦρ, γογγυλίδεσ, ῥάφανοι, δρυπεπεῖσ, ἐλατῆρεσ· ὅτι δ’ οὕτω τὰσ ῥαφανῖδασ εἴρηκε δῆλον Ἀριστοφάνησ ποιεῖ περὶ τῆσ τοιαύτησ ἀρχαιότητοσ ἐν Δαναίσι γράφων καὶ αὐτὸσ καὶ λέγων ὁ χορὸσ δ’ ὠρχεῖτ’ ἂν ἐναψάμενοσ δάπιδασ καὶ στρωματόδεσμα, διαμασχαλίσασ αὑτὸν σχελίσιν καὶ φύσκαισ καὶ ῥαφανῖσιν. εὐτελὲσ δὲ σφόδρα ἔδεσμα ἡ ῥαφανίσ.

Ἄμφισ· ὅστισ ἀγοράζων ὄψον ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν ῥαφανῖδασ ἐπιθυμεῖ πρίασθαι, μαίνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION