Arrian, Anabasis, book 4, chapter 19

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 19)

Ξυνταξάμενοι δὴ ὅσοι πετροβατεῖν ἐν ταῖσ πολιορκίαισ αὐτῷ μεμελετήκεσαν, ἐσ τριακοσίουσ τὸν ἀριθμόν, καὶ πασσάλουσ μικροὺσ σιδηροῦσ, οἷσ αἱ σκηναὶ καταπεπήγεσαν αὐτοῖσ, παρασκευάσαντεσ, τοῦ καταπηγνύναι αὐτοὺσ ἔσ τε τὴν χιόνα ὅπου πεπηγυῖα φανείη καὶ εἴ πού τι τῆσ χώρασ ἔρημον χιόνοσ ὑποφαίνοιτο, καὶ τούτουσ καλωδίοισ ἐκ λίνου ἰσχυροῖσ ἐκδήσαντεσ τῆσ νυκτὸσ προὐχώρουν κατὰ τὸ ἀποτομώτατόν τε τῆσ πέτρασ καὶ ταύτῃ ἀφυλακτότατον. καὶ τούτουσ τοὺσ πασσάλουσ καταπηγνύντεσ τοὺσ μὲν ἐσ τὴν γῆν, ὅπου διεφαίνετο, τοὺσ δὲ καὶ τῆσ χιόνοσ ἐσ τὰ μάλιστα οὐ θρυφθησόμενα, ἀνεῖλκον σφᾶσ αὐτοὺσ ἄλλοι ἄλλῃ τῆσ πέτρασ.

καὶ τούτων ἐσ τριάκοντα μὲν ἐν τῇ ἀναβάσει διεφθάρησαν, ὥστε οὐδὲ τὰ σώματα αὐτῶν ἐσ ταφὴν εὑρέθη ἐμπεσόντα ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τῆσ χιόνοσ. οἱ δὲ λοιποὶ ἀναβάντεσ ὑπὸ τὴν ἑώ καὶ τὸ ἄκρον τοῦ ὄρουσ καταλαβόντεσ σινδόνασ κατέσειον ὡσ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τῶν Μακεδόνων, οὕτωσ αὐτοῖσ ἐξ Ἀλεξάνδρου παρηγγελμένον.

πέμψασ δὴ κήρυκα ἐμβοῆσαι ἐκέλευσε τοῖσ προφυλάσσουσι τῶν βαρβάρων μὴ διατρίβειν ἔτι, ἀλλὰ παραδιδόναι σφᾶσ· ἐξευρῆσθαι γὰρ δὴ τοὺσ πτηνοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ ἔχεσθαι ὑπὸ αὐτῶν τοῦ ὄρουσ τὰ ἄκρα· καὶ ἅμα ἐδείκνυεν τοὺσ ὑπὲρ τῆσ κορυφῆσ στρατιώτασ. Οἱ δὲ βάρβαροι ἐκπλαγέντεσ τῷ παραλόγῳ τῆσ ὄψεωσ καὶ πλείονάσ τε ὑποτοπήσαντεσ εἶναι τοὺσ κατέχοντασ τὰ ἄκρα καὶ ἀκριβῶσ ὡπλισμένουσ ἐνέδοσαν σφᾶσ αὐτούσ·

οὕτω πρὸσ τὴν ὄψιν τῶν ὀλίγων ἐκείνων Μακεδόνων φοβεροὶ ἐγένοντο. ἔνθα δὴ ἄλλων τε πολλῶν γυναῖκεσ καὶ παῖδεσ ἐλήφθησαν καὶ ἡ γυνὴ ἡ Ὀξυάρτου καὶ οἱ παῖδεσ. καὶ ἦν γὰρ Ὀξυάρτῃ παῖσ παρθένοσ ἐν ὡρ́ᾳ γάμου, Ῥωξάνη ὀνόματι, ἣν δὴ καλλίστην τῶν Ἀσιανῶν γυναικῶν λέγουσιν ὀφθῆναι οἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ στρατεύσαντεσ μετά γε τὴν Δαρείου γυναῖκα.

καὶ ταύτην ἰδόντα Ἀλέξανδρον ἐσ ἔρωτα ἐλθεῖν αὐτῆσ· ἐρασθέντα δὲ οὐκ ἐθελῆσαι ὑβρίσαι καθάπερ αἰχμάλωτον, ἀλλὰ γῆμαι γὰρ οὐκ ἀπαξιῶσαι. καὶ τοῦτο ἐγὼ Ἀλεξάνδρου τὸ ἔργον ἐπαινῶ μᾶλλόν τι ἢ μέμφομαι.

καίτοι τῆσ γε Δαρείου γυναικόσ, ἣ καλλίστη δὴ ἐλέγετο τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ γυναικῶν, ἢ οὐκ ἦλθεν ἐσ ἐπιθυμίαν ἢ καρτερὸσ αὐτὸσ αὑτοῦ ἐγένετο, νέοσ τε ὢν καὶ τὰ μάλιστα ἐν ἀκμῇ τῆσ εὐτυχίασ, ὁπότε ὑβρίζουσιν οἱ ἄνθρωποι· ὁ δὲ κατῃδέσθη τε καὶ ἐφείσατο, σωφροσύνῃ τε πολλῇ διαχρώμενοσ καὶ δόξησ ἅμα ἀγαθῆσ οὐκ ἀτόπῳ ἐφέσει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION