Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11)

ὅτι Σιμωνίδησ τὴν αὐτὴν ἀρχὴν τίθησιν οἴνου καὶ μουσικῆσ. ἀπὸ μέθησ καὶ ἡ τῆσ κωμῳδίασ καὶ ἡ τῆσ τραγῳδίασ εὑρ́εσισ ἐν Ἰκαρίῳ τῆσ Ἀττικῆσ εὑρέθη, καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τῆσ τρύγησ καιρὸν ἀφ’ οὗ δὴ καὶ τρυγῳδία τὸ πρῶτον ἐκλήθη ἡ κωμῳδία. τὴν παυσίλυπον ἄμπελον δοῦναι βροτοῖσ. οἴνου δὲ μηκέτ’ ὄντοσ οὐκ ἔστιν Κύπρισ οὐδ’ ἄλλο τερπνὸν οὐδὲν ἀνθρώποισ ἔτι, Εὐριπίδησ ἐν Βάκχαισ φησί. καὶ Ἀστυδάμασ δέ φησι· θνητοῖσι τὴν ἀκεσφόρον λύπησ ἔφηνεν οἰνομήτορ’ ἄμπελον. συνεχῶσ μὲν γὰρ ἐμπιπλάμενοσ ἀμελὴσ γίνεται ἄνθρωποσ, ὑποπίνων δὲ πάνυ φροντιστικόσ, Ἀντιφάνησ φησίν.

οὐ μεθύω τὴν φρόνησιν, ἀλλὰ τὸ τοιοῦτον μόνον, τὸ διορίζεσθαι βεβαίωσ τῷ στόματι τὰ γράμματα, φησὶν Ἄλεξισ. Σέλευκοσ δέ φησι τὸ παλαιὸν οὐκ εἶναι ἔθοσ οὔτ’ οἶνον ἐπὶ πλεῖον οὔτ’ ἄλλην ἡδυπάθειαν προσφέρεσθαι, μὴ θεῶν ἕνεκα τοῦτο δρῶντασ. διὸ καὶ θοίνασ καὶ θαλείασ καὶ μέθασ ὠνόμαζον τὰσ μὲν ὅτι διὰ θεοὺσ οἰνοῦσθαι δεῖν ὑπελάμβανον, τὰσ δ’ ὅτι θεῶν χάριν ἡλίζοντο καὶ συνῄεσαν. "δαῖτα θάλειαν.

τὸ δὲ μεθύειν φησὶν Ἀριστοτέλησ τὸ μετὰ τὸ θύειν αὐτῷ χρῆσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION