헬라어 문장 검색 - Αρριαν́Αναβασί4́21́

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 21)

Ἀλέξανδροσ δέ, ὡσ τὰ ἐν Σογδιανοῖσ αὐτῷ διεπέπρακτο, ἐχομένησ ἤδη καὶ τῆσ πέτρασ ἐσ Παρειτάκασ προὐχώρει, ὅτι καὶ ἐν Παρειτάκαισ χωρίον τι ὀχυρόν, ἄλλην πέτραν, κατέχειν ἐλέγοντο πολλοὶ τῶν βαρβάρων. ἐκαλεῖτο δὲ αὕτη Χοριήνου ἡ πέτρα· καὶ ἐσ αὐτὴν αὐτόσ τε ὁ Χοριήνησ ξυμπεφεύγει καὶ ἄλλοι τῶν ὑπάρχων οὐκ ὀλίγοι. ἦν δὲ τὸ μὲν ὕψοσ τῆσ πέτρασ ἐσ σταδίουσ εἴκοσι, κύκλοσ δὲ ἐσ ἑξήκοντα·

αὐτὴ δὲ ἀπότομοσ πάντοθεν, ἄνοδοσ δὲ ἐσ αὐτὴν μία καὶ αὐτὴ στενή τε καὶ οὐκ εὔποροσ, οἱᾶ δὴ παρὰ τὴν φύσιν τοῦ χωρίου πεποιημένη, ὡσ χαλεπὴ εἶναι καὶ μηδενὸσ εἴργοντοσ καὶ καθ̓ ἕνα ἀνελθεῖν, φάραγξ τε κύκλῳ περιεῖργε τὴν πέτραν βαθεῖα, ὥστε ὅστισ προσάξειν στρατιὰν τῇ πέτρᾳ ἔμελλε, πολὺ πρόσθεν αὐτῷ τὴν φάραγγα εἶναι χωστέον, ὡσ ἐξ ὁμαλοῦ ὁρμᾶσθαι προσάγοντα ἐσ προσβολὴν τὸν στρατόν. Ἀλλὰ καὶ ὣσ Ἀλέξανδροσ ἥπτετο τοῦ ἔργου· οὕτωσ πάντα ᾤετο χρῆναι βατά τε αὑτῷ καὶ ἐξαιρετέα εἶναι, ἐσ τοσόνδε τόλμησ τε καὶ εὐτυχίασ προκεχωρήκει.

τέμνων δὴ τὰσ ἐλάτασ ̔πολλαὶ γὰρ καὶ ὑπερύψηλοι ἐλάται ἦσαν ἐν κύκλῳ τοῦ ὄρουσ̓ κλίμακασ ἐκ τούτων ἐποίει, ὡσ κάθοδον εἶναι ἐσ τὴν φάραγγα τῇ στρατιᾷ· οὐ γὰρ ἦν ἄλλωσ κατελθεῖν ἐσ αὐτήν. καὶ τὰσ μὲν ἡμέρασ αὐτὸσ Ἀλέξανδροσ ἐφειστήκει τῷ ἔργῳ τὸ ἥμισυ τοῦ στρατοῦ ἔχων ἐργαζόμενον, τὰσ δὲ νύκτασ ἐν μέρει οἱ σωματοφύλακεσ αὐτῷ εἰργάζοντο, Περδίκκασ τε καὶ Λεοννάτοσ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ Λάγου, τῷ λοιπῷ μέρει τῆσ στρατιᾶσ τριχῇ διανενεμημένῳ, ὅπερ αὐτῷ ἐσ τὴν νύκτα ἀπετέτακτο.

ἤνυτον δὲ τῆσ ἡμέρασ οὐ πλέον ἤπερ εἴκοσι πήχεισ καὶ τῆσ νυκτὸσ ὀλίγον ἀποδέον, καίτοι ξυμπάσησ τῆσ στρατιᾶσ ἐργαζομένησ· οὕτω τό τε χωρίον ἄπορον ἦν καὶ τὸ ἔργον ἐν αὐτῷ χαλεπόν. κατιόντεσ δ̓ ἐσ τὴν φάραγγα πασσάλουσ κατεπήγνυον ἐσ τὸ ὀξύτατον τῆσ φάραγγοσ, διέχοντασ ἀλλήλων ὅσον ξύμμετρον πρὸσ ἰσχύν τε καὶ ξυνοχὴν τῶν ἐπιβαλλομένων.

