Arrian, Anabasis, book 4, chapter 29

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 29)

τινέσ, σφᾶσ τε αὐτοὺσ ἐνδιδόντεσ καὶ ἡγήσεσθαι φάσκοντεσ ἐσ τῆσ πέτρασ τὸ ἐπιμαχώτατον, ὅθεν οὐ χαλεπὸν αὐτῷ ἔσεσθαι ἑλεῖν τὸ χωρίον. καὶ ξὺν τούτοισ πέμπει Πτολεμαῖον τὸν Λάγου τὸν σωματοφύλακα τούσ τε Ἀγριᾶνασ ἄγοντα καὶ τοὺσ ψιλοὺσ τοὺσ ἄλλουσ καὶ τῶν ὑπασπιστῶν ἐπιλέκτουσ, προστάξασ, ἐπειδὰν καταλάβῃ τὸ χωρίον, κατέχειν μὲν αὐτὸ ἰσχυρᾷ φυλακῇ, οἷ δὲ σημαίνειν ὅτι ἔχεται. καὶ Πτολεμαῖοσ ἐλθὼν ὁδὸν τραχεῖάν τε καὶ δύσπορον λανθάνει τοὺσ βαρβάρουσ κατασχὼν τὸν τόπον·

καὶ τοῦτον χάρακι ἐν κύκλῳ καὶ τάφρῳ ὀχυρώσασ πυρσὸν αἴρει ἀπὸ τοῦ ὄρουσ ἔνθεν ὀφθήσεσθαι ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἔμελλεν. καὶ ὤφθη τε ἅμα ἡ φλὸξ καὶ Ἀλέξανδροσ ἐπῆγε τῇ ὑστεραίᾳ τὴν στρατιάν· ἀμυνομένων δὲ τῶν βαρβάρων οὐδὲν πλέον αὐτῷ ὑπὸ δυσχωρίασ ἐγίγνετο. ὡσ δὲ Ἀλεξάνδρῳ ἄπορον τὴν προσβολὴν κατέμαθον οἱ βάρβαροι, ἀναστρέψαντεσ τοῖσ ἀμφὶ Πτολεμαῖον αὐτοὶ προσέβαλλον·

καὶ γίγνεται αὐτῶν τε καὶ τῶν Μακεδόνων μάχη καρτερά, τῶν μὲν διασπάσαι τὸν χάρακα σπουδὴν ποιουμένων, τῶν Ἰνδῶν, Πτολεμαίου δὲ διαφυλάξαι τὸ χωρίον· καὶ μεῖον σχόντεσ οἱ βάρβαροι ἐν τῷ ἀκροβολισμῷ νυκτὸσ ἐπιγενομένησ ἀπεχώρησαν. Ἀλέξανδροσ δὲ τῶν Ἰνδῶν τινα τῶν αὐτομόλων πιστόν τε ἄλλωσ καὶ τῶν χωρίων δαήμονα ἐπιλεξάμενοσ πέμπει παρὰ Πτολεμαῖον τῆσ νυκτὸσ, γράμματα φέροντα τὸν Ἰνδόν, ἵνα ἐνεγέγραπτο, ἐπειδὰν αὐτὸσ προσβάλλῃ τῇ πέτρᾳ, τὸν δὲ ἐπιέναι τοῖσ βαρβάροισ κατὰ τὸ ὄροσ μηδὲ ἀγαπᾶν ἐν φυλακῇ ἔχοντα τὸ χωρίον, ὡσ ἀμφοτέρωθεν βαλλομένουσ τοὺσ Ἰνδοὺσ ἀμφιβόλουσ γίγνεσθαι.

καὶ αὐτὸσ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἄρασ ἐκ τοῦ στρατοπέδου προσῆγε τὴν στρατιὰν κατὰ τὴν πρόσβασιν, ᾗ Πτολεμαῖοσ λαθὼν ἀνέβη, γνώμην ποιούμενοσ, ὡσ, εἰ ταύτῃ βιασάμενοσ ξυμμίξει τοῖσ ἀμφὶ Πτολεμαῖον, οὐ χαλεπὸν ἔτι ἐσόμενον αὐτῷ τὸ ἔργον.

καὶ ξυνέβη οὕτωσ. ἔστε μὲν γὰρ ἐπὶ μεσημβρίαν ξυνειστήκει καρτερὰ μάχη τοῖσ τε Ἰνδοῖσ καὶ τοῖσ Μακεδόσιν, τῶν μὲν ἐκβιαζομένων ἐσ τὴν πρόσβασιν, τῶν δὲ βαλλόντων ἀνιόντασ·

ὡσ δὲ οὐκ ἀνίεσαν οἱ Μακεδόνεσ, ἄλλοι ἐπ̓ ἄλλοισ ἐπιόντεσ, οἱ δὲ πρόσθεν ἀναπαυόμενοι, μόγισ δὴ ἀμφὶ δείλην ἐκράτησαν τῆσ παρόδου καὶ ξυνέμιξαν τοῖσ ξὺν Πτολεμαίῳ. ἐκεῖθεν δὲ ὁμοῦ ἤδη γενομένη ἡ στρατιὰ πᾶσα ἐπήγετο αὖθισ ὡσ ἐπ̓ αὐτὴν τὴν πέτραν· ἀλλὰ γὰρ ἔτι ἄποροσ ἦν αὐτῇ ἡ προσβολή, ταύτῃ μὲν δὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦτο τὸ τέλοσ γίγνεται. Ὑπὸ δὲ τὴν ἑώ παραγγέλλει στρατιώτῃ ἑκάστῳ κόπτειν χάρακασ ἑκατὸν κατ̓ ἄνδρα.

καὶ οὗτοι κεκομμένοι ἦσαν καὶ αὐτὸσ ἐχώννυεν ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῆσ κορυφῆσ τοῦ λόφου, ἵνα ἐστρατοπεδευκότεσ ἦσαν, ὡσ ἐπὶ τὴν πέτραν χῶμα μέγα, ἔνθεν τοξεύματά τε ἂν ἐξικνεῖσθαι ἐσ τοὺσ προμαχομένουσ [δυνατὰ] αὐτῷ ἐφαίνετο καὶ ἀπὸ μηχανῶν βέλη ἀφιέμενα· καὶ ἐχώννυον αὐτῷ πᾶσ τισ ἀντιλαμβανόμενοσ τοῦ ἔργου· καὶ αὐτὸσ ἐφειστήκει θεατὴσ καὶ ἐπαινέτησ τοῦ ξὺν προθυμίᾳ περαινομένου, κολαστὴσ δὲ τοῦ ἐν τῷ παραχρῆμα ἐκλιποῦσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION