- 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 13

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 13)

τοσαῦτα οἰνολογήσαντος ἤτοι περὶ οἴνων εἰπόντος:? λαφύσσοντος οἴνων ὀνόματα. οὐ χαίρει τῷ πόματι ἐκ πρώτης ἐθισθεὶς ἀνατροφῆς ὑδροποτεῖν. ἡδὺ ἐστ ἐν δαιτὶ καὶ εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ τέρπεσθαι μύθοισιν, ἐπὴν δαιτὸς κορέσωνται, Ἡσίοδος ἐν τῇ Μελαμποδίᾳ φησίν. οὔ τινι ὑμῶν ἐπῆλθε περὶ ὑδάτων εἰπεῖν τι, ἀφ ὧν καὶ ὁ οἶνος ἀφύεται, καίτοι Πινδάρου τοῦ μεγαλοφωνοτάτου ἄριστον πάντων εἶναι τὸ ὕδωρ φήσαντος. ἄλσος λέγει, ἐπαινεῖ δὲ καὶ τὸ διαυγὲς αὐτοῦ: "κρῆναι πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ. τὸ δὲ δὴ κοῦφον καὶ πλείονος τιμῆς ἄξιον ἱμερτὸν καλεῖ: "Πηνειῷ συμμίσγεται. καὶ τοῦ ῥυπτικοῦ δὲ ὕδατος μέμνηται: ὃ ἀποδεχόμενος καὶ Πραξαγόρας ὁ Κῷος. . καλὸν εἶναι λέγει: καλὸν ὑπεκπρορέει μάλα περ ῥυπόωντα καθῆραι. "στήσαμεν νῆας ἀγχοῦ ὕδατος γλυκεροῖο.?

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION