Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35)

Ἀσκληπιάδησ δὲ ὁ Μυρλεανὸσ χαμαικέρασόν τινα καλῶν δένδρον ἔφη οὕτωσ· "ἐν τῇ Βιθυνῶν γῇ γίνεται ἡ χαμαικέρασοσ, ἧσ ἡ μὲν ῥίζα ἐστὶν οὐ μεγάλη, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ δένδρον, ἀλλὰ τῇ ῥοδῇ ἴσον, ὁ δὲ καρπὸσ τὰ μὲν ἄλλα πάντα κεράσῳ ὅμοιοσ, τοὺσ δὲ πλείονι χρησαμένουσ καθότι οἶνοσ βαρύνει τε καὶ ἀλγεῖν τὴν κεφαλὴν τίθησι. ταῦτα ὁ Ἀσκληπιάδησ, φησί, μοι δοκεῖ λέγειν περὶ τῶν μιμαικύλων. τό τε γὰρ φέρον αὐτὰ δένδρον τοιοῦτον καὶ ὁ πλέον τῶν ἑπτὰ τοῦ καρποῦ φαγὼν κεφαλαλγὴσ γίνεται. Ἀριστοφάνησ· ἐν τοῖσ ὄρεσιν δ’ αὐτόματ’ αὐτοῖσ τὰ μιμαίκυλ’ ἐφύετο πολλά, Θεόπομποσ τρώγουσι μύρτα καὶ πέπονα μιμαίκυλα. Κράτησ· πάνυ γάρ ἐστιν ὡρικώτατα τὰ τιτθί’ ὥσπερ μῆλον ἢ μιμαίκυλον. Ἄμφισ·

ὁ συκάμινοσ συκάμιν’, ὁρᾷσ, φέρει, ὁ πρῖνοσ ἀκύλουσ, ὁ κόμαροσ μιμαίκυλα Θεόφραστοσ· "ἡ κόμαροσ ἡ τὸ μιμαίκυλον φέρουσα τὸ ἐδώδιμον. ὅτι Ἀγῆνα σατυρικόν τι δρᾶμα ἀμφιβάλλεται εἴτε Πύθων ἐποίησεν ὁ Καταναῖοσ ἢ Βυζάντιοσ ἢ καὶ αὐτὸσ ὁ βασιλεὺσ Ἀλέξανδροσ. φησὶν ὁ παρὰ τῷ ῥήτορι Λαρήνσιοσ· "πολλὰ ὑμεῖσ οἱ Γραικοὶ ἐξιδιοποιεῖσθε ὡσ αὐτοὶ ἢ ὀνομάσαντεσ ἢ πρῶτοι εὑρόντεσ· "ἀγνοεῖτε δὲ ὅτι Λεύκολλοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγόσ, ὁ τὸν Μιθριδάτην καὶ Τιγράνην καταγωνισάμενοσ, πρῶτοσ διεκόμισεν εἰσ Ἰταλίαν τὸ φυτὸν τοῦτο ἀπὸ Κερασοῦντοσ Ποντικῆσ πόλεωσ, καὶ οὗτόσ ἐστιν ὁ καὶ τὸν καρπὸν καλέσασ κέρασον ὁμωνύμωσ τῇ πόλει, ὡσ ἱστοροῦσιν οἱ ἡμέτεροι συγγραφεῖσ. "ἀλλὰ μὴν παμπόλλοισ χρόνοισ πρεσβύτεροσ Λευκόλλου ἀνήρ ἐλλόγιμοσ Δίφιλοσ ὁ Σίφνιοσ, γεγονὼσ κατὰ Λυσίμαχον τὸν βασιλέα ‐ εἷσ δὲ οὗτοσ τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων ‐ μνημονεύει τῶν κερασίων λέγων ` τὰ κεράσια εὐστόμαχα, εὔχυλα, ὀλιγότροφα, ἐκ ψυχροῦ δὲ λαμβανόμενα εὐστόμαχα.

"καλλίω δὲ τὰ ἐρυθρότερα καὶ τὰ Μιλήσια· "εἰσὶ γὰρ διουρητικά. ’" συκάμινα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION