Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11)

ὅτι Σιμωνίδησ τὴν αὐτὴν ἀρχὴν τίθησιν οἴνου καὶ μουσικῆσ. ἀπὸ μέθησ καὶ ἡ τῆσ κωμῳδίασ καὶ ἡ τῆσ τραγῳδίασ εὑρ́εσισ ἐν Ἰκαρίῳ τῆσ Ἀττικῆσ εὑρέθη, καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τῆσ τρύγησ καιρὸν ἀφ’ οὗ δὴ καὶ τρυγῳδία τὸ πρῶτον ἐκλήθη ἡ κωμῳδία. τὴν παυσίλυπον ἄμπελον δοῦναι βροτοῖσ. οἴνου δὲ μηκέτ’ ὄντοσ οὐκ ἔστιν Κύπρισ οὐδ’ ἄλλο τερπνὸν οὐδὲν ἀνθρώποισ ἔτι, Εὐριπίδησ ἐν Βάκχαισ φησί. καὶ Ἀστυδάμασ δέ φησι· θνητοῖσι τὴν ἀκεσφόρον λύπησ ἔφηνεν οἰνομήτορ’ ἄμπελον. συνεχῶσ μὲν γὰρ ἐμπιπλάμενοσ ἀμελὴσ γίνεται ἄνθρωποσ, ὑποπίνων δὲ πάνυ φροντιστικόσ, Ἀντιφάνησ φησίν.

οὐ μεθύω τὴν φρόνησιν, ἀλλὰ τὸ τοιοῦτον μόνον, τὸ διορίζεσθαι βεβαίωσ τῷ στόματι τὰ γράμματα, φησὶν Ἄλεξισ. Σέλευκοσ δέ φησι τὸ παλαιὸν οὐκ εἶναι ἔθοσ οὔτ’ οἶνον ἐπὶ πλεῖον οὔτ’ ἄλλην ἡδυπάθειαν προσφέρεσθαι, μὴ θεῶν ἕνεκα τοῦτο δρῶντασ. διὸ καὶ θοίνασ καὶ θαλείασ καὶ μέθασ ὠνόμαζον τὰσ μὲν ὅτι διὰ θεοὺσ οἰνοῦσθαι δεῖν ὑπελάμβανον, τὰσ δ’ ὅτι θεῶν χάριν ἡλίζοντο καὶ συνῄεσαν. "δαῖτα θάλειαν.

τὸ δὲ μεθύειν φησὶν Ἀριστοτέλησ τὸ μετὰ τὸ θύειν αὐτῷ χρῆσθαι.