ἐπέβαλλον δὲ πλέγματα ἐκ λύγων εἰσ γεφύρασ μάλιστα ἰδέαν, καὶ ταῦτα ξυνδοῦντεσ χοῦν ἄνωθεν ἐπεφόρουν, ὡσ ἐξ ὁμαλοῦ γίγνεσθαι τῇ στρατιᾷ τὴν πρόσοδον τὴν πρὸσ τὴν πέτραν. Οἱ δὲ βάρβαροι τὰ μὲν πρῶτα κατεφρόνουν ὡσ ἀπόρου πάντῃ τοῦ ἐγχειρήματοσ·

ὡσ δὲ τοξεύματα ἤδη ἐσ τὴν πέτραν ἐξικνεῖτο καὶ αὐτοὶ ἀδύνατοι ἦσαν ἄνωθεν ἐξείργειν τοὺσ Μακεδόνασ ἑ̓πεποίητο γὰρ αὐτοῖσ προκαλύμματα πρὸσ τὰ βέλη, ὡσ ὑπ̓ αὐτοῖσ ἀβλαβῶσ ἐργάζεσθαἰ ἐκπλαγεὶσ ὁ Χοριήνησ πρὸσ τὰ γιγνόμενα κήρυκα πέμπει πρὸσ Ἀλέξανδρον, δεόμενοσ Ὀξυάρτην οἱ ἀναπἐμψαι. καὶ πέμπει Ὀξυάρτην Ἀλέξανδροσ. ὁ δὲ ἀφικόμενοσ πείθει Χοριήνην ἐπιτρέψαι Ἀλεξάνδρῳ αὑτόν τε καὶ τὸ χωρίον.

βίᾳ μὲν γὰρ οὐδὲν ὅ τι οὐχ ἁλωτὸν εἶναι Ἀλεξάνδρῳ καὶ τῇ στρατιᾷ τῇ ἐκείνου, ἐσ πίστιν δὲ ἐλθόντοσ καὶ φιλίαν, τὴν πίστιν τε καὶ δικαιότητα μεγαλωστὶ ἐπῄνει τοῦ βασιλέωσ, τά τε ἄλλα καὶ τὸ αὑτοῦ ἐν πρώτοισ ἐσ βεβαίωσιν τοῦ λόγου προφέρων. τούτοισ πεισθεὶσ ὁ Χοριήνησ αὐτόσ τε ἧκε παῤ Ἀλέξανδρον καὶ τῶν οἰκείων τινὲσ καὶ ἑταίρων αὐτοῦ.

ἐλθόντι δὲ τῷ Χοριήνῃ φιλάνθρωπά τε ἀποκρινάμενοσ καὶ πίστιν ἐσ φιλίαν δοὺσ αὐτὸν μὲν κατέχει, πέμψαι δὲ κελεύει τῶν συγκατελθόντων τινὰσ αὐτῷ ἐσ τὴν πέτραν τοὺσ κελεύσοντασ ἐνδοῦναι τὸ χωρίον. καὶ ἐνδίδοται ὑπὸ τῶν ξυμπεφευγότων, ὥστε καὶ αὐτὸσ Ἀλέξανδροσ ἀναλαβὼν τῶν ὑπασπιστῶν ἐσ πεντακοσίουσ ἀνέβη κατὰ θέαν τῆσ πέτρασ, καὶ τοσούτου ἐδέησεν ἀνεπιεικέσ τι ἐσ τὸν Χοριήνην ἔργον ἀποδείξασθαι, ὥστε καὶ αὐτὸ τὸ χωρίον ἐκεῖνο ἐπιτρέπει Χοριήνῃ καὶ ὕπαρχον εἶναι ὅσωνπερ καὶ πρόσθεν ἔδωκεν.

Ξυνέβη δὲ χειμῶνί τε κακοπαθῆσαι αὐτῷ τὴν στρατιὰν πολλῆσ χιόνοσ ἐπιπεσούσησ ἐν τῇ πολιορκίᾳ καὶ ἅμα ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἐπιέσθησαν.

ἀλλὰ Χοριήνησ ἐσ δίμηνον σιτία ἔφη δώσειν τῇ στρατιᾷ καὶ ἔδωκεν σῖτόν τε καὶ οἶνον τῶν ἐν τῇ πέτρᾳ ἀποθέτων κρέα τε ταριχηρὰ κατὰ σκηνήν. καὶ ταῦτα δοὺσ οὐκ ἔφασκεν ἀναλῶσαι τῶν παρεσκευασμένων ἐσ τὴν πολιορκίαν οὐδὲ τὴν δεκάτην μοῖραν. ἔνθεν ἐν τιμῇ μᾶλλον τῷ Ἀλεξάνδρῳ ἦν ὡσ οὐ πρὸσ βίαν μᾶλλον ἢ κατὰ γνώμην ἐνδοὺσ τὴν πέτραν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Arrian, Anabasis, book 4, chapter 21

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 21)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION