헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21)

ὅτι Φύλαρχόσ φησι Θεόδωρον τὸν Λαρισσαῖον ὑδροπότην γενέσθαι, τὸν ἀλλοτρίωσ ἀεί ποτε πρὸσ Ἀντίγονον ἐσχηκότα τὸν βασιλέα, φησὶ δὲ καὶ τοὺσ Ἴβηρασ πάντασ ὑδροποτεῖν καίτοι πλουσιωτάτουσ ἀνθρώπων ὄντασ, μονοσιτεῖν τε αὐτοὺσ ἀεὶ λέγει διὰ μικρολογίαν, ἐσθῆτασ δὲ φορεῖν πολυτελεστάτασ. Ἀριστοτέλησ δ’ ἢ Θεόφραστοσ Φιλῖνόν τινα ἱστορεῖ μήτε ποτῷ χρήσασθαί ποτε μήτε ἐδέσματι ἄλλῳ ἢ μόνῳ γάλακτι πάντα τὸν βίον. Πύθερμοσ δὲ ἐν τοῖσ Πειραιῶσ τυραννεύουσι καταγράφει καὶ Γλαύκωνα ὑδροπότην. Ἡγήσανδροσ δ’ ὁ Δελφὸσ Ἀγχίμολον καὶ Μόσχον φησὶ τοὺσ ἐν Ἤλιδι σοφιστεύσαντασ ὑδροποτῆσαι πάντα τὸν βίον καὶ μόνα σῦκα προσφερομένουσ οὐδενὸσ ἧττον διακεῖσθαι σώμασιν ἐρρωμενεστέρουσ τὸν δ’ ἱδρῶτα αὐτῶν δυσώδη οὕτωσ ἔχειν ὡσ πάντασ αὐτοὺσ ἐκκλίνειν ἐν τοῖσ βαλανείοισ. Μᾶτρισ δ’ ὁ Θηβαῖοσ ὃν ἐβίω χρόνον οὐδὲν ἐσιτεῖτο ἢ μυρρίνησ ὀλίγον, οἴνου δὲ καὶ τῶν ἄλλων πάντων ἀπείχετο πλὴν ὕδατοσ, ὑδροπότησ δ’ ἦν καὶ Λάμπροσ ὁ μουσικόσ, περὶ οὗ Φρύνιχόσ φησι· καὶ νιγλάρουσ θρηνεῖν, ἐν οἷσι Λάμπροσ ἐναπέθνῃσκεν, ἄνθρωποσ ὢν ὑδατοπότησ, μινυρὸσ ὑπερσοφιστήσ, Μουσῶν σκελετόσ, ἀηδόνων ἠπίαλοσ, ὕμνοσ Αἵδου.

Μάχων δ’ ὁ κωμικὸσ ὑδροπότου Μοσχίωνοσ μέμνηται.