Arrian, Anabasis, book 4, chapter 15

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 15)

Παῤ Ἀλέξανδρον δὲ ἧκεν καὶ αὖθισ Σκυθῶν τῶν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ πρεσβεία ξὺν τοῖσ πρέσβεσιν οἷσ αὐτὸσ ἐσ Σκύθασ ἔστειλεν. ὁ μὲν δὴ τότε βασιλεὺσ τῶν Σκυθῶν ὅτε οὗτοι ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἐπέμποντο τετελευτηκὼσ ἐτύγχανεν, ἀδελφὸσ δὲ ἐκείνου ἐβασίλευεν. ἦν δὲ ὁ νοῦσ τῆσ πρεσβείασ ἐθέλειν ποιεῖν πᾶν τὸ ἐξ Ἀλεξάνδρου ἐπαγγελλόμενον Σκύθασ·

καὶ δῶρα ἔφερον Ἀλεξάνδρῳ παρὰ τοῦ βασιλέωσ τῶν Σκυθῶν ὅσα μέγιστα νομίζεται ἐν Σκύθαισ· καὶ τὴν θυγατέρα ὅτι ἐθέλει Ἀλεξάνδρῳ δοῦναι γυναῖκα βεβαιότητοσ οὕνεκα τῆσ πρὸσ Ἀλέξανδρον φιλίασ τε καὶ ξυμμαχίασ. εἰ δὲ ἀπαξιοῖ τὴν Σκυθῶν βασίλισσαν γῆμαι Ἀλέξανδροσ, ἀλλὰ τῶν γε σατραπῶν τῶν τῆσ Σκυθικῆσ χώρασ καὶ ὅσοι ἄλλοι δυνάσται κατὰ τὴν γὴν τὴν Σκυθίδα, τούτων τὰσ παῖδασ ἐθέλειν δοῦναι τοῖσ πιστοτάτοισ τῶν ἀμφ̓ Ἀλέξανδρον·

ἥξειν δὲ καὶ αὐτὸσ ἔφασκεν, εἰ κελεύοιτο, ὡσ παῤ αὐτοῦ Ἀλεξάνδρου ἀκοῦσαι ὅσα ἐπαγγέλλοι. ἀφίκετο δ̓ ἐν τούτῳ παῤ Ἀλέξανδρον καὶ Φαρασμάνησ ὁ Χορασμίων βασιλεὺσ ξὺν ἱππεῦσι χιλίοισ καὶ πεντακοσίοισ.

ἔφασκεν δὲ ὁ Φαρασμάνησ ὅμοροσ οἰκεῖν τῷ τε Κόλχων γένει καὶ ταῖσ γυναιξὶ ταῖσ Ἀμαζόσι, καὶ εἰ θέλοι Ἀλέξανδροσ ἐπὶ Κόλχουσ τε καὶ Ἀμαζόνασ ἐλάσασ καταστρέψασθαι τὰ ἐπὶ τὸν πόντον τὸν Εὔξεινον ταύτῃ καθήκοντα γένη, ὁδῶν τε ἡγεμὼν ἔσεσθαι ἐπηγγέλλετο καὶ τὰ ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ παρασκευάσειν. Τοῖσ τε οὖν παρὰ τῶν Σκυθῶν ἥκουσι φιλάνθρωπα ἀποκρίνεται Ἀλέξανδροσ καὶ ἐσ τὸν τότε καιρὸν ξύμφορα, γάμου δὲ οὐδὲν δεῖσθαι Σκυθικοῦ, καὶ Φαρασμάνην ἐπαινέσασ τε καὶ φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν πρὸσ αὐτὸν ξυνθέμενοσ αὑτῷ μὲν τότε οὐκ ἔφη ἐν καιρῷ εἶναι ἐλαύνειν ἐπὶ τὸν Πόντον·

Ἀρταβάζῳ δὲ τῷ Πέρσῃ, ὅτῳ τὰ Βακτρίων ἐξ Ἀλεξάνδρου ἐπετέτακτο, καὶ ὅσοι ἄλλοι πρόσχωροι τούτῳ σατράπαι ξυστήσασ Φαρασμάνην ἀποπέμπει ἐσ τὰ ἤθη τὰ αὐτοῦ. αὑτῷ δὲ τὰ Ἰνδῶν ἔφη ἐν τῷ τότε μέλειν.

τούτουσ γὰρ καταστρεψάμενοσ πᾶσαν ἂν ἤδη ἔχειν τὴν Ἀσίαν· ἐχομένησ δὲ τῆσ Ἀσίασ ἐπανιέναι ἂν ἐσ τὴν Ἑλλάδα, ἐκεῖθεν δ̓ ἐφ̓ Ἑλλησπόντου τε καὶ τῆσ Προποντίδοσ ξὺν τῇ δυνάμει πάσῃ τῇ τε ναυτικῇ καὶ τῇ πεζικῇ ἐλάσειν εἴσω τοῦ Πόντου· καὶ ἐσ τὸ τότε ἠξίου ἀποθέσθαι Φαρασμάνην ὅσα ἐν τῷ παραυτίκα ἐπηγγέλλετο. Αὐτὸσ δὲ ἐπὶ τὸν Ὄξον τε ποταμὸν ᾔει αὖθισ καὶ εἰσ τὴν Σογδιανὴν προχωρεῖν ἐγνώκει, ὅτι πολλοὺσ τῶν Σογδιανῶν ἐσ τὰ ἐρύματα ξυμπεφευγέναι ἠγγέλλετο οὐδὲ ἐθέλειν κατακούειν τοῦ σατράπου, ὅστισ αὐτοῖσ ἐξ Ἀλεξάνδρου ἐπετέτακτο.

στρατοπεδεύοντοσ δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ Ὄξῳ οὐ μακρὰν τῆσ σκηνῆσ τῆσ αὐτοῦ Ἀλεξάνδρου πηγὴ ὕδατοσ καὶ ἄλλη ἐλαίου πηγὴ πλησίον αὐτῆσ ἀνέσχε. καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου τῷ σωματοφύλακι ἐπειδὴ ἐσηγγέλθη τὸ τέρασ, Πτολεμαῖοσ Ἀλεξάνδρῳ ἔφρασεν.

Ἀλέξανδροσ δὲ ἔθυεν ἐπὶ τῷ φάσματι ὅσα οἱ μάντεισ ἐξηγοῦντο. Ἀρίστανδροσ δὲ πόνων εἶναι σημεῖον τοῦ ἐλαίου τὴν πηγὴν ἔφασκεν, ἀλλὰ καὶ νίκην ἐπὶ τοῖσ πόνοισ σημαίνειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